خانواده‌ها پس از اطمینان از علاقه و استعداد فرزندان باید کلاس و استاد خوب قرآنی برای فرزندان خود پیدا کنند.
انتخاب کلاس و استاد خوب نخستین گام در آموزش حفظ قرآن به خردسالان است
۱۸ آذر ۱۳۹۲
حافظ کل قرآن با بیان اینکه حفظ قرآن از سوی خردسالان مستلزم علاقه و استعداد لازم است، گفت: خانواده‌ها پس از اطمینان از علاقه و استعداد فرزندان باید کلاس و استاد خوب قرآنی برای فرزندان خود پیدا کنند.
فاطمه شیرازی، حافظ کل قرآن کریم در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به اهمیت آموزش قرآن و حفظ کلام‌الله مجید در دوران خردسالی، اظهار کرد: به این دلیل که حفظ قرآن را تا هفت سالگی به پایان رساندم و زمانی که وارد دبستان شدم، حافظ کل قرآن بودم؛ فکر می‌کنم که حفظ قرآن برای خردسالان که سواد خواندن و نوشتن ندارند، کار سختی نیست و در صورتی که کسی اراده کند و استعداد لازم را هم داشته باشد، می‌تواند این کار را انجام دهد.
این حافظ کل قرآن با یادآوری اینکه حفظ کل قرآن در دوران خردسالی را با اراده خودم حفظ نکردم و این پدر و مادرم بودند که این کار را برای من آسان کردند، گفت: خردسالان در سنینی هستند که توانایی تصمیم‌گیری و انجام چنین کارهایی را ندارند و این بزرگترها هستند که راه فرزندان خود را با تربیت صحیح مشخص می‌کنند و پدران و مادران با راهنمایی‌هایی که می‌کنند؛ فرزندان خود را به قرآن علاقه‌مند کردن و موجب کشف استعدادها و توانمندی‌های آنها می‌شوند.
وی در ادامه اظهار کرد: اگر پدر و مادری می‌خواهند که فرزندانشان پا در عرصه فعالیت‌های قرآنی بگذارند، باید فضای خانه را قرآنی کنند و صوت قرآن باید به صورت دائم در خانه آنها پخش شود؛ زیرا به هر حال لطافتی که صوت قرآن در گوش بچه‌ها ایجاد می‌کند، زمینه‌ساز علاقه‌های بعدی و گام گذاشتن در مسیر قرآن می‌شود؛ زیرا کلام قرآن اعجاز و نور است و جاذبه لازم را خواسته یا ناخواسته ایجاد می‌کند.
شیرازی با عنوان این مطلب که دوران خردسالی یک فرصت طلایی برای یادگیری است، گفت: در سنین خردسالی بچه‌ها مشغله درسی و فکری ندارند و ذهنشان آمادگی کامل برای پذیرش مطالب را دارد و آموزش در این دوران همانند بذری است که در زمین می‌کاریم و به این دلیل که در سن کم است، ریشه آن عمیق‌تر می‌شود و به دلیل اهمیت این دوران نباید در سنین خردسالی بچه‌ها را به حال خود رها کنیم؛ بلکه باید برنامه‌های مشخصی برای آنها داشته باشیم.
مسئولیت اصلی گرایش بچه‌ها به حفظ قرآن بر عهده خانواده‌ها است
وی با یادآوری اینکه مسئولیت اصلی در تربیت فرزندان قرآنی و گرایش بچه‌ها به حفظ و قرائت قرآن کریم بر عهده خانواده‌ها است، ادامه داد: اگر پدر و مادری متوجه شدند که فرزند آنها علاقه‌مند به یادگیری قرآن بود و استعداد لازم را نیز دارد، باید مسیر را برای رشد او هموار کنند؛ ممکن است در این میان کودکی صوت خوبی داشته باشد که باید به قرائت قرآن تشویق شود و ممکن است کودکی نیز استعداد خوبی در حفظ داشته باشد که البته او نیز می‌تواند با کمک پدر و مادر خود حفظ قرآن را دنبال کند.
این حافظ کل قرآن ادامه داد: زمانی که پدر و مادر متوجه شدند فرزند آنها علاقه و استعداد لازم برای یادگیری قرآن را دارد، باید شرایط را برای آموزش او فراهم کنند و اولین کاری که باید انجام شود این است که یک کلاس خوب قرآن و یک استاد خوب قرآن پیدا کنند، زیرا جذابیتی که استاد در کلاس ایجاد می‌کند موجب جذب بچه‌ها به قرآن خواهد شد و در صورتی که معلم و استاد مربوطه توانایی لازم در جذب بچه‌ها را نداشته باشد؛ نتیجه برعکس به جای می‌گذارد.
