واقعه هنگام تولد
نقل شده است که حضرت زهرا عليهاالسلام از زماني که حامل حضرت زينب عليهاالسلام شد روز به روز مهموم و مغموم بود تا زماني که آن مخدّره متولد شد.
اين خصوصيت در همه اولاد حضرت فاطمه عليهاالسلام يکسان بوده، چرا که بر اساس تحقيقات؛ حضرت فاطمه عليهاالسلام پنج اولاد داشتند؛
حسنين عليهما‌السلام و حضرت زينب و امّ کلثوم(1) و محسن(2)
و ايشان به هر يک از اولاد خود که باردار مي‌شدند؛ ايشان را از مصائب وارده به آن فرزند خبر مي‌دادند که علقه و محبّت را فراموش مي‌نمود!
از ديگر امتيازاتي که حضرت زينب عليهاالسلام در آن خصوصيّت با برادرش حضرت سيّدالشّهدا عليهالسلام شريک بوده؛ گريه کردن پيغمبر بر او وقت گرفتن قنداقه مبارکه‌اش بوده است.
چنان چه نقل شده:
"چون زينب کبري عليهاالسلام دختر گرامي حضرت علي عليه السلام پاي به دايره وجود و پهنه‌ي نمود بنهاد به حضرت رسول اکرم خبر دادند.
آن بزرگوار با وقار به منزل حضرت فاطمه عليهاالسلام تشريف آورده و فرمود دخترم، دخترت را که تازه متولد شده براي من بياور.
آن مخدره معظمه، قنداقه زينب را به محضر مبارک آورد. پيامبر اکرم کودک را مقابل صورت گرفت و با صداي بلند بگريست، چندان که اشک بر محاسن شريفش روان گشت.
فاطمه عليهاالسلام عرض کرد اي پدر گرامي اين گريه از چيست؟ حضرت فرمودند:
دخترم! اي فاطمه بدان که بعد از تو و من اين دختر دچار بلاهاي بسيار مي‌شود و مصيبت‌هاي گوناگون و بلاهاي رنگارنگ به روي او چنگ در افکند.
راوي مي‌گويد: در اين حال فاطمه عليهاالسلام سخت بگريست و از آن پس عرض کرد اي پدر ثواب آن کس که بر او و بر مصايب او بگريد چيست؟ رسول خدا فرمودند:
اي پاره تن من و روشني چشمانم هر کس که بر زينب و بر مصائب او بگريد ثواب گريستن او مانند اجر و ثواب کسي است که بر دو برادر او حسن و حسين گريه کند. و پس از آن نام او را زينب نهاد.(3)
امتياز ديگر حضرت در خبر دادن حضرت جبرئيل به مصائب آن مخدّره به پيغمبر اکرم است که در اين مسئله با برادرش حضرت خامس آل عبا عليهالسلام مشترک است.
پي‌نوشت‌ها:
------------------------
[size=84]1- علامه نمازي مي‌نويسد: امّ کلثوم کنيه زينب وسطي است چون حضرت اميرالمومنين عليهالسلام سه دختر به نام زينب داشت :
يکي زينب کبري، يکي زينب وسطي مشهور به امّ کلثوم و مادر اين دو فاطمه زهرا عليهالسلام و سوم زينب صغري که مادر او کنيزي بود.
2- التتمة في تواريخ الائمة، ص 57/ تواريخ النّبي والال، ص 115.
3- طراز المذهب، ص 22 .
منبع:
------------
کتاب خصائص زينبيه، مرحوم سيد نورالدين جزائري
تبیان
