چهل حدیث  گهربار نبوی

1ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صَلَّي اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ - : لا تُضَيِّعُوا صَلاتَكُمْ، فَإنَّ مَنْ ضَيَّعَ صَلاتَهُ، حُشِرَ مَعَ قارُونَ وَ هامانَ، وَ كانَ حَقّاً عَلي اللّهِ أنْ يُدْخِلَهُ النّارَ مَعَ الْمُنافِقينَ.

«وسائل الشّيعة، ج 4، ص 30»

-رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: نماز را سبك و ناچيز مشماريد، هر كس نسبت به نمازش بي اعتنا باشد و آنرا سبك و ضايع گرداند همنشين قارون و هامان خواهد گشت و حقّ خداوند است كه او را همراه منافقين در آتش داخل نمايد.

2ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ مَشي إلي مَسْجِد مِنْ مَساجِدِ اللّهِ، فَلَهُ بِكُّلِ خُطْوَة خَطاها حَتّي يَرْجِعَ إلي مَنْزِلِهِ، عَشْرُ حَسَنات، وَ مَحي عَنْهُ عَشْرُ سَيِّئات، وَ رَفَعَ لَهُ عَشْرُ دَرَجات.

«وسائل الشّيعة، ج 5، ص 201»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كس قدمي به سوي يكي از مساجد خداوند بردارد، براي هر قدم ثواب ده حسنه مي باشد تا برگردد به منزل خود، و ده خطا از لغزش هايش پاك مي شود، همچنين در پيشگاه خداوند ده درجه ترفيع مي يابد.

3ـ بَيْنَما رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - جالِسٌ فِي الْمَسْجِدِ، إذْدَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ يُصَلّي، فَلَمْ يُتِمَّ رُكُوعَهُ وَ لا سُجُودَهُ، فَقالَ: نَقَرَ كَنَقْرِ الْغُرابِ، لَئِنْ ماتَ هذا وَ هكَذا صَلوتُهُ لَيَمُوتُنَّ عَلي غَيْرِ ديني.

«وسائل الشّيعة، ج 4، ص 31، ح 4434»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: رسول خدا - صلي الله عليه وآله - در مسجد نشسته بود كه شخصي وارد شد و مشغول خواندن نماز شد و ركوع و سجودش را كامل انجام نمي داد و عجله و شتاب مي كرد.

حضرت فرمود: كار اين شخص همانند كلاغي است كه منقار بر زمين مي زند، اگر با اين حالت از دنيا برود بر دين من نمرده است.

4ـ قالَ رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - لِعَلي - عليه السلام - : أنَا رَسُولُ اللّهِ الْمُبَلِّغُ عَنْهُ، وَ أنْتَ وَجْهُ اللّهِ وَ الْمُؤْتَمُّ بِهِ، فَلا نَظير لي إلاّ أنْتَ، وَ لا مِثْلَ لَكَ إلاّ أنَا.

«تفسير البرهان، ج 4، ص 184»

رسول خدا - صلي الله عليه وآله - به امام علي - عليه السلام - فرمود: من رسول خدا هستم، كه از طرف او تبليغ و هدايت مي نمايم; و تو وجه اللّه مي باشي، كه امام و مقتداي (بندگان خدا) خواهي بود، پس نظيري براي من وجود ندارد مگر تو; و همانند تو نيست مگر من.

5ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : يا أباذَر، اَلدُّنْيا سِجْنُ الْمُؤْمِن وَ جَنَّةُ الْكافِرِ، وَ ما أصْبَحَ فيها مُؤْمِنٌ إلاّ وَ هُوَ حَزينٌ، وَ كَيْفَ لايَحْزُنُ الْمُؤْمِنُ وَ قَدْ أوَعَدَهُ اللّهُ أنَّهُ وارِدٌ جَهَنَّمَ.

«بحارالأنوار، ج 74، ص 80، ح 3»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: اي ابوذر، دنيا زندان مؤمن و بهشت كافران است، مؤمن هميشه محزون و غمگين مي باشد، چرا چنين نباشد و حال آن كه خداوند به او - در مقابل گناهان و خطاهايش - وعده مجازات و دخول جهنّم را داده است.

6ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : يا عَلي! اِفْتَحْ طَعامَكَ بِالْمِلْحِ، فَإنَّ فيهِ شِفاءٌ مِنْ سَبْعينَ داء، مِنْها: الْجُنُونُ وَ الْجُذامُ وَ الْبَرَصُ وَ وَجَعُ الْحَلْقِ وَ الاْضْراسِ وَ وَجَعُ الْبَطْنِ.

«بحارالأنوار، ج 63، ص 398، ح 20»

رسول خدا - صلي الله عليه وآله - به امام علي - عليه السلام - فرمود: غذاي خود را با (تناول نمودن كمي) نمك شروع نما، همانا كه در آن درمان و شفاء هفتاد نوع بلا و آفت خواهد بود، كه ديوانگي، پيسي، جُذام، درد و ناراحتي هاي حلق، دندان ها; و شكم و معده از آنها مي باشد.

7ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : شَرُّالنّاسِ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِكَ مَنْ باعَ آخِرَتَهُ بِدُنْيا غَيْرِهِ.

«من لا يحضره الفقيه، ج 4، ص 353، ح 5762»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: بدترين افراد كسي است كه آخرت خود را به دنيايش بفروشد و بدتر از او آن كسي خواهد بود كه آخرت خود را براي دنياي ديگري بفروشد.

8ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : ثَلاثَةٌ أخافُهُنَّ عَلي اُمتَّي: ألضَّلالَةُ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ، وَ مُضِلاّتُ الْفِتَنِ، وَ شَهْوَةُ الْبَطْنِ وَ الْفَرجِ.

«بحارالأنوار، ج 10، ص 368، ح 15»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: در سه چيز براي امّت خود احساس خطر مي كنم: گمراهي، بعد از آن كه هدايت و معرفت پيدا كرده باشند. گمراهي ها و لغزش هاي به وجود آمده از فتنه ها. مشتهيات شكم، و آرزوهاي نفساني و شهوت پرستي.

9ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : ثَلاثَةٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَ لا تُؤَخَّرُ إلي الاخِرَةِ: عُقُوقُ الْوالِدَيْنِ، وَ الْبَغْيُ عَلَي النّاسِ، وَ كُفْرُ الاْحْسانِ.

