اى زمـــــین و آســــمان ســـوگوار غــــربتت آفـــــتاب صــبحدم، ســـنگ مــــزارغــــربتت
بر جــبین فصلها هر یــک نــشان داغ توست اى گــریبان خـــزان، چــاک از بـــهارغربتت
یک بقیع اندوه و ماتم یک مدینه اشک و خون ســـینههامان یــک به یــک آیـینهدار غـــربتت
پـــاک شد آیـــینه از زنــگ، اى تـماشایىترین شــستشــو دادیــــم دل را، بــا غـــبار غـــربتت
شـب سیهپوش از غــم و اندوه بـىپایان توست شرمگین خورشید، از شــبهاى تـارغـــربتت
اى بـــقیعت عـــاشقان را کـــعبه عـشق وامـید ســـینه چــاکیم از غــم تـو، بــىقرارغـــربتت
شـــهر یثرب داغــدار خــاطرات رنــج توست خــــم شده پــــشت مـــــدینه زیـربار غـــربتت
مـــــىتپد دلهـــاى عــــاشق در هواى نــام تو بــا غـمى خـو کرده هر یک در کنارغـــربتت
هفتم ذیالحجه سالروز شهادت جانسوز پنجمین پیشوای مؤمنان، امام محمد باقر(ع) بر همه پیروان آن حضرت تسلیت باد.
قالَ الاْمامُ الباقر(ع):
«إِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ مِنْ عِبادِهِ الْمُؤْمِنینَ کُلَّ عَبْد دَعّاء فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ فِى السَّحَرِ إِلى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِنَّها ساعَةٌ تُفْتَحُ فیها أَبْوابُ السَّماءِ، وَ تُقْسَمُ فیهَا الاَْرْزاقُ، وَ تُقْضى فیهَا الْحَوائِجُ الْعِظامُ».
همانا خداوند عزوجل از میان بندگان مؤمنش آن بندهاى را دوست دارد که بسیار دعا کند، پس بر شما باد دعا در هنگام سحر تا طلوع آفتاب، زیرا آن ساعتى است که درهاى آسمان در آن هنگام بازگردد و روزىها در آن تقسیم گردد و حاجتهاى بزرگ برآورده شود.