اتحاد، رمز پيروزي انقلاب ايران

و سرّ اينکه ايران پيروز شد براي اين بود که بين تمام افراد اتحاد بود و هيچ اين حرف ها نبود که هر کس طرف خودش بکشد. شما با هم متحد باشيد که بحمدالله هستيد و وقتي در حلقه ي اول اتحاد بود، در حلقه هاي بعد اختلاف پيدا نمي شود. شما سعي کنيد که در سرّ قلب تان چيزي مخالف الوهيت نباشد و اگر ديديد هست سرکوبش کنيد. کراراً عرض کردم که اگر انبيا در يک مکان جمع شوند با هم اختلاف پيدا نمي کنند، زيرا مقصد و هدف و مقصود، يکي و الهي است. اگر در مجلس شما توحيد واقعي به معناي واقعي آن تحقق پيدا کند قهراً افرادي که متصل به شما مي شوند اختلاف پيدا نخواهند کرد و وحدت واقعي، يعني قلب همه ي شما براي يک چيز بتپد که آن اسلام است. اگر اينطور شد خداوند شما را تأييد مي کند.[1]



اختلافات اهل سنت و علماي شيعه، دسيسه ي بيگانگان

امروز ما بايد همه پشتيبان يکديگر باشيم. اگر قشري با قشر ديگر مخالفت کند، کم کم زياد مي شود و باعث شکست خواهد بود. من اميدوارم همه بتوانيم تبليغاتي که عليه ماست خنثي کنيم و وحدت کلمه بين همه ايجاد شود و برادران اهل تسنن و تشيع با هم باشند و همين رويه دنبال شود تا بتوانيم کار کنيم.[2]



از برکات بزرگ انقلاب، وحدت شيعه و سني

اين يک برکت بزرگي است که ما را و همه ي برادرهاي اهل تشيع و تسنن را يک جا جمع کرده و همه مان براي اسلام مي خواهيم کوشش کنيم و بايد همه ما توجه داشته باشيم که مبادا يک وقت تبليغي بشود که در طول تاريخ تقريباً شده است که ما را، برادرها را از هم جدا کردند. اهل سنت را با ما جدا کردند. ما را از آنها جدا کردند. بايد اينها را توجه بکنيم. بايد ما با هم برادر باشيم. نگذاريم ديگران بيايند همه چيزمان را ببرند و ما بنشينيم سرش دعوا بکنيم سر يک چيزي که نبايد دعوا بکنيم. [3]



همدلي همه افراد و توجه به وحدت کلمه

و اگر خداي نخواسته ما با هم اختلاف کنيم و آن جهت الهي را که خداي تبارک و تعالي به ما امر فرموده است که وَ اعتَصِمـُوا بِحَبلِ اللهِ را فــرامــوش کنيـم، يـک وقـت مي بينيد که عنايت خدا کنار مي رود و ما همان خواهيم شد که بوده ايم. ما خودمان کاري نمي توانيم بکنيم. بايد ما آن مقداري که مي توانيم الهيت مطلب را حفظ کنيم و اجتماع داشته باشيم و وحدت کلمه داشته باشيم. خداي تبارک و تعالي تأييد مي کند و کارها انجام مي گيرد.[4]



حفظ وحدت کلمه و پرهيز از تفرقه

و شما را هوشيار مي کنم به اينکه از تفرقه به هر صورتي که هست پرهيز کنيد. هر چيزي که موجب تفرقه مي شود از او پرهيز کنيد. هر شعاري که موجب تفرقه مي شود از او پرهيز کنيد. هر تحصني که موجب تفرقه مي شود از او پرهيز کنيد. هر راهپيمايي که موجب تفرقه مي شود از او پرهيز کنيد. امروز شما احتياج داريد به وحدت کلمه. امروز بيشتر از ديروز احتياج داريد و فردا بيشتر از امروز. اين وحدت کلمه ي خودتان را حفظ کنيد. از خداي تبارک و تعالي تبعيت کنيد که فرموده است: وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَميعاً وَ لا تَفَرَّقُوا همه به ريسمان بزرگ خدا که اسلام است بپيونديد و تفرقه نکنيد. تفرقه موجب اين مي شود که نتوانيد مملکت خودتان را به رشدي که بايد برسد برسانيد.[5]



