مساجد و جهاد فرهنگي

تا كفر و شرك و نفاق در جهان وجود دارد و ظلم و فريب و جهل و اختلاف در جهان يكّه‌تازي مي‌كند، «جهاد فرهنگي» در زندگي بشر ضرورتي اجتناب‌ناپذير است.

«قرآن» و «مسجد» و «عالمان دين» مثلت نجات بشريت از فقر و فساد و بيداد هستند.

قرآن، كتاب جهاد فرهنگي؛ مسجد، مدرسه جهاد فرهنگي؛ و عالمان دين، استادان و فرماندهان جهاد فرهنگي هستند.

امروز كه هجوم فرهنگي بيگانگان، به ايمان و اخلاق و آداب و رفتار مسلماني بيش از هميشه و با شدت تمام در جريان است، قرآن و اديان آسماني عموماً مورد هجوم شيطان بزرگ قرار گرفته است.

عقايد آسماني و ارزش‌هاي مشترك اديان توحيدي و قوانين فطري و عقلي و فرامذهبي، مورد تحقير و توهين و تمسخر جبهه شياطين قرار دارد. جهاد فرهنگي و سازماندهي و آموزش نيروهاي مؤمن و اصول‌گرا ؛ يعني پاسداران فرهنگ پيامبران، آب حيات جامعه‌هاست. در جوامع اسلامي مهم‌ترين راهكار دفاع و جهاد فرهنگي، ساماندهي فعاليت‌ها بر سه محور «قرآن»،  «مساجد» و «عترت نبوي(ص)» است. محور قرار دادن عالمان دين و آشنايان به فرهنگ نبوي، شرط موفقيت در دفاع و جهاد فرهنگي است.

اصولاً اين مثلث، مثلث نجات بشريت است. قرآن، حبل الله است، عترت و عالمان دين، كشتي نجات بشريت‌اند و مسجد، كشتي نوح امت اسلامي است.

رسول گرامي(ص) فرموده است:
«يجي يوم القيامة ثلاثَةٌ يشكون: المصحف، و المسجد و العترة. يقول المصحف: يا ربّ حرّقوني و مزّقوني. و يقول المسجد: يا ربّ عطّلوني و ضيّعوني. و تقول العترة: يا ربّ قتلونا و طردونا و شردونا. فأجثوا للركبتين في الخصومة فيقول الله لي: انا  اولي  بذالك؛⁽¹⁾

روز قيامت سه چيز به شكايت بر مي‌خيزند:
قرآن، مسجد و عترت.

قرآن مي‌گويد: پروردگارا! مرا سوزانيدند و پاره پاره كردند.

مسجد مي‌گويد: بارالها! مرا معطل گذاشتند و تباه كردند.

و عترت مي‌گويد: خداوندا! ما را كشتند و راندند و آواره كردند.

پس براي داوري و حل و فصل شكايت [در روز قيامت] آماده باشيد.

در اين هنگام، خداوند به من مي‌فرمايد: من شايسته‌ترم كه از حق اين سه دفاع كنم».

رسول گرامي(ص) وضو گرفتن در هواي سرد را كفاره گناهان و رفت و آمد فراوان به سوي مساجد را نوعي مرزباني و جهاد مي‌شمارد و واژه «رابطوا» در قرآن (آل عمران/200) را بر اين گونه «مرزباني» حمل كرده است.

امام صادق(ع) نيز فرموده است:
«ثلاثة يشكون الي الله عزّوجلّ: مسجد خراب لا يصلي فيه اهله، و عالم بين جهال، و مصحف معلّق قد وقع عليه غبار لا يقرءُ فيه؛ سه چيز به سوي خداي عزوجل شكوه مي‌برند:
مسجدي كه ويران باشد و در آن نماز نخوانند.

عالمي كه بين جاهلان باشد.