وی در ادامه افزود: خانواده‌ها پس از اینکه یک کلاس خوب و یک استاد خوب قرآن برای فرزندان خود پیدا کردند، باید انگیزه لازم برای حفظ قرآن و انس با قرآن را با تشویق کردن آنها به سمت قرآن ایجاد کنند و تشویق فرزندان می‌تواند در حد تشویق‌های مادی و حتی لبخند و خوشحالی پدر و مادر باشد، زیرا جلب رضایت پدر و مادر برای فرزندان اهمیت زیادی دارد و زمانی که بچه‌ها بدانند با کار خوبی پدر و مادر خود را راضی می‌بینند؛ این کار را انجام خواهند داد.
استفاده از حاظه شنیداری، بهترین روش برای آموزش حفظ قرآن به خردسالان
این حافظ کل قرآن با یادآوری اینکه روش‌های مختلف برای حفظ قرآن خردسالان در کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد، ادامه داد: به این دلیل که بچه‌ها در سنین خردسالی سواد خواندن و نوشتن ندارند، روش استماع و قوه حافظه شنیداری آنها باید در اولویت آموزش قرآن باشد؛ هر چند که بچه‌ها حافظه دیداری هم دارند؛ اما بهره‌گیری از حافظه دیداری منوط به داشتن سواد خواندن و نوشتن است.
وی در ادامه عنوان کرد: تا زمانی که خردسالان سواد خواندن و نوشتن نداشته و وارد مدرسه نشده‌اند، باید از حافظه شنیداری آنها برای آموزش قرآن استفاده کرد؛ اما زمانی که وارد مدرسه شده و توانایی خواندن و نوشتن پیدا کردند، می‌توانیم از حافظه شنیداری و دیداری آنها به صورت همزمان استفاده کنیم و از بچه‌ها بخواهیم که از هر دو مهارت در کنار هم استفاده کنند؛ اما در ابتدای امر که بچه‌ها سواد خواندن و نوشتن ندارند، فقط از طریق شنیدن می‌توان به آموزش قرآن پرداخت.
شیرازی با یادآوری اینکه انتخاب یک ترتیل خوب که برای بچه‌ها خسته‌کننده نباشد نیز در آموزش قرآن به خردسالان از اهمیت بالایی برخوردار است، گفت: می‌توانیم با انتخاب ترتیلی که قوانین فنی در آن رعایت شده و از جذابیت لازم نیز برخوردار باشد، به آموزش قرآن برای خردسالان بپردازیم که البته استفاده از ترتیل مناسب باید در کنار استفاده از معلم و کلاس مناسب و همچنین ابزارهای آموزشی و... باشد.
آموزش قرآن به خردسالان از سوی مربیان متخصص قرآنی
وی با عنوان این مطلب که یکی از موانع پیش روی خردسالان بحث نیروی انسانی متخصص است، گفت: باید از معلمان متخصص قرآنی که خود از لحاظ آموزش قرآن به تخصص لازم رسیده‌اند، استفاده کنیم و نباید بگوییم که چون متعلمان بچه هستند؛ نیازی نیست از یک معلم متخصص برای آنها استفاده شود، زیرا به هر حال بچه‌ها در این سنین نسبت به بزرگترها گیرایی بیشتری دارند و در صورتی که یک مطلب به اشتباه از سوی یک معلم غیرمتخصص آموزش داده شود، ممکن است هیچ گاه قابل جبران نباشد و از ذهن بچه‌ها پاک نشود.
شیرازی با یادآوری اینکه به اقتضای سن خردسالان باید از روش‌های جذابی مانند بازی و قصه‌گویی برای آموزش قرآن به آنها استفاده کرد، ادامه داد: نکته‌ای که در بهره‌گیری از روش بازی و قصه‌گویی باید مورد توجه باشد، این است که نباید در استفاده از بازی و قصه‌گویی خیلی هم افراط شود که در این صورت ممکن است بچه‌ها به کلی از آیات خارج شوند و استفاده از این روش باید تا حدی باشد که بچه‌ها متوجه مفهوم آیات شوند.
وی در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به روش ایما و اشاره که در برخی از موسسات قرآنی کشور برای آموزش قرآن به خردسالان مورد استفاده قرار می‌گیرد، تصریح کرد: به طور کلی با روش ایما و اشاره مخالف هستم، زیرا این روش فشار زیادی را به ذهن بچه‌ها متحمل می‌کند و بچه‌ها برای یادگیری قرآن از طریق روش ایما و اشاره باید انرژی دو چندانی را صرف کنند و این در حالی است حفظ آیات قرآن به روش کلاسی شاید آن قدر برای بچه‌ها مشکل‌آفرین نباشد.