آفتهاي اختلاف

من آني که به شما عرض مي کنم، امروز اختلاف بين شما جوانها اسباب اين مي شود که آن مطلب اصلي که همه ي ما داريم و اساس مملکت است، توجه بهشان نکنيد؛ به يک چيزهاي ديگري که مربوط به مملکت نيست توجه کنيد و آنها اساس را از دست شما بگيرند. اگر آنها اساس را گرفتند، نه شما و نه آن طرف را مجال ديگر نخواهد داد. الآن وقت اختلاف نيست؛ اختلاف سر هيچ! هر کس بخواهد ايجاد اختلاف بکند، توجه داشته باشيد يا آدمي است که روي نقشه، آن هم نقشه اي که خارجي ها دستش داده اند، عمل دارد مي کند و يا آدمي است که جاهل است. شما جوانها توجه بکنيد؛ ديگر امروز، روزي نيست که ما بريزيم به جان هم و ديگران استفاده را ببرند.[6]



حفظ وحدت براي دستيابي به استقلال و آزادي

من از خداي تبارک و تعالي سلامت و سعادت همه قشرهاي ملت را مي خواهم و از همه تقاضا دارم که با هم اين راه را طي کنند. اگر استقلال کشور را مي خواهيد، اگر قطع ايادي دشمنان را مي خواهيد، اگر مي خواهيد که آزاد باشيد، اگر مي خواهيد که کشور مال خودتان باشد، بياييد همه زير پرچم اسلام وَ اعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَميعاً وَ لا تَفَرَّقُوا (آل عمران، آيه 103) امر خدا را اطاعت کنيد و از آنچه نهي فرموده است، بپرهيزيد. امر فرموده است که همه با هم اعتصام کنيد به «حبل الله». حبل الله اسلام است. صراط مستقيم، اسلام است. ريسمان بين حق و خلق، اسلام است.[7]



وحدت و اسلام خواهي، رمز پيروزي

وقتي گروهها به هم متصل شدند و مجتمع شدند و مقصد هم مقصد الهي ]باشد[ آن، مهم اين بود که در اين اجتماعات يک مقصد بود و آن خدا بود. اين يک تحول روحي بود که در ملت به اذن خدا پيدا شد و رمز پيروزي ملت ما اين معنا بود که همه حول و بر اسلام فرياد کردند. هر کس يک چيزي را نچسبيد؛ آن يک چيزي را، آن يک چيزي را. حتي آنهـا هم که حالا يک مخالفتهايي مي کنند آنها هم آن وقت مخالفت ديگر نمي کردند؛ مستهلک بودند در بين ملت. ملت مـا مجتمع شدند در کلمـه ي اسلام، در جمهـوري اسـلامي؛ مجتمـع شدند در اينکه ما اين سلسله ي فاسد را نمي خواهيم، اين مسئله الهي بود. خدا خواست اين کار بشود و اين مسئله ي الهي را ما بايد حفظش کنيم.[8]



اتحاد و انسجام، رمز پيروزي

بايد دولتهاي اسلامي از اين عبرت ببرند ]و[ بدانند که رمز پيروزي دولتها «وحدت کلمه» است و رفع اختلاف است و من اميدوارم که از اين قصه ي ايران آنها عبرت ببرند که وحدت کلمه ي يک ملت که هيچ ابزار جنگي نداشت. در مقابل آن همه ابزار جنگي که شاه داشت و همه ي دولتها هم پشتيباني از آن مي کردند، مع ذلک وحدت کلمه ي ملت ايران و اتکاي آنها به اسلام موجب اين شد که آنها را شکست دادند و دولتهاي بزرگ هم نتوانستند نگه دارند آن شاه مخلوع ايران را. اينها چيزهايي است که بايد در ممالک ديگر در آن تفکر بشود و مورد بررسي قرار بگيرد و دولتها توجه کنند به اين مسائل.[9]