و قرآني كه غبار روي آن را گرفته و خوانده نشود».⁽²⁾

امام صادق(ع) از رسول اعظم(ص) نقل كرده است:
«من كان القرآن حديثه و المسجد بيته، بني الله لي بيتاً في الجنة؛⁽³⁾ كسي كه سخنش قرآن و خانه‌اش مسجد باشد، خداوند براي او در بهشت خانه‌اي بنا مي‌كند».

ارتباط قرآن، مسجد و عالمان دين، پيوندي ناگسستني و همچون پيوند كتاب، مدرسه و معلم است كه مسير پيشرفت فرهنگي از دل اين مثلث‌حيات بخش مي‌گذرد.

قرآن، كتاب فلاح و رهايي بشريت از حاكميت زر و زور و تزوير است.

مسجد، مدرسه بزرگ و دانشگاه مطلوب و محبوب الهي است.

پيامبران و امامان و عالمان دين نيز استادان و معلمان و آموزگاران نظام آموزشي برگزيده خداوند متعال هستند.

تعطيل و تخريب و اخلال در نظام تربيتي و آموزشي خدا، بزرگ‌ترين ستم بر بشريت و بزرگ‌ترين جنايت فرهنگي و تلاش هميشگي جبهه استكبار و كفر و شرك  جهاني است.

تخريب مساجد در جمهوري آذربايجان، آتش زدن مساجد در پاكستان، تخريب مسجد بابري در هندوستان، تخريب و تعطيل مساجد شيعه در عربستان، انفجار مساجد در عراق و... همه و همه، يك هدف را دنبال مي‌كند، و از يك انگيزه شيطاني ريشه مي‌گيرد. همه و همه، در پي‌قطع ارتباط انسان و خدايند. حقيقت اين است كه خدا، بزرگ‌ترين مشكل صهيونيسم و كفر و استكبار جهاني است و چون خدا را نمي‌توانند از نظام آفرينش حذف كنند، به قلع و قمع و تخريب و توهين و تعطيل و رقيب‌تراشي براي آيات الهي، پيامبران الهي، كتب الهي، مساجد الهي، شخصيت‌هاي الهي و آمران به معروف و ناهيان از منكر مي‌انديشند و هر كجا به گونه‌اي اقدام مي‌كنند.

به اين آيات قرآني دقت كنيد:
(وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمّنْ مَنَعَ مَساجِدَ اللهِ أَنْ يُذْكَرَ فيهَا اسْمُهُ وَ سَعي‏ في خَرابِها أُولئِكَ ما كانَ لَهُمْ أَنْ يَدْخُلُوها إِلاّ خائِفينَ لَهُمْ فِي الدّنْيا خِزْيٌ وَ لَهُمْ فِي اْلآخِرَةِ عَذابٌ عَظيمٌ)؛ ⁽⁴⁾

«و كيست ظالم‌تر از آنكه از ياد خدا در مساجد جلوگيري كند و در تخريب آن بكوشد؟ آنان حق ورود به مساجد جز در حال ترس و وحشت نداشته‌اند. بهره‌ايشان در دنيا، خواري و بي‌آبرويي و در آخرت، عذاب بزرگ است».

امروزه آمريكا و انگليس و حكومت‌هاي وابسته و گروهك‌هاي پرورده آنها با همه امكانات به جنگ سخت‌افزاري و نرم‌افزاري با فرهنگ مساجد  و عقايد پيامبران و هويت آنان مي‌پردازند.

اقدامات زير، نمادهاي اين تلاش‌هاي شيطاني است:
1. برگزاري مسابقه كاريكاتور در توهين به پيامبر بزرگ اسلام، توسط خبرگزاري‌هاي غربي.
2. برگزاري جشنواره جوك عليه اديان و مذاهب.
3. انفجار در مسير كاروان‌هاي زيارتي.
4. انفجار مسجد ديسي در يوسف خيل (ولايت پك‌تياي افغانستان).
5. انفجار مسجد براثا در بغداد، با 77 شهيد و 130 زخمي.
6. انفجار مسجد جامع زاهدان، با 28 شهيد و حدود سيصد زخمي.
7. تخريب مساجد صعده، توسط جنگنده‌هاي آمريكايي.
8. ممنوعيت ساختن مناره براي مساجد در سوئيس.
9. اختلاف افكني در ميان فرزندان مساجد در بلاد گوناگون.

