
محرم 1442 – شهریور 99
حسینیه ی دل
نینوا زنـده زنـای تو حسیــــن
پرطنیـن است نـوای تو حسین
باز هـم مـاه محـّـــــــرم آمــــد
باز پیچیـده صــــدای تو حسین
در و دیـــــوار حسینیـه ی دل
شد سیه پوش عـزای توحسین
همه جا بـزم محبت بر پـاست
کربلا رمـز بقـــــای تو حسیـن
ماه لبیک به «هل من ناصــر»
گـوش تاریخ ونـــدای توحسین
می شود این دل افسـرده یما
زنــده با آب وهــــوای تو حسین
هیچ دردی نپـذیـــــرد درمـــان
جز به اعجـــازشفـای توحسین
همنفـس با نفَـس المهمومیــــم
دیــده ی ما به عطــای توحسین
لحظه ای گوشه چشمی نظری
مستجـاب است دعـای توحسین
رتبــــه ی عرشـــی تو« ثارالله»
خونبهــای تو خــــدای توحسیـن
تاجــداران و امـیـــــران و یـــلان
خاکســـــار کف پــای تو حسیـن
بی جهت نیست که شاهان جهان
همه هستنـــد گـدای تو حسیـن
اربعیــــن این عطــش عالمگیــــر
موجـــی ازکرب وبلای توحسیـن
جان هفتاد و دو تن ذبح عظیــــم
گشت قربان منــــای تو حسیـن
جان فدای شهــدایی که شـــــده
جانشــان هدیه به پای توحسین
کاش ما رهـرو راهت باشیـــــــــم
جان ما بــاد فـــــدای تو حسیـــن
تو قتیــل العَبَـــــــــراتـی مـــــــولا
اشک ریزیــم برای تو حسیــــــن
بی جهت نیست رضـــــای خالـق
شده همسوی رضـای تو حسین
تشنه بودیم و به ما نوشــــا ند ند
جرعه از جـــــام ولای تو حسیـن