جدايي توده ها از يکديگر، منشأ شکست انقلاب
امروز بايد شما معلمين، آن متعلمين، آن دانشگاهي، آن بازاري، آن روحاني، آن کارگر و کارمند، آن کشاورز و همه، بيدار باشيد که الآن نقشه دقيق تر از سابق است. سابق چون علماً به طور کلي مي گفتند که اگر اينها با هم بشوند چه خواهد شد و آن نقشه ها را مي کشيدند، حالا عيناً ديدند که شد! اينها با هم شدند و يک همچو کاري شد. يک همچو کاري که همه ممتنع مي دانستند و همه ي حسابها بر خلاف درآمد. حالا که شده است، بيشتر آنها درصدد هستند که بشکنند اين نهضت را. راه شکستنش هم همين است که شماها را از هم جدا کنند، هر کدام را به ديگـري بدبين بکنند؛ هر کدام را بـراي ديگري در يک جبهه ي مخالف قرار بدهند و آنها نتيجه ببرند. متفکرهاي ما، روشنفکرهاي ما، همه ي دانشجويان و دانشگاهيان، بدانند که نقشه اين است و آثارش را ما داريم مي بينيم. اين گروه گروه شدنها براي همين است که نگذارند اين انسجامي که بوده حفظ شود.[10]

اتحاد امت اسلام

آنچـه که ملتها را به هم نزديک مي کند و يک ملت بايد از آن، تحقـق پيدا بکند؛ آن اسلام است و قبل از هر چيز که ما با پاکستان دوستي داريم، اخوت اسلامي است. اسلام يک ملت واحده است و ممالک اسلامي، مثل محله هاي يک شهـر به هم نزديک اند و همه روي قـواعد اسلامي موظف اند که با هم متحد باشند و همه زير پرچم توحيد، متحد الکلمه با کساني که بر خلاف اسلام هستند، مقابله کنند و آنها را هدايت کنند به اسلام و خودشان را حفظ کنند از شرّ آنها.[11]



وحدت حوزه و دانشگاه، بزرگترين پيروزي

من بزرگترين پيروزي را آشتي بين دانشگاه و مدارس علمي ]حوزه هاي علمي[ مي دانم. اگر ما هيچ پيروزي پيدا نکرده بوديم الا همين معنا که بين دانشگاه و طبقه ي روحاني نزديک کرديم و تفاهم حاصل شد ... و اين دست خيانتي که سالهاي طولاني جدايي انداخته بود بين اين دو طبقه قطع شد و بحمد الله، هم روحاني فهميد که دانشگاهي آنچه اجانب گفته اند نبود و هم طبقه ي جوان و دانشگاهي فهميدند که روحاني آنطور که براي اينها توصيف کرده بودند نبود. آنها مي خواستند که ملت را از هم جدا کنند و تمام هستي ملت را ببرند و خود ملت ]را[ باز به هم ريزند- اختلاف با هم- از مصالحشان غافل باشند. شما ملت ايران ثابت کرديد که با وحدت کلمه، يدِ اجانب، دست آنها را قطع کرديد.[12]



وحدت کلمه، کليد پيروزي

ما از همه ي شما جوانها تشکر مي کنيم که در اين موقع همه با قدرت، همه با اراده، همه با خواستهاي الهي بپا خاستيد و کارهاي خودتان را زمين گذاشتيد و اين کار بزرگي که به عهده ي همه ي ماست دنبال کرديد و رمز پيروزي شما وحدت کلمه ]است[ و اينکه همه تان يک مطلب را مي خواهيد. الآن همه ي ملتها، ملت ايران در هر شهـري، در هـر دهـي، در هـر قصبـه اي هميـن مطلـب را مي خواهد: نبودِ شاه که نيست ان شاء الله، نبودِ رژيم که نيست ان شاء الله، نبودِ دولت غاصب که نيست ان شاء الله، ايجاد حکومت اسلامي و جمهوري اسلامي که خواهد بود ان شاء الله.[13]



اعلام وحدت و همبستگي

ما پيوستگي خودمان را به اقليتهاي مذهبي اعلام مي کنيم. ما برادري خودمان را به برادران اهل سنت اعلام مي کنيم. دشمنان اسلامند که مي خواهند ما را با برادرهاي خودمان مختلف کنند. دشمنهاي اسلام يا گول خورده هايِ از آنها هستند کـه در اين وقت مخـالفت مـا بين دو دسته را اعلام مي کنند. ما اعلام مي کنيم وحدت کلمه ي مسلمين را. اگر مسلمين وحدت کلمه داشتند، امکان نداشت اجانب بر آنها تسلط پيدا بکنند. اين تفرقه در بين مسلمين است که باعث شده است که اجانب بر ما تسلط پيدا بکنند. اين تفرقه ي مسلمين است که از اول با دست اشخاص جاهل تحقق پيدا کرد و الآن هم ما گرفتار هستيم. واجب است بر همه ي مسلمين که با هم باشند.[14]