«بحارالأنوار، ج 70، ص 373، ح 7»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مي باشد و به قيامت كشانده نمي شود: ايجاد ناراحتي براي پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسي در مقابل كارهاي نيك ديگران.

10ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : إنَّ أعْجَزَ النّاسِ مَنْ عَجَزَعَنِ الدُّعاءِ، وَ إنَّ أبْخَلَ النّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلامِ.

«بحارالأنوار، ج 90، ص 291، ح 11»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: عاجز و ناتوان ترين افراد كسي است كه از دعا و مناجات با خداوند ناتوان و محروم باشد، و بخيل ترين اشخاص كسي خواهد بود كه از سلام كردن خودداري نمايد.

11ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : إذا تَلاقَيْتُمْ فَتَلاقُوا بِالتَّسْليمِ وَ التَّصافُحِ، وَ إذا تَفَرَّقْتُمْ فَتَفَرَّقُوا بِإلاسْتِغْفارِ.

«بحارالأنوار، ج 73، ص 4، ح 13»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هنگام بر خورد و ملاقات با يكديگر سلام و مصافحه نمائيد و موقع جدا شدن براي همديگر طلب آمرزش كنيد.

12ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : بَكِرُّوا بِالصَّدَّقَةِ، فَإنَّ الْبَلاءَ لا يَتَخَطاّها.

«بحارالانوار، ج 93، ص 177، ح 8»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: صبحگاهان حركت و كار خود را با دادن صدقه شروع نمائيد چون كه بلاها و آفت ها را بر طرف مي گرداند.

13ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : يُؤْتَي الرَّجُلُ في قَبْرِهِ بِالْعَذابِ، فَإذا اُتِيَ مِنْ قِبَلِ رَأسِهِ دَفَعَتْهُ تِلاوَةُ الْقُرْآنِ، وَ إذا اُتِيَ مِنْ قِبَلِ يَدَيْهِ دَفَعَتْهُ الصَّدَقَةُ، وَ إذا اُتِيَ مِنْ قِبَلِ رِجْلَيْهِ دَفَعَهُ مَشْيُهُ إلي الْمَسْجِدِ.

«مسكّن الفؤاد، ص 50»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هنگامي كه بدن مرده را در قبر قرار دهند، چنانچه عذاب از بالاي سر بخواهد وارد شود تلاوت قرآنش مانع عذاب مي گردد و چنانچه از مقابل وارد شود صدقه و كارهاي نيك مانع آن مي باشد. و چنانچه از پائين پا بخواهد وارد گردد، رفتن به سوي مسجد مانع آن خواهد گشت.

14ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : عَلَيْكُمْ بِمَكارِمِ الاْخْلاقِ، فَإنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ بَعَثَني بِها، وَ إنَّ مِنْ مَكارِمِ الاْخْلاقِ: أنْ يَعْفُوَالرَّجُلُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَ يُعْطِيَ مَنْ حَرَمَهُ، وَ يَصِلَ مَنْ قَطَعَهُ، وَ أنْ يَعُودَ مَنْ لايَعُودُهُ.

«بحارالأنوار، ج 66، ص 375، ح 24.»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: بر شما باد رعايت مكارم اخلاق، كه خداوند مرا بر آن ها مبعوث نمود، و ـ بعضي از ـ آن ها عبارتند از: كسي كه بر تو ظلم كند ـ به جهت غرض شخصي ـ او را ببخش، كسي كه تو را نسبت به چيزي محروم گرداند كمكش نما، با شخصي كه با تو قطع دوستي كند رابطه دوستي داشته باش، شخصي كه به ديدار تو نيايد به ديدارش برو.

15ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ وَجَدَ كَسْرَةً اَوْ تَمْرَةً فَأكَلَهَا لَمْ يُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّي يَغْفِرَاللّهُ لَهُ.

«بحارالأنوار، ج 63، ص 430، ح 12»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كس تكّه اي نان يا دانه اي خرما در جائي ببيند، و آن را بردارد و ميل كند، مورد رحمت و مغفرت خداوند قرار مي گيرد.

16ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : ما تَواضَعَ أحَدٌ إلاّ رَفَعَهُ اللّهُ.

«بحارالأنوار، ج 72، ص 120، ح 7»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: كسي اظهار تواضع و فروتني نكرده، مگر آن كه خداوند متعال او را رفعت و عزّت بخشيده است.

17ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ أنْظَرَ مُعْسِراً، كانَ لَهُ بِكُلِّ يَوْم صَدَقَةٌ.

«بحارالأنوار، ج 100، ص 151، ح 17»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كس بدهكار ناتواني را مهلت دهد براي هر روزش ثواب صدقه در راه خدا مي باشد.

18ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : ما مِنْ هُدْهُد إلاّ وَ في جِناحِهِ مَكْتُوبٌ بِالِسّرْيانيَّةِ «آلُ مُحَمَّد خَيْرُ الْبَريَّةِ».

«بحارالأنوار، ج 27، ص 261، ح 2.»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هيچ پرنده اي به نام هدهد وجود ندارد مگر آن كه روي بال هايش به لغت سرياني نوشته شده است: آل محمّد (صلوات الله عليهم اجمعين) بهترين مخلوق روي زمين مي باشند.

19ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : يَأتي عَلي النّاسِ زَمانٌ، الصّابِرُ مِنْهُمْ عَلي دينِهِ كَالْقابِضِ عَلي الْجَمَرِ.

«بحارالأنوار، ج 28، ص 47، ح 9

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: زماني بر مردم خواهد آمد كه صبر نمودن در برابر مسائل دين ـ و عمل به دستورات آن ـ همانند در دست گرفتن آتش گداخته است.

20ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : سَيَأتي زَمانٌ عَلي اُمتَّي يَفِرُّونَ مِنَ الْعُلَماءِ كَما يَفِرُّ الْغَنَمُ مِنَ الذِّئْبِ، إبْتَلاهُمُ اللّهُ بِثَلاثَةِ أشْياء: الاْوَّلُ: يَرَفَعُ الْبَرَكَةَ مِنْ أمْوالِهِمْ، وَ الثّاني: سَلَّط اللّهُ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً جائِراً، وَ الثّالِثُ: يَخْرُجُونَ مِنَ الدُّنْيا بِلا إيمان.