اين اقدامات، احساس خطر اردوگاه شيطان از بيداري و اتحاد و همكاري فرزندان مساجد دنياي اسلام را نشان مي‌دهد.

مساجد نقاط برگزيده خداي متعال براي هدايت جامعه بشري است.
مساجد، كانون بيداري، روشن‌فكري و تبادل عواطف و آگاهي در فضاي ملكوتي است.
مساجد، خانه نيايش و عبادت خداست.
مساجد، مؤثرترين پايگاه‌هاي پيشگيري از جرم و جنايت است.
مساجد، پشتوانه محبّت، اخوّت، صلح و همزيستي بشريت است.
مساجد، مركز پرورش پارسايان و دانشوران و مجاهدان تاريخ است.
مساجد، كانون هدايت فرهنگي و تقويت بنيه و توان روحي مجاهدان است.
مساجد، كلاس درس ايمان، اخلاق، مهرورزي و همفكري و همكاري است.
مساجد، دفاتر تشكل «حزب الله» در سراسر جهان است.
مساجد، خانه امن «آمران به معروف و ناهيان از منكر» است.
مساجد، مركز نشر سخنان پيامبر اعظم(ص) و مركز گسترش تفكر اهل بيت: است.
مساجد، باغ و بوستان دل‌پذير نسل جوان و مهمان‌سراي پرجاذبه خداي رحيم و رحمان است.
مساجد، كانون تأثيرگذار در نهضت‌هاي اسلامي در سراسر تاريخ است. در انقلاب سربداران سبزوار، نهضت مشروطه، در انقلاب اسلامي و در همه نهضت‌هاي اسلامي، «مساجد» كانون بيداري و فداكاري بوده است.
مساجد، رسانه‌هاي صادق، مطمئن، زنده و مؤثر در زندگي امت اسلامي هستند.
مساجد، پايگاه تدريس و تحصيل بصيرت سياسي و اجتماعي است.
مساجد در شناخت ارزش‌ها، ايمان به ارزش‌ها، گسترش ارزش‌ها و تداوم و نهادينه شدن ارزش‌هاي الهي، نقشي برجسته‌دارد.
مساجد در گسترش عدالت، تمرين عدالت و حمايت از عدالت، برجسته‌ترين نقش را ايفا مي‌كند.
مساجد، در تعالي اخلاقي، تقويت روح عرفاني، و در ارضاي حسّ معنويت‌گرايي انسان، نقش نخست را دارد.
مساجد، پايگاه انذار و تبشير پيامبران و امامان و صالحان و معلمان و عالمان دين در طول تاريخ است.
مساجد، كانون اصلاح انديشه، اخلاق، رفتار و روابط اجتماعي هستند.
مساجد، خانه پيامبران، امامان، پارسايان، مجاهدان ، دانشوران و پاكيزگان در سراسر جهان است.
مساجد، بهترين سنگر مقاومت فرهنگي، دفاع سياسي، دفاع از آزادي و استقلال و حقوق محرومان گيتي است.
مساجد، پارلمان‌هاي بي‌هزينه و پرفايده براي هر منطقه و محله و خيابان و كوچه دنياي اسلام است.
مساجد، كانون اميد، خودباوري، اتحاد، حق‌شناسي، ظلم‌ستيزي، آگاهي دانشوري، مشاوره و تعاون فرزندان اسلام و قرآن است.
مساجد، دارالقرآن‌هاي راستين تمام مناطق و محلات بلاد اسلامي است.
مساجد، دارالحديث‌راستين فرزندان اسلام است.
مساجد، دارالشوري امت اسلامي است.
مساجد، كانون مسابقات ايماني و اخلاقي و علمي و خدمات اجتماعي و راه رهايي از مسابقات بيهوده ورزشي است.