سازندگي با اتحاد

و ان شاء الله اميدواريم که با همت همه ي اقشار مملکت بتوانيد شما اين مملکتي را که عقب رانده شده است و اينها رفتند و اينجا را خراب کرده رفتند، بتوانيد که همه با هم دست به هم بدهيد، با وحدت کلمه، با وحدت، فعاليت، ايران را از سر بسازيد. معلمها بچه هاي ما را تربيت کنند؛ يک تربيت صحيح، مهندسين ما کارهاي نافع به جا بياورند و همين طور ساير اقشار.

من از خداي تبارک و تعالي مسئلت مي کنم که همه ي ما را به وظايف ملي و اسلامي آشنا کند و اميدوارم که دست اجانب از اين مملکت کوتاه بشود که شما مملکت خودتان را خودتان اداره بکنيد و خزاين مملکت شما مال خود شما باشد.[15]



آن روزي که ما وحدت کلمه را از دست داديم، آنهاحمله خواهند کرد.

آن روزي که ما وحدت کلمه را از دست داديم، آنها حمله خواهند کرد و باز يک قلدري را مثل رضاخان يا به اسم او يا ديگري مي آورند. به هر رژيمي که باشد مي آورند سرِ کار. باز همان معاني است و همان آش و همان کاسه است و همان عقب ماندگي است و همان ذلت است و همان چيزهاست.

امروز بايد وحدت کلمه حفظ بشود. مي بينيد وحدت کلمه الآن هست، در همه ي اقشار الآن هست. اشخاصي که بخواهند اين وحدت را به هم بزنند و بخواهند تضعيف کنند، آنهايي را که اين وحدت را ايجاد کردند، بخواهند آنها را تضعيف کنند، اينها بايد تجديد نظر در فکر خودشان بکنند؛ توجه بکنند. ما خيرخواه شما هستيم. ما خيرخواه اين ملت هستيم. اسلام خيرخواه شماست. اسلام دنيا و آخرت شما را سعادتمند مي کند.[16]



مکلف بودن همه قشرها به حفظ جمهوري اسلامي و وحدت

]همه[ مکلف اند به اينکه جمهوري اسلامي را حفظ کنند و اين تکليف، تکليفي است که از بزرگترين تکاليفي است که اسلام دارد و آن حاصل نمي شود الا با تفاهم، الا با اينکه همه ي ملت با هم برادر باشند. مؤمنون اِخوَه هستند. اگر اين اخوت ايماني در سرتاسر کشور ما محفوظ بماند و هر کسي براي خودش توجه به خود نداشته باشد، توجه به مقصد داشته باشد و خودش را براي مقصدش بخواهد، هيچ کس نمي تواند به اين کشور تعدي کند.[17]



حفظ اسلام، تکليف همه ي مسلمين

اگر سست بياييد، قدرتهاي بزرگ اسلام را مي خواهند از بين ببرند، براي اينکه در ايران فهميدند که اگر اسلام در منطقه بيايد، آنها راهي ندارند. ولي مع الأسف بعضي علماي منطقه نفهميدند و حکام منطقه هم که نخواهند فهميد. دائماً دعوت به اين مي کنند که چه خطر بزرگي است ايران! ايران اگر قدرت پيدا کند خطر بزرگي است! بله خطر بزرگ است، اما براي امريکا و شوروي، نه براي مسلمين، براي مسلمين رحمت است.[18]