«مستدرك الوسائل، ج 11، ص 376، ح 13301»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: زماني بر امّت من خواهد آمد كه مردم از علماء گريزان شوند همان طوري كه گوسفند از گرگ گريزان است، خداوند چنين جامعه اي را به سه نوع عذاب مبتلا مي گرداند:1 ـ بركت و رحمت خود را از اموال ايشان برمي دارد. 2ـ حكمفرمائي ظالم و بي مروّت را بر آن ها مسلّط مي گرداند. 3 ـ هنگام مرگ و جان دادن، بي ايمان از اين دنيا خواهند رفت.

21ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : اَلْعالِمُ بَيْنَ الْجُهّالِ كَالْحَي بَيْنَ الاْمْواتِ، وَ إنَّ طالِبَ الْعِلْمِ يَسْتَغْفِرُلَهُ كُلُّ شَيء حَتّي حيتانِ الْبَحْرِ، وَ هَوامُّهُ، وَ سُباعُ الْبَرِّ وَ أنْعامُهُ، فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ، فَإنّهُ السَّبَبُ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ، وَ إنَّ طَلَبَ الْعِلْمِ فَريضَةٌ عَلي كُلِ مُسْلِم.

«بحارالأنوار، ج 1، ص 172، ح 25»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: دانشمندي كه بين گروهي نادان قرار گيرد همانند انسان زنده اي است بين مردگان، و كسي كه در حال تحصيل علم باشد تمام موجودات برايش طلب مغفرت و آمرزش مي كنند، پس علم را فرا گيريد چون علم وسيله قرب و نزديكي شما به خداوند است، و فراگيري علم، بر هر فرد مسلماني فريضه است.

22ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ زارَ عالِماً فَكَأنَّما زارَني، وَ مَنْ صافَحَ عالِماً فَكأنَّما صافَحَني، وَ مَنْ جالَسَ عالِماً فَكَأنَّما جالَسَني، وَ مَنْ جالَسَني فِي الدُّنْيا أجْلَسْتُهُ مَعي يَوْمَ الْقِيامَةِ.

«مستدرك الوسائل، ج 17، ص 300، ح 21406»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كس به ديدار و زيارت عالم و دانشمندي برود مثل آن است كه مرا زيارت كرده، هر كه با دانشمندي دست دهد و مصافحه كند مثل آن كه با من مصافحه نموده، هر شخصي همنشين دانشمندي گردد مثل آن است كه با من مجالست كرده، و هر كه در دنيا با من همنشين شود، در آخرت همنشين من خواهد گشت.

23ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ تَزَوَّجَ إمْرَأةً لِمالِها وَ كَلَهُ اللّهُ إلَيْهِ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِجَمالِها رَأي فيها ما يَكَرَهُ، وَ مَنْ تَزَوَّجَها لِدينِها جَمَعَ اللّهُ لَهُ ذلِكَ.

«تهذيب الأحكام، ج 7، ص 399، ح 5»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كس زني را به جهت ثروتش ازدواج كند خداوند او را به همان واگذار مي نمايد، و هر كه با زني به جهت زيبائي و جمالش ازدواج كند خوشي نخواهد ديد، و كسي كه با زني به جهت دين و ايمانش تزويج نمايد خداوند خواسته هاي او را تأمين مي گرداند.

24ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ قَلَّ طَعامُهُ، صَحَّ بَدَنُهُ، وَ صَفا قَلْبُهُ، وَ مَنْ كَثُرَ طَعامُهُ سَقُمَ بَدَنُهَ وَ قَسا قَلْبُهُ.

«بحارالأنوار، ج 59، ص 268، ح 53»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كه خوراكش كمتر باشد بدنش سالم و قلبش با صفا خواهد بود، و هر كس خوراكش زياد باشد امراض جسمي بدنش و كدورت، قلبش را فرا خواهد گرفت.

25ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : لا تُشْبِعُوا، فَيُطْفأ نُورُ الْمَعْرِفَةِ مِنْ قُلُوبِكُمْ.

«مستدرك الوسائل، ج 16، ص 218، ح 19646»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: شكم خود را از خوراك سير و پر مگردانيد، چون كه سبب خاموشي نور عرفان و معرفت ـ در افكار و ـ قلب هايتان مي گردد.

26ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ تَوَلّي عَمَلا وَ هُوَيَعْلَمُ أنَّهُ لَيْسَ لَهُ بِأهْل، فَلْيتُبَّوَءُ مَقْعَدُهُ مِنَ النّارِ.

«تاريخ إلاسلام، ج 101ـ120، ص 285»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كه رياست و مسئوليتي را بپذيرد و بداند كه أهليّت آن را ندارد، ـ در قبر و قيامت ـ جايگاه او پر از آتش خواهد شد.

27ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : إنَّ اللّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَيُبْغِضُ الْمُؤْمِنَ الضَّعيفِ الَّذي لادينَ لَهُ، فَقيلَ: وَ ما الْمُؤْمِنُ الضَّعيفُ الَّذي لا دينَ لَهُ؟ قالَ: اَلذّي لا يَنْهي عَنِ الْمُنْكَرِ.

«وسائل الشّيعة، ج 16، ص 122، ح 21139»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: همانا خداوند دشمن دارد آن مؤمني را كه ضعيف و بي دين است، سؤال شد: مؤمن ضعيف و بي دين كيست؟ پاسخ داد: كسي كه نهي از منكر و جلوگيري از كارهاي زشت نمي كند.

28ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : صَدَقَةُ السِّرِّ تُطْفِيءُ الْخَطيئَةَ، كَما تُطْفِيءُ الماءُ النّارَ، وَ تَدْفَعُ سَبْعينَ باباً مِنَ الْبَلاءِ.

«مستدرك الوسائل، ج 7، ص 184، ح 7984»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: صدقه اي كه محرمانه و پنهاني داده شود سبب پاكي گناهان مي باشد، همان طوري كه آب، آتش را خاموش مي كند، همچنين صدقه هفتاد نوع بلا و آفت را بر طرف مي نمايد.

29ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : عَجِبْتُ لِمَنْ يَحْتَمي مِنَ الطَّعامِ مَخافَةَ الدّاءِ، كَيْفَ لايَحْتمي مِنَ الذُّنُوبِ، مَخافَةَ النّارِ.

