کمک به يتيمان و همسران شهداء

بازدید : 3247
زمان تقریبی مطالعه : 2 دقیقه
تاریخ : 22 اردیبهشت 1393
کمک به يتيمان و همسران شهداء

کمک به يتيمان و همسران شهداء

روزي اميرالمؤمنين ديد زني مشک آبي به دوش گرفته مي‏برد،
امام علي عليه السلام مشک آب را از او گرفت و به محلّي که زن مي‏خواست آورد،
آنگاه از حال زن پرسيد.
زن گفت:
علي بن ابيطالب‏ عليه السلام شوهر مرا به بعضي از مرزهاي نظامي فرستاد و در آنجا کشته شد، چند طفل يتيم براي من گذاشت و احتياج مرا وادار کرده است تا براي مردم خدمت کنم که خود و اطفالم را تأمين نمايم.
حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام از آنجا بازگشت.
سپس زنبيلي که در آن طعام بود برداشت و قصد خانه زن کرد.
بعضي از يارانش گفتند:
بگذاريد ما ببريم.
فرمود: کيست که بار مرا در قيامت بردارد؟
چون به در خانه زن رسيد، زن پرسيد:
کيست که دَر مي‏زَنَد؟
فرمود: همان بنده خدا هستم که ديروز مشک آب را براي تو آوردم، در را باز کن براي بچّه‏هايت طعام آورده‏ام.
زن گفت:
خدا از تو راضي باشد و ميان من و علي بن ابيطالب حکم کند، سپس در را باز کرد.
امام علي عليه السلام داخل شد، فرمود:
من کسب ثواب را دوست دارم، مي‏خواهي تو خمير کن و نان بپز و من بچّه‏ها را آرام کنم و يا من خمير کنم و تو آنها را آرام کني؟
زن گفت:
من به نان پختن آگاهترم و شروع به خمير گرفتن کرد.
حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام گوشت را آماده کرد و لقمه لقمه به دهان اطفال گوشت و خرما مي‏گذاشت و به هر يک مي‏فرمود:
«علي را حلال کن، در حقّ تو کوتاهي شده است»
چون خمير آماده شد، زن گفت:
بنده خدا تنور را آتش کن.
امام علي عليه السلام تنور را آتش کرد.
حرارت شعله به چهره آن حضرت مي‏رسيد و مي‏فرمود:
«بچش حرارت آتش را، اين سزاي کسي است که از زنان بيوه و اطفال يتيم بي‏خبر باشد.»
در اين ميان زني از همسايه داخل خانه شد، که اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را مي‏شناخت به زن صاحب خانه گفت:
واي بر تو اين کيست که براي تو تنور را آتش مي‏کند؟
زن جواب داد:
مردي است که به اطفال من رحم کرده است.
زن همسايه گفت:
واي بر تو اين اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب‏ عليه السلام است.
آن زن چون حضرت اميرالمؤمنين علي عليه السلام را شناخت پيش دويد و گفت:
واحَيائِي مِنْکَ يا أَمِيرَالْمُؤْمنين
«اي اميرمؤمنان از شرمندگي آتش گرفتم، مرا ببخشيد»
امام علي عليه السلام فرمود:
بَل واحَيائِي مِنْکَ يا اَمَةَ اللَّه فيما قَصُرْتَ فِي حِقِّکَ
«بلکه من از تو شرمنده‏ام، اي کنيز خدا، در حقّ تو کوتاهي شده است.» [1] .

....................................

1-مناقب آل ابی طالب ج2ص116

دیدگاه های کاربران

هیچ دیدگاهی برای این مطلب وارد نشده است!

ارسال دیدگاه