تلاش براي تحقق وحدت بين مسلمين جهان

و اميدوارم که خداوند تبارک و تعالي به ملت قهرمان ايران سلامت بدهد و «هفته ي وحدت» را واقعاً وحدت درست کنند، نه اينکه فقط ما «هفته ي وحدت» مي گيريم. ما محتاج به وحدت هستيم در ساليان دراز، هميشه. قرآن کريم که ]به[ ما دستور داده و به مسلمين دستور وحدت داده، براي يک سال و ده سال و صد سال نيست، براي سرتاسر عالم است در سرتاسر تاريخ و ما محتاج به اين هستيم که عملاً وحدت را محقق کنيم و محقق هست و نگه داريم اين وحدت را. ما الآن هم در بين راه هستيم و بايد اين وحدت را حفظ کنيم و من اميدوارم که با برکت وحدت ملت ايران، اين وحدت در ساير کشورهاي اسلامي هم پيدا بشود که دارد پيدا مي شود و همه ي مسلمين دست واحد بشوند بر اعدا چنانچه در روايت هست.[19]



وظيفه ي اسلامي- ملي در حفظ اسلام و کشور

شما وقتي که ملاحظه کنيد در صدر اسلام چه رنج هايي کشيـدنـد اين عـده ي کـم در مقـابـل عده هاي زياد، چه رنج هايي کشيدند، خود پيغمبر اکرم چقدر رنج کشيد، بعدش هم ديگران رنج کشيدند و اسلام را حفظش کردند. شما امروز يک وظيفه ي ملي داريد نسبت به کشورتان، يک وظيفه ي اسلامي داريد نسبت به حفظ اسلام. اسلام الآن امانت است پيش شما.[20]

لزوم اتحاد و برادري بين اقشار امت اسلامي

تمام مسلمين با هم برادرند و برابرند و هيچ يک از آنها از ديگري جدا نيستند و همه آنها زير پرچم اسلام و زير پرچم توحيد بايد باشند. اينهايي که با اسم مليت و گروهگرايي و ملي گرايي بين مسلمين تفرقه مي اندازند، اينها لشکرهاي شيطان و کمک کارهاي به قدرتهاي بزرگ و مخالفين با قرآن کريم هستند.[21]



لزوم حفظ وحدت و توجه به تکليف

سعي کنيد وحدت را حفظ نماييد، وحدت بين خودتان، وحدت بين خودتان و مسئولين و وحدت بين خودتان و مردم. شما مي بينيد که تمام سعي منافقين و مفسدين خارج و داخل بر اين است که بين مردم شکاف ايجاد نمايند و اين خود بهترين دليل است که ما بايد وحدتمان را حفظ کنيم.[22]



انسجام مسلمانان و مستضعفان جهان در مقابل قدرتها

من به ملت ايران و ساير ملت هاي مستضعف جهان در اين قضايايي که مخالفين اسلام براي اسلام مي خواهند پيش بياورند هشدار مي دهم که بايد هر چه اين قضايا و اين خرابکاريها حجمش زياد مي شود، حجم انسجام ملتهاي مستضعف و مستضعفان جهان بيشتر شود.[23]



تبليغات، اساس انسجام يک ملت

از آنجا که تبليغات اساس کار است و موجب تشتت و يا انسجام يک ملت است، شما هماهنگي و اتحادتان را حفظ کنيـد و تنهـا در حفظ اتحـاد و همـاهنگي است که پيروز مي شويم و الا شکست خواهيم خورد.[24]



وحدت کلمه اساس پيشرفت ملت

ما يک صحبت با داخله داريم، با ملت خودمان داريم و همين صحبت هاست که عرض کردم که اساس پيشرفت شما ملت عزيز، تعهد به اسلام و وحدت کلمه است. تعهد اسلام بدون اينکه با هم اجتماع نکنيد در مسائل، بي فايده است.[25]



وحدت ميان مسلمين، از برکات انقلاب

مسئله اتحاد بين همه برادرهاي مسلم يک مسئله اسلامي است که خداي تبارک و تعالي مأمور کرده همه را به اينکه با هم باشيد و تفرقه نداشته باشيد و سرّش هم واضح است، بر اينکه آنهايي که مي خواهند از اين کشورهاي اسلامي استفاده کنند بهترين راه برايشان اين است که بين برادرها اختلاف بيندازند.[26]



رسيدن به مقاصد عاليه اسلامي در سايه وحدت و آرامش

ما در سايه آرامش و وحدت مي توانيم اين کشور را به مقاصد عاليه ي اسلامي برسانيم و اين مستضعفين را از آن ظلمهايي که در طول تاريخ به آنها شده است، نجات دهيم.[27]