«بحارالأنوار، ج 70، ص 347، ح 34»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: تعجّب دارم از كساني كه نسبت به خورد و خوراك خود اهميّت مي دهند تا مبادا مريض شوند وليكن اهميّتي نسبت به گناهان نمي دهند و باكي از آتش سوزان جهنّم ندارند.

30 ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : حُبُّ الْجاهِ وَ الْمالِ يُنْبِتُ النِّفاقَ فِي الْقَلْبِ، كَما يُنْبِتُ الْماءُ الْبَقْلَ.

«تنبيه الخواطر، ص 264»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: علاقه نسبت به رياست و ثروت سبب روئيدن نفاق در قلب و درون خواهد شد، همان طوري كه آب و باران سبب روئيدن سبزيجات مي باشند.

31ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ اَصابَ مِنْ إمْرَأة نَظْرَةً حَراماً، مَلاَاللّهُ عَيْنَيْهِ ناراً.

«مستدرك الوسائل، ج 14، ص 270، ح 16685»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هركس نگاه حرامي به زن نامحرمي بيفكند، خداوند چشم هاي او را پر از آتش مي گرداند.

32ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : حَسِّنُوا أخْلاقَكُمْ، وَ ألْطِفُوا جيرانَكُمْ، وَ أكْرِمُوا نِسائَكُمْ، تَدْخُلُوا الْجَنّةَ بِغَيْرِ حِساب.

«أعيان الشّيعة، ج 1، ص 301»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: رفتار و اخلاق خود را نيكو سازيد، نسبت به همسايگان با ملاطفت و محبّت برخورد نمائيد، زنان و همسران خود را گرامي داريد تا بدون حساب وارد بهشت گرديد.

33ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : اَلْمَرْءُ عَلي دينِ خَليلِهِ، فَلْيَنْظُر أحَدُكُمْ مَنْ يُخالِطُ.

«بحارالأنوار، ج 71، ص 192، ح 12»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: انسان بر روش و اخلاق دوستش پرورش مي يابد و شناخته مي شود، پس متوجّه باشيد با چه كسي دوست و همنشين مي باشيد.

34ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : اَلصَّدقَةُ بِعَشْر، وَ الْقَرْضُ بِثَمانِيَةَ عَشَرَ، وَ صِلَةُ الرَّحِمِ بِأرْبَعَةَ وَ عِشْرينَ.

«مستدرك الوسائل، ج 7، ص 194، ح 8010»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: پاداش و ثواب دادنِ صدقه ده برابر درجه، ودادن قرض الحسنه هيجده درجه، و انجام صله رحم بيست و چهار درجه افزايش خواهد داشت.

35ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : لا يَمْرُضُ مُؤْمِنٌ وَ لا مُؤْمِنَةٌ إلاّ حَطّ اللّهُ بِهِ خَطاياهُ.

«مستدرك الوسائل، ج 2، ص 66، ح 1422»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هيچ مؤمن و مؤمنه اي مريض نمي گردد مگر آن كه خطاها و لغزش هايش پاك و بخشوده مي شود.

36ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : مَنْ وَقَّرَ ذا شَيْبَة فِي الاْسْلامِ أمَّنَهُ اللّهُ مِنْ فَزَعِ يَوْمِ الْقِيامَةِ.

«الكافي، ج 2، ص 658، ح 3»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كس بزرگ سال مسلماني را گرامي دارد و احترام نمايد، خداوند او را در قيامت از سختي ها و مشكلات در أمان مي دارد.

37ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : كُلُّ عَيْن باكِيَةٌ يَوْمَ الْقِيامَةِ إلاّ ثَلاثَ أعْيُن: عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللّهِ، وَ عَيْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللّهِ، وَ عَيْنٌ باتَتْ ساهِرَةً في سَبيلِ اللّهِ.

«ثواب الأعمال، ص 211، ح 1»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: تمامي چشم ها در روز قيامت گريانند، مگر سه دسته: 1 ـ آن چشمي كه به جهت خوف و ترس از عذاب خداوند گريه كرده باشد. 2 ـ چشمي كه از گناهان و موارد خلاف بسته و نگاه نكرده باشد. 3 ـ چشمي كه شبها در عبادت و بندگي خداوند متعال بيدار بوده باشد.

38ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : سادَةُ النّاسِ فِي الدُّنْيا الأسْخِياء، سادَةُ النّاسِ فِي الاخِرَةِ الاْتْقِياء.

«أعيان الشّيعة، ج 1، ص 302»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: سرور و سيّد مردم در دنيا افراد سخاوتمند خواهند بود، و سيّد و سرور انسان ها در قيامت پرهيزكاران مي باشند.

39ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : وَ عَظَني جِبْرئيلُ - عليه السلام - : يا مُحَمَّدُ، أحْبِبْ مَنْ شِئْتَ فَإنَّكَ مُفارِقُهُ، وَ اعْمَلْ ما شِئْتَ فَإنَّكَ مُلاقيهِ.

«أمالي طوسي، ج 2، ص 203»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: جبرئيل مرا موعظه و نصحيت كرد: با هر كس كه خواهي دوست باش، بالأخره بين تو و او جدائي خواهد افتاد. هر چه خواهي انجام ده، ولي بدان نتيجه و پاداش آنرا خواهي گرفت.

40ـ قال رَسُولُ اللّهِ - صلي الله عليه وآله - : اَوْصاني رَبّي بِتِسْع: اَوْصاني بِالاْخْلاصِ فِي السِّرِّ وَ الْعَلانِيَةِ، وَ الْعَدْلِ فِي الرِّضا وَ الْغَضَبِ، وَ الْقَصْدِ فِي الْفَقْرِ وَ الْغِني، وَ اَنْ أعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَني، وَ أعطِيَ مَنْ حَرَمَني، وَ أصِلَ مَنْ قَطَعَني، وَ اَنْ يَكُونَ صُمْتي فِكْراً، وَ مَنْطِقي ذِكْراً، وَ نَظَري عِبْراً.

«أعيان الشّيعة، ج 1، ص 300»

رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: پروردگار متعال، مرا به 9 چيز سفارش نمود: اخلاص در آشكار و پنهان، دادگري در خوشنودي و خشم، ميانه روي در نياز و توانمندي، بخشيدن كسي كه در حقّ من ستم روا داشته است، كمك به كسي كه مرا محروم گردانده، ديدار خويشاونداني كه با من قطع رابطه نموده اند، و اين كه خاموشيم انديشه و سخنم، يادآوري خداوند; و نگاهم عبرت و پند باشد.