مساجد اگر با «قرآن و عترت» همراه باشد، بالاترين نقش را در جامعه اسلامي ايفا مي‌كند. فهرستي از آثار و كاركردهاي مساجد در جامعه اسلامي بدين شرح است:
مساجد، كانون آموزش‌عقايد اسلامي است؛ ولي عالمان عامل بايد محور فعاليت‌مسجد باشند.
مساجد، كانون همفكري مسلمين است؛ ولي مردان خدا بايد راهنمايي فرزندان مسجد را بر عهده گيرند.
مساجد، مركز خنثي‌سازي توطئه‌هاي دشمنان امت اسلامي است؛ ولي عالمان زمان‌شناس، توطئه‌ها را مي‌شناسند.
مساجد، پايگاه تربيت مجاهدان و شهيدان امت اسلامي است؛ اگر عالمان پارسا، استاد و مربي اخلاق شهيدان و مجاهدان گرانقدر‌باشند.
مساجد، مركز تربيت اخلاقي مسلمانان است و جز وارستگان كسي نمي‌تواند مسجد و منبر را اداره كند.
مساجد، پايگاه پرورش اجتماعي مؤمنان است و مهم‌ترين اصل در پرورش اجتماعي، هماهنگي امت با امام است.
مساجد، نماد مقاومت در برابر شيطان‌هاي پيدا و پنهان است؛ اگر شيطان در دل امام و يا مأموم لانه نساخته باشد.
مساجد، پناه مؤمنان در حوادث غم‌انگيز زندگي است؛ اگر احساس مسئوليت اجتماعي در فرزندان مسجد پرورش يافته باشد.
مساجد، سنگر مؤمنان در برابر هجوم شياطين انسي و جنّي است؛ اگر اهل جهاد و جبهه، كار مسجد را در دست داشته باشند.
مساجد، پايگاه مقابله با انحرافات فكري و سياسي است؛ اگر عالمان قرآني و حديثي در آن امامت كنند.
مساجد، بهترين پايگاه براي بهره‌گيري از اوقات فراغت نسل جوان است؛ اگر سياست‌گزاران ورزشي و توپ‌پرستان عصر ما، مساجد را هم قرباني ورزش نكنند.
مساجد، آموزشگاه هميشگي قرآن و علوم قرآني است؛ اگر كارشناسان مخلص قرآني و والدين گرامي نسل جوان را به اين آموزشگاه‌هاي نور راهنمايي كنند.
مساجد، مقدس‌ترين پايگاه‌هاي اجتماع انسان‌هاست؛ اگر پارك‌ها، فرهنگ‌سراها، گردش‌گاه‌ها و... فرصتي بگذارند.
مساجد، كانون فرياد توحيد و عدالت در دنياي شرك و بيداد است؛ اگر فرهنگ محمّدي و سيره علوي در آن حاكم باشد.
مساجد، جايگاهي براي رفع نيازهاي شخصي و اجتماعي مسلمانان است؛ اگر پيوند مسجد و بازار به خوبي برقرار شود.
مساجد، مادر انقلاب اسلامي، فرزند انقلاب اسلامي  و يار و ياور انقلاب اسلامي و بزرگ‌ترين پشتوانه رهبري و زادگاه حوزه و بسيج و سپاه و مدرسه و دانشگاه‌هاي اسلامي است.

رهبر بزرگوار انقلاب اسلامي، درباره نقش كارساز مسجد چنين مي‌فرمايد:
اجتماع در مساجد را همچنان بايد نگاه داشت، جوان‌ها مسجد را كلاس درس و صحنه رزم بدانند. به مساجد رو كنند. مساجد، خانه خداست و خانه بندگان خداست.

مساجد، كلاس دين، و درس سياست و درس رزمندگي با دشمنان دين است.

مساجد را گرم بداريد، محافل مذهبي را مانند دوران اختناق رژيم همچنان گرم نگاه داريد.