ناتواني ابرقدرتها در برابر اتحاد مسلمين

مسلمين بايد با هم يد واحده باشند. «هُم يَدٌ واحدهٌ علي مَن سَواه». اينها بايد دست واحد باشند. مجتمع باشند. يک باشند. خودشان را از هم جدا ندانند. مرزها را اسباب جدايي قلبها ندانند. مرزها جدا، قلبها با هم، مسلمين داراي قدرت بسيار هستند و داراي خزاين بسيار ... .[28]



اسلام، اتحاد، سلاح اصلي ملت

سلاح ملت ما اسلام بود و وحدت کلمه و الا شما سلاحي نداشتيد. همه سلاحها پيش دشمن شما بود. پيش شما چيزي نبود. سلاح شما ايمان بود به خدا. اسلام بود و وحدت کلمه.[29]



تأکيد قرآن بر امر وحدت

اين قضيه وحدت در قرآن پافشاري روي آن شده است و با تعبيرهاي مختلف اين مسأله گوشزد شده است و آن چيزي که مهم است اين است که مسلمين به اسلام و به قرآن عمل کنند، اين ديگر تکليف ماست.[30]

انسجام ملت به برکت اسلام

اين اسلام بود که ما را بر مشکلات تا حالا، آن هم آن مشکلات بسيار بزرگ، تاکنون غلبه داده است. ماها هيچ کدام نمي توانستيم اين کار را بکنيم و اين اسلام است که ملت ما را منسجم کرده است و الآن دارد انعکاس حقيقي به ساير جاها هم مي اندازد.[31]



وحدت، منشأ آسيب ناپذيري ملت

امروز ملت ما احتياج به وحدت کلمه دارد. احتياج به اين دارد که همه قشرها با هم به پيش بروند. اين اشخاصي که توطئه مي کنند و مي خواهند نفاق افکني بکنند بين قشرهاي ملت، آنها را بزرگترها، عاقلترها، به آنها نصيحت کنند و بفهمانند که همه اين کارها بر وفق مصالح دشمن ماست و برخلاف مصالح اسلام و مسلمين است.[32]



انسجام و وحدت کلمه

يک ملت وقتي همه با هم منسجم شدند ديگر قابل آسيب نيست. اما چنانچه خداي نخواسته در بين خودشان اختلافات حاصل بشود، بين خودشان يک دشمنيها پيدا بشود، هواهاي نفس نگذارند که يک راه بروند، آن وقت است که آسيب ممکن است.[33]



خطر دسته بندي و تفرقه

يک جمعيتي هر چه افرادش زياد باشد، اگر اين جمعيت با هـم منسجم نشـوند، يک نحو وحدت پيدا نکند، آسيب برمي دارند، اصلاً خودشان آسيب خودشان مي شوند. اگر يک جمعيتي در يک کشوري، در يک استاني، در يک شهـري با هـم يک وحدتي نداشته باشند، اينها به جان هم مي ريزند، قهراً خود باطنشان آسيب مي بيند و اگر وحدتي داشتـه باشند، هـر چه وحـدت زيـادتر بـاشد، آسيب کمتر مي شود.[34]



لزوم حفظ جمهوري اسلام با اتحاد و برادري

بين خودتان برادر باشيد، حفظ کنيد اين برادري را، با حفظ برادري شما به اينجا رسيديد و با حفظ برادري بايد جلو برويد. اگر خداي نخواسته خللي حاصل بشود در اين برادري، چه در خود تهران، چه در خارج تهران، هر جا باشد، چه بين روحانيون، چه بين مردم، چه بين جناحهايي که هستند، اگر خداي نخواسته يک وقت خللي واقع بشود شکست همراه اوست. شما فکر اين را بکنيد که حافظ اسلاميد، نه حافظ خود.[35]



حفظ جمهوري اسلامي در پرتو وحدت نيروها

بنابراين، از امور مهمه اي که بر همه ما واجب است، دفاع از اسلام، دفاع از جمهوري اسلامي است و آن بستگي دارد به وحدت. هر کس در هر لباسي باشد و در هر مکاني باشد و زبانش جريان پيدا کند براي اينکه ولو بواسطه هايي بخواهد ايجاد اختلاف بکند بين شما، اين از جنود ابليس است و مطرود است پيش خدا و مسئول است پيش خدا ولو اينکه يک آدمي باشد که نماز شبش ترک نمي شود.[36]