***********************************************

چهل حدیث گهر بار از امام جعفر صادق علیه السلام

داد و ستد و تجارت

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

1-كَسبُ الحَرامِ يَبينُ فِي الذُّرِّيَّةِ

  [اثر] درآمد حرام، در نسل، آشكار مى‏شود.

 الكافي : ج ۵ ص ۱۲۵ ح ۴ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۹۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

2-مَن لَزِم التِّجارَةَ استَغنى عَنِ النّاسِ.

  هر كه به تجارت [و كسب و كار] بپردازد، از مردم بى‏نياز شود.

المقنع للصدوق : ص ۳۶۳ . دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۳۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

3-إنَّ اللّهَ تَبارَكَ وتَعالى لَيُبغِضُ المُنَفِّقَ سِلعَتَهُ بِالأَيمانِ.

  خداوند ـ تبارك و تعالى ـ، فروشنده‏اى را كه كالايش را با سوگند خوردن به فروش مى‏رساند، دشمن مى‏دارد.

الأمالي للصدوق : ص ۵۷۱ ح ۷۷۵ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۹۶

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

4-ـ في قَولِ اللّهِ عز و جل: «رِجَالٌ لاَّ تُلْهِيهِمْ تِجَرَةٌ وَ لاَ بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ»  ـ: كانوا أصحابَ تِجارَةٍ، فَإذا حَضَرَتِ الصَّلاةُ تَرَكُوا التِّجارَةَ وَانطَلَقوا إلَى الصَّلاةِ، وهُم أعظَمُ أجرا مِمَّن لَم يَتَّجِر.

 امام صادق عليه‌السلام ـ در باره اين سخن خداوند عز و جل: «مردانى كه نه تجارت و نه معامله‏اى، آنان را از ياد خدا غافل نمى‏كند» ـ: آنان، اهل تجارت بودند ؛ امّا چون وقت نماز مى‏رسيد، تجارت را رها كرده، به سوى نماز مى‏شتافتند و پاداش ايشان، بيش از غير تاجران است.

النور : ۳۷ . كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۱۹۲ ح ۳۷۲۰ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۸

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

5-لِيَكُن طَلَبُكَ لِلمَعيشَةِ فَوقَ كَسبِ المُضَيِّعِ، ودونَ طَلَبِ الحَريصِ الرّاضي بِدُنياهُ المُطمَئِنِّ إلَيها، ولكِن أنزِل نَفسَكَ مِن ذلِكَ بِمَنزِلَةِ المُنصِفِ المُتَعَفِّفِ، تَرفَعْ نَفسَكَ عَن مَنزِلَةِ الواهِنِ الضَّعيفِ، وتَكتَسِبْ ما لا بُدَّ مِنهُ.

  تلاشت در كسب معيشت، بيشتر از تلاش كسى باشد كه كسب معيشت را فرو نهاده است و كمتر از تلاش آزمندى باشد كه به دنيا، خشنود شده و دل‏بسته است ؛ بلكه ميانه‏رو و خويشتندار باش و از سستى و تنبلى نيز دورى كن و براى كسب آنچه گريزى از آن نيست، تلاش كن.

الكافي : ج ۵ ص ۸۱ ح ۸ ،  دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۴۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

6-لَو أنَّ رَجُلاً أراد أن يَشتَرِيَ ما يَصلُحُ بِهِ مِن مَتاعٍ وغَيرِهِ، لَكانَ مِن حَزمِ الرَّأيِ أن يَستَعينَ بِالتّاجِرِ البَصيرِ بِالتِّجارَةِ، فَيَكونَ ذلِكَ أحوَطَ عَلَيهِ.

  هر گاه شخصى بخواهد چيزى را كه لازم دارد، از كالا و غير كالا، بخرد، دورانديشى اقتضا مى‏كند كه از تاجر آشنا به تجارت، كمك بگيرد ؛ زيرا اين به نفع اوست.

بحار الأنوار : ج ۹۳ ص ۴۵، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۵۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

7-فِي الجَيِّدِ دَعوَتانِ، وفِي الرَّديءِ دَعوَتانِ، يُقالُ لِصاحِبِ الجَيِّدِ: بارَكَ اللّهُ فيكَ وفيمَن باعَكَ، ويُقالُ لِصاحِبِ الرَّديءِ: لا بارَكَ اللّهُ فيكَ ولا فيمَن باعَكَ.

  كالاى خوب [دادن به مشترى] دو دعا به همراه دارد و كالاى بد هم دو نفرين. به فروشنده كالاى خوب، گفته مى‏شود: «خدا به تو و به كسى كه اين را به تو فروخته است، بركت دهد» و به فروشنده كالاى بد، گفته مى‏شود: «خدا به تو و به كسى كه اين را به تو فروخته است، بركت ندهد».

الكافي : ج ۵ ص ۲۰۱ ح ۱ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۲۶

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

8-غَلاءُ السِّعرِ يُسيءُ الخُلُقَ، ويُذهِبُ الأَمانَةَ، ويُضجِرُ المَرءَ المُسلِمَ.

  گرانى قيمت[ها] سبب بداخلاقى مى‏شود، امانتدارى را از ميان مى‏بَرَد و انسان مسلمان را به ستوه مى‏آورد.

الكافي : ج ۵ ص ۱۶۴ ح ۶ . دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۳۶۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

9ـ في قَولِ اللّهِ عز و جل: «تُوبُواْ إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَّصُوحًا» ـ: هُوَ صَومُ يَومِ الأَربِعاءِ ويَومِ الخَميسِ ويَومِ الجُمُعَةِ

  ـ در باره فرموده خداى عز و جل: «به درگاه خدا توبه كنيد، توبه‏اى نصوح» ـ: توبه نصوح، عبارت است از روزه گرفتن در روز چهارشنبه و پنج‏شنبه و جمعه.

مؤلّف اين كتاب [شيخ صدوق رحمه‏‌الله] مى‏گويد: يعنى اين سه روز را روزه بگيرد و سپس توبه كند.

 معاني الأخبار : ص ۱۷۴ ح ۲ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۴۸۶

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

10-يا أبا مُحَمَّدٍ، عَلَيكُم بِالوَرَعِ، وَالاِجتِهادِ، وأَداءِ الأَمانَةِ، وصِدقِ الحَديثِ، وحُسنِ الصُّحبَةِ لِمَن صَحِبَكُم، وطولِ السُّجودِ، كانَ ذلِكَ مِن سُنَنِ الأَوّابينَ.قالَ أبو بَصيرٍ: الأَوّابونَ: التَّوّابونَ.

 ابو بصير ـ: امام صادق عليه‌السلام فرمود: «اى ابو محمّد! بر شما باد پارسايى و كوشايى [در عبادت و عمل] و امانتدارى و راستگويى و حُسنِ همنشينى با همنشين و طول دادن سجده. اين [كارها] از روش‏هاى بازگشت‏كنندگان است». ابو بصير گفت: بازگشت‏كنندگان، يعنى توبه‏كنندگان.

تفسير العياشي : ج ۲ ص ۲۸۶ ح ۴۳ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۱۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

11-إنَّ اللّهَ جَلَّ وعَزَّ وَكَّلَ بِالسِّعرِ مَلَكا، فَلَن يَغلُوَ مِن قِلَّةٍ، ولا يَرخُصَ مِن كَثرَةٍ.

  خداى عز و جل فرشته‏اى را بر قيمت‏ها گماشته است. بنا بر اين، نه بر اثر كمبود، گرانى به وجود مى‏آيد و نه بر اثر فراوانى، ارزانى.

الكافي : ج ۵ ص ۱۶۲ ح ۲ ،  دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۳۴۶

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

12- تَمَسَّكوا بِالخَمسِ، وقَدِّمُوا الاِستِخارَةَ وتَبَرَّكوا بِالسُّهولَةِ، وتَزَيَّنوا بِالحِلمِ، وَاجتَنِبُوا الكَذِبَ، وأَوفُوا المِكيالَ وَالميزانَ.

  به نمازهاى پنجگانه چنگ زنيد و پيش از شروع كسب و كار، از خداوند، طلب خير كنيد و بركت را در آسانگيرى بجوييد و به زيور بردبارى آراسته شويد و از دروغ، دورى كنيد و كامل، پيمانه و وزن كنيد.

الاصول الستّة عشر : ص ۳۵۴ ح ۵۸۸ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۸۲

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

13- دَخَلَ عَلَيهِ رَجُلٌ يَبيعُ الدَّقيقَ، فَقالَ: إيّاكَ وَالغِشَّ، فَإِنَّ مَن غَشَّ غُشَّ في مالِهِ، فَإِن لَم يَكُن لَهُ مالٌ غُشَّ في أهلِهِ.

 عبيس بن هشام به نقل از مردى از يارانش ـ: مرد آردفروشى نزد امام صادق عليه‌السلام آمد. امام عليه‌السلام فرمود: «از فريبكارى بپرهيز ؛ زيرا هر كس فريبكارى كند، در مال او فريبكارى مى‏شود و اگر مالى نداشته باشد، در ناموسش فريب داده شود».

الكافي : ج ۵ ص ۱۶۰ ح ۴ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۲۲۴

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

14- الكَبائِرُ مُحَرَّمَةٌ ؛ وهِيَ: الشِّركُ بِاللّهِ عز و جل... وَالبَخسُ  فِي المِكيالِ وَالميزانِ.

  گناهان بزرگ، حرام شده‏اند. اين گناهان عبارت‏اند از: شرك به خداى عز و جل... و كم گذاشتن در پيمانه و ترازو.

 الخصال : ص ۶۱۰ ح ۹ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۲۱۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

15- مَن طَلَبَ قَليلَ الرِّزقِ كانَ ذلِكَ داعِيَةً إلَى اجتِلابِ كَثيرٍ مِنَ الرِّزقِ، ومَن تَرَكَ قَليلاً مِنَ الرِّزقِ كانَ ذلِكَ داعِيَةً إلى ذَهابِ كَثيرٍ مِنَ الرِّزقِ.

  هر كه روزىِ اندك را طلب كند، همين او را بر مى‏انگيزد كه روزىِ بسيار را كسب نمايد و هر كه روزىِ اندك را رها نمايد، همين، او را به از دست دادن روزى بسيار مى‏كشانَد.

الكافي : ج ۵ ص ۳۱۱ ح ۲۹ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۲۵۲

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

16- مَن ذَكَرَ اللّهَ عز و جل فِي الأَسواقِ، غَفَرَ لَهُ بِعَدَدِ أهلِها.

  هر كه در بازارها ذكر خداوند عز و جل بگويد، به شمارِ اهل آنها از گناهانش آمرزيده مى‏شود.

كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۳ ص ۲۰۰ ح ۳۷۵۶ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۳۳۲

الإمام الصّادق عليه‌السلام

17- ثَلاثَةٌ مِنَ السَّعادَةِ: الزَّوجَةُ المُؤاتِيَةُ، وَالأَولادُ البارّونَ، وَالرَّجُلُ يُرزَقُ مَعيشَتَهُ بِبَلَدِهِ ؛ يَغدو إلى أهلِهِ ويَروحُ.

  سه چيز از خوش‏بختى است: همسر سازگار، فرزندان نيك، و اين كه [منبعِ] روزى انسان در شهر خودش باشد و بام و شام با خانواده اش به سر بَرَد.

الكافي : ج ۵ ص ۲۵۸ ح ۲ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۶۴

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

18- أيُّما عَبدٍ أقالَ مُسلِما في بَيعٍ أقالَهُ اللّهُ تَعالى عَثرَتَهُ يَومَ القِيامَةِ.

  هر بنده‏اى كه تقاضاى مسلمانى را براى فسخ معامله‏اى بپذيرد، خداوند متعال در روز قيامت، از لغزش‏هاى او در گذرد.

الكافي : ج ۵ ص ۱۵۳ ح ۱۶ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۱۳۶

توبه و استغفار

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

19ـ لَمّا سُئِلَ عَن قَولِ اللّهِ عز و جل: «وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّاتِ حَتَّى إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّى تُبْتُ الْٔنَ» ـ: ذاكَ إذا عايَنَ أمرَ الآخِرَةِ.