مساجد، نقش خويش را تا كنون به خوبي ايفا كرده‌اند ولي آيا ما هم نسبت به مساجد به مسئوليت‌هاي خويش عمل كرده‌ايم؟

اولين گام در تأسيس جامعه اسلامي، پايه‌‌گذاري مسجد است. رسول اعظم(ص) در مدينه در اولين‌روزهاي اقامتش دو مسجد قبا و مسجد النبي(ص) را پايه‌گذاري كرد. حال آيا يكصدم آنچه براي ورزش هزينه مالي و تبليغاتي مي‌كنيم، براي مساجد هزينه كرده‌ايم؟

آيا ورزش  كه تمام شبكه‌هاي تلويزيوني در خدمت آن است، بهتر از مساجد ايمان و اخلاق و دانش و بصيرت جامعه را پاسداري كرده ‌است.

به راستي آيا ورزش با مربي و مشاور و بازيكنان خارجي و با هدايت و رهبري جهاني آنان و با بودجه و بيت المال مسلمانان، مشروع است؟

ما وظايفي سنگين ولي ارزشمند و حيات آفرين در زمينه مساجد بر عهده داريم كه فهرست‌وار به آن اشاره مي‌شود:
1. تربيت امامان جماعت شايسته، چند برابر ائمه جماعات كنوني براي توسعه مساجد كشور و تأمين نيازهاي فرهنگي مساجد.

2. ساختن بيش از صدهزار مسجد، كه هم اكنون با وجود حدود شصت هزار مسجد، كمبود فضاي عبادي و فرهنگي در هر كوچه و خيابان به خوبي محسوس است.

3. مرمت و بازسازي بيش از يك سوم مساجد موجود كشور، كه به دلايل گوناگون قابل استفاده مطلوب نيست.

4. تجهيز و ت-أمين لوازم ( روشنايي و گرمايشي و سرمايشي و فرش) و امكانات بهره‌برداري بهتر از مساجد.

5. تربيت كادر فرهنگي مورد نياز مسجد و حمايت از نيروهاي داوطلب موجود.

6. تأسيس مركز هماهنگي و رسيدگي به امور مساجد در سراسر كشور، تحت نظر رهبري بزرگوار انقلاب اسلامي و مراجع بزرگوار و حل و فصل مسائل توليت، هيئت امناء، ائمه جماعات و كانون‌هاي فرهنگي و ديگر امور انساني مساجد، و ايجاد ارتباط نزديك بين مساجد سراسر كشور به صورت شعبه‌هاي يك  نهاد ولايي و حوزوي.

7. نجات و رهايي مساجد از تعدد و تزاحم مديريت‌هاي احتمالي.

هم اكنون در تعدادي از مساجد، متولي و هيئت امناء، در بعضي اوقاف، در بعضي كانون‌هاي وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، در برخي سازمان تبليغات اسلامي و در برخي خود امامان جماعت نقش اصلي را ايفا مي‌كنند.

تدوين اساسنامه و آيين نامه و مقررات و تفكيك مسئوليت‌ها و توجيه دست‌اندركاران مساجد، از اولويت‌هاي فرهنگي كشور است.

8. برگزاري همايش‌هايي در سطح بخش، شهر، شهرستان و در سطح مناطق و نواحي و محلات گوناگون كلان‌شهرها براي تبادل تجارب بين امامان جماعت، متوليان، هيئت امناي مساجد از مهم‌ترين نيازهاي امروز است. اين كار با مشاوره و حسن نيت و استمداد از معتمدان مساجد و بدون تبليغات و تشريفات و به تدريج امكان‌پذير است.

آري خدمت به مسجد، خدمت به بشريت و خدمت به فرهنگ اسلامي و همكاري با حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهما السلام و مريم مقدس است. اميدواريم، اين بازگشت‌عمومي نظام و مردم به سوي مساجد، طليعه اداره جهان بر اساس توحيد و مسجد و عدالت باشد. ان شاء الله.

والسلام.