حفظ اساس اسلام بالاترين فريضه

اين مسأله، مسأله مهمي است. مسأله وحدت بين شما و وحدت همه قشرهاي مختلف ايراني يک امر مهمي است براي حفظ کيان اسلام که واجب است بر همه ما، چنانچه بر همه ما واجب است که به هر طور مي توانيم دفاع کنيم از اسلام.[37]



حفظ وحدت و دوري از اختلاف (استانداران)

آقايان بايد، آقايان استاندارها، بايد توجه کنند که وحدت خودشان را و وحدت خودشان با ملت را حفظ کنند، که ما هر چه داريم به برکت خدا و عنايت او از اين ملت داريم. آن که شما را به اين مسند نشانده است، اگر مسند داشته باشيد، ملت است. آن که دست ظلم را از شما کوتاه کرده است و عدالت را مي خواهد اجرا کند همين ملت است؛ همين جوانهايي هستند که الآن در راه اسلام فداکاري مي کنند. بايد توجه داشته باشيدکه يک کلمه اختلاف آميز از گناهان بزرگي است که مشکل است خداي تبارک و تعالي بيامرزد.[38]



ضرورت اتحاد مسلمانان در مقابل قدرتهاي شيطاني

امروز روزي است که تمام طوايف مسلمين مقابل هستند با قدرتهاي شيطاني که اساس اسلام را مي خواهند از بين ببرند، آن قدرتهايي که دريافته اند که آن چيزي که خطر براي آنها دارد اسلام است، آن چيزي که خطر براي آنها دارد وحدت ملتهاي اسلامي است. امروز روزي است که ]بايد[ تمام مسلمين تمام بلاد عالم با هم مجتمع شوند.[39]



لزوم دعوت به وحدت

دعوت به وحدت از اهم اموري است که امروز در جامعه ما لازم است و تا قشرهاي اين ملت وحدت نداشته باشند، همفکر نباشند، هم عقيده نباشند و با هم آن راهي که صراط مستقيم است اتخاذ نکنند، با هم آن راه را طي نکنند به مقصد نخواهند رسيد.[40]

1. صحيفه امام، ج 18، ص 137

2. صحيفه امام، ج 16، ص 419

3 صحيفه امام، ج 13، ص 439

4. صحيفه امام، ج 12، ص 216

5. صحيفه امام، ج 12، ص 76

6 صحيفه امام، ج 9، ص 44

7. صحيفه امام، ج 9، ص 167

8. صحيفه امام، ج 9، ص 481

9. صحيفه امام، ص 8، ص 308

10. صحيفه امام، ج 8، ص 315

11. صحيفه امام، ج 10، ص 485

12. صحيفه امام، ج 6، ص 21

13. صحيفه امام، ج 6، ص 51

14. صحيفه امام، ج 6، ص 83

15. صحيفه امام، ج 6، ص 104

16. صحيفه امام، ج 6، ص 191

17. صحيفه امام، ج 17، ص 43

18. صحيفه امام، ج 18، ص 427

19. صحيفه امام، ج 19، ص 436

20. صحيفه امام، ج 19، ص 457

21. صحيفه امام، ج 13، ص 444

22. صحيفه امام، ج 16، ص 260

23. صحيفه امام، ج 15، ص 145

24. صحيفه امام، ج 15، ص 361

25. صحيفه امام، ج 15، ص 451

26. صحيفه امام، ج 15، ص 454

27. صحيفه امام، ج 14، ص 288

28. صحيفه امام، ج 11، ص 105

29. صحيفه امام، ج 11، ص 441

30. صحيفه امام، ج 15، ص 481

31. صحيفه امام، ج 15، ص 492

32. صحيفه امام، ج 11، ص 482

33. صحيفه امام، ج 11، ص 509

34. صحيفه امام، ج 11، ص 519

35. صحيفه امام، ج 20، ص 56

36. صحيفه امام، ج 20، ص 79

37. صحيفه امام، ج 20، ص 79

38. صحيفه امام، ج 20، ص 251 و 252

39. صحيفه امام، ج 13، ص 153

40. صحيفه امام، ج 13، ص 399