  ـ در پاسخ به سؤال از آيه «و توبه كسانى كه كارهاى بد انجام مى‏دهند و هنگامى كه مرگ يكى از آنها فرا مى‏رسد، مى‏گويد: الآن توبه كردم، پذيرفته نيست...» ـ: آن، زمانى است كه امر آخرت را مشاهده كند.

كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۱۳۳ ح ۳۵۲ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۶۸

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

20- مَن هَمَّ بِحَسَنَةٍ فَلَم يَعمَلها كُتِبَت لَهُ حَسَنَةٌ، فَإِن عَمِلَها كُتِبَت لَهُ عَشرُ أمثالِها، ويُضاعِفُ اللّهُ لِمَن يَشاءُ إلى سَبعِمِئَةٍ. ومَن هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلَم يَعمَلها لَم تُكتَب عَلَيهِ حَتّى يَعمَلَها، فَإِن لَم يَعمَلها كُتِبَت لَهُ حَسَنَةٌ بِتَركِهِ لِفِعلِها، وإن عَمِلَها اُجِّلَ تِسعَ ساعاتٍ ؛ فَإِن تابَ ونَدِمَ عَلَيها لَم تُكتَب عَلَيهِ، وإن لَم يَتُب ولَم يَندَم عَلَيها كُتِبَت عَلَيهِ سَيِّئَةٌ.

  هر كس آهنگ كار نيكى كند، ولى آن را انجام ندهد، برايش يك كار نيك مى‏نويسند و اگر انجامش بدهد، برايش ده كار نيك مى‏نويسند و خداوند براى هر كه بخواهد تا هفتصد برابرش مى‏گردانَد، و هر كس آهنگِ كار بدى كند، ولى آن را انجام ندهد، آن را برايش نمى‏نويسند تا آن گاه كه انجامش دهد، اگر انجامش نداد، به سبب انجام ندادنش يك كار نيك برايش مى‏نويسند و اگر انجامش داد، تا نُه ساعت به او مهلت مى‏دهند. اگر از آن پشيمان شد و توبه كرد، آن را برايش نمى‏نويسند و اگر پشيمان نشد و توبه نكرد، يك گناه برايش مى‏نويسند.

التوحيد : ص ۴۰۸ ح ۷ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۱۲

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

21- إنَّ العَبدَ إذا أذنَبَ ذَنبا اُجِّلَ مِن غُدوَةٍ  إلَى اللَّيلِ ؛ فَإِنِ استَغفَرَ اللّهَ لَم يُكتَب عَلَيهِ. (۲)

 هر گاه بنده، گناهى مرتكب شود، از بامداد تا شب به او مهلت داده مى‏شود. اگر از خدا آمرزش خواست، آن گناه برايش نوشته نمى شود.

الكافي : ج ۲ ص ۴۳۷ ح ۱ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۱۴

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

22- تَأخيرُ التَّوبَةِ اغتِرارٌ، وطولُ التَّسويفِ حَيرَةٌ، وَالاِعتِلالُ عَلَى اللّهِ هَلَكَةٌ، وَالإِصرارُ عَلَى الذَّنبِ أمنٌ لِمَكرِ اللّهِ، ولا يَأمَنُ مَكرَ اللّهِ إلاَّ القَومُ الخاسِرونَ (*)

  به تأخير افكندن توبه، غفلت است و امروز و فردا كردن بسيار، مايه حيرت است و بهانه تراشى براى خدا، موجب هلاكت است و مداومت بر گناه، ايمن پنداشتن خود از مكر خداست، و از مكر خدا خود را در امان نمى‏پندارند، مگر مردمان زيانكار.

(*) تضمين للآية ۹۹ من سورة الأعراف .

الإرشاد : ج ۲ ص ۲۰۵ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۱۸

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

23- ما مِن عَبدٍ أذنَبَ ذَنبا فَنَدِمَ عَلَيهِ إلاّ غَفَرَ اللّهُ لَهُ قَبلَ أن يَستَغفِرَ، وما مِن عَبدٍ أنعَمَ اللّهُ عَلَيهِ نِعمَةً فَعَرَفَ أنَّها مِن عِندِ اللّهِ إلاّ غَفَرَ اللّهُ لَهُ قَبلَ أن يَحمَدَهُ.

  هيچ بنده‏اى نيست كه گناهى كند و از آن پشيمان شود، مگر اين كه خداوند، او را پيش از استغفار كردن، بيامرزد، و هيچ بنده‏اى نيست كه خداوند به او نعمتى دهد و او آن را از جانب خدا بداند، مگر اين كه خداوند، او را پيش از آن كه سپاسش گويد، بيامرزد.

الكافي : ج ۲ ص ۴۲۷ ح ۸ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۴۶۸

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

24- يَنبَغي لِلتّائِبِ أن يَكونَ فِي النّاسِ كَظَبيَةٍ مَجروحَةٍ فِي الظِّباءِ.

  توبه كننده بايد در ميان مردم، چونان ماده آهوى زخمى در ميان آهوان باشد.

مستدرك الوسائل : ج ۱۲ ص ۱۳۶ ح ۱۳۷۱۳ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۴۸۲

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

25ـ في قَولِهِ تَعالى: «فَإِنَّهُ كَانَ لِلْأَوَّ بِينَ غَفُورًا» ـ: هُمُ التَّوّابونَ المُتَعَبِّدونَ.

 امام صادق عليه‌السلام ـ در باره فرموده خداى متعال: «قطعا او آمرزنده بازگشت‏كنندگان است» ـ: يعنى توبه‏كنندگانِ عبادت‏پيشه.

تفسير العيّاشي : ج ۲ ص ۲۸۶ ح ۴۲ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۱۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

26- إذا بَلَغَتِ النَّفسُ هاهُنا ـ وأَشارَ بِيَدِهِ إلى حَلقِهِ ـ لَم يَكُن لِلعالِمِ تَوبَةٌ، ثُمَّ قَرَأَ:«إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَلَةٍ» (*)

 هر گاه جان به اين جا رسد ـ و با دست خود به گلويش اشاره كرد ـ توبه عالم (كسى كه دانسته گناه كرده) پذيرفته نمى‏شود. سپس اين آيه را تلاوت كرد: «همانا توبه به درگاه خدا براى كسانى است كه نادانسته بدى مى‏كنند».

(*) النساء : ۱۷ .

