مُناجات شَعبانیه مناجاتی از حضرت علی(ع) است که امامان(ع) پس از ایشان نیز آن را قرائت می‌کردند. این مناجات را نمونه‌ای از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا به‌شمار آورده‌اند. شیعیان غالباً مناجات شعبانیه را درماه شعبان می‌خوانند.
بنابر روایات، امامان معصوم(ع) بر قرائت مناجات شعبانیه در ماه شعبان اهتمام داشته‌اند.[۱۰] میرزا جوادآقا ملکی عارف شیعی، مناجات شعبانیه را حاوی علوم فراوانی در چگونگی رفتار بنده با خدا، ادب دعا و استغفار معرفی کرده است.[۱۱] استاد شهید مرتضی مطهری معتقد است انسان با قرائت این دعا روح نیایش در اسلام را می‌فهمد و این دعا جز عرفان، محبت و عشق به خدا و معنویت، چیز دیگری نیست