الكافي : ج ۱ ص ۴۷ ح ۳ . دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۵۵۲

روزی

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

27- الجُلوسُ بَعدَ صَلاةِ الغَداةِ فِي التَّعقيبِ وَالدُّعاءِ حَتّى تَطلُعَ الشَّمسُ، أبلَغُ في طَلَبِ الرِّزقِ مِنَ الضَّربِ فِي الأَرضِ.

  نشستن پس از نماز صبح و پرداختن به تعقيبات و دعا تا طلوع خورشيد، براى جلب روزى مؤثّرتر از تلاش براى آن است.

تهذيب الأحكام : ج ۲ ص ۱۳۸ ح ۵۳۹ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۲۵۸

سپاه عقل

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

28ـ فى بَيانِ جُنودِ العَقلِ وَالجَهلِ ـ: ... السَّعادَةُ وضِدُّهَا الشَّقاوَةُ، وَالتَّوبَةُ وضِدُّهَا الإِصرارُ، وَالاِستِغفارُ وضِدُّهُ الاِغتِرارُ.

 امام صادق عليه‌السلام ـ در بيان سپاهيان خِرد و نادانى ـ: ... خوش‏بختى كه ضدّ آن نگون‏بختى است ؛ توبه كه ضدّ آن پايدارى [بر گناه] است ؛ آمرزش خواستن كه ضدّ آن غفلت است.

الكافي : ج ۱ ص ۲۲ ح ۱۴ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۷، ص : ۴۶۲

زیارت و هدیه

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

29- مَن لَم يَقدِر عَلى صِلَتِنا فَليَصِل صالِحي مَوالينا ؛ يُكتَب لَهُ ثَوابُ صِلَتِنا، ومَن لَم يَقدِر عَلى زِيارَتِنا فَليَزُر صالِحي مَوالينا ؛ يُكتَب لَهُ ثَوابُ زِيارَتِنا.

  هر كه قادر نيست به ما صله (هديه) دهد، به دوستان نيك ما هديه دهد كه همان ثوابِ هديه دادن به ما برايش نوشته مى‏شود و هر كه قادر نيست به زيارت ما بيايد، به زيارت دوستان نيك ما برود كه همان ثوابِ زيارت ما برايش نوشته مى‏شود.

ثواب الأعمال : ص ۱۲۴ ح ۱ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۵۳۸

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

30- إذَا انصَرَفَ الرَّجُلُ مِن إخوانِكُم مِن زِيارَتِنا أو زِيارَةِ قُبورِنا فَاستَقبِلوهُ، وسَلِّموا عَلَيهِ، وهَنِّؤُوهُ بِما وَهَبَ اللّهُ لَهُ، فَإِنَّ لَكُم مِثلَ ثَوابِهِ، ويَغشاكُم ثَوابٌ مِثلُ ثَوابِهِ مِن رَحمَةِ اللّهِ.

  هر گاه يكى از برادران شما از زيارت ما يا زيارت قبور ما باز گشت، به استقبالش برويد و به او سلام كنيد و براى اين نعمتى كه خداوند به او بخشيده است، به او شادباش بگوييد. كه براى شما نيز ثوابى مانند ثواب او خواهد بود و پاداشى همانند پاداش او، يعنى رحمت خدا، شما را نيز در برمى‏گيرد.

بحار الأنوار : ج ۱۰۲ ص ۳۰۲ ح ۱ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۵۳۸

برآوردن نیازهای مردم

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

31- ما قَضى مُسلِمٌ لِمُسلِمٍ حاجَةً إلاّ ناداهُ اللّهُ تَبارَكَ وتَعالى: عَلَيَّ ثَوابُكَ، ولا أرضى لَكَ بِدونِ الجَنَّةِ.

  هيچ مسلمانى حاجت مسلمانى را روا نمى‏كند، مگر آن كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ او را ندا دهد: «ثواب تو بر عهده من است و براى تو، به [چيزى]جز بهشت، راضى نمى‏شوم».

الكافي : ج ۲ ص ۱۹۴ ح ۷ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۴۶۰

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

32- قَضاءُ حاجَةِ المُؤمِنِ أفضَلُ مِن ألفِ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ بِمَناسِكِها.

  برآوردن نياز مؤمن، برتر است از هزار حجّى كه با مناسكش پذيرفته شود.

الأمالي للصدوق : ص ۳۰۸ ح ۳۵۳ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۵۰۴

صبر

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

33- ما مِن عَبدٍ مُسلِمٍ ابتَلاهُ اللّهُ عز و جل بِمَكروهٍ وصَبَرَ، إلاّ كَتَبَ اللّهُ لَهُ أجرَ ألفِ شَهيدٍ.

 هيچ بنده مسلمانى نيست كه خداى عز و جل، او را دچار امر ناگوارى كند و او شكيبايى ورزد، مگر اين كه خداوند برايش اجر هزار شهيد را بنويسد.

المؤمن : ص ۱۶ ح ۷ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۴۶۸

ذکر و یاد خدا

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

34- لا يَكتُبُ المَلَكُ إلاّ ما سَمِعَ، وقالَ اللّهُ عز و جل: «وَاذْكُر رَّبَّكَ فِى نَفْسِكَ تَضَرُّعًا وَخِيفَةً» (۱) فَلا يَعلَمُ ثَوابَ ذلِكَ الذِّكرِ في نَفسِ الرَّجُلِ غَيرُ اللّهِ عز و جل لِعَظَمَتِهِ.

امام باقر عليه‌السلام يا  فرشته، جز آنچه را مى‏شنود، نمى‏نويسد. خداوند عز و جل فرموده است: «و پروردگارت را در دل خويش با زارى و ترس، ياد كن». پس [اندازه] پاداش اين ياد كردن درونىِ آدمى را به جهت عظمتى كه دارد، كسى جز خداوند عز و جل نمى‏داند.

(۱) الأعراف : ۲۰۵ . الكافي : ج ۲ ص ۵۰۲ ح ۴ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۲۴۲

بخشش و انفاق

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

35- «وَاللَّهُ يُضَعِفُ لِمَن يَشَآءُ» (۱) لِمَن أنفَقَ مالَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللّهِ.

  [آيه] «خدا براى هر كه بخواهد، دو چندان مى‏كند»، در باره كسى است كه دارايىِ خود را براى جلب خشنودىِ خدا انفاق كند.

(۱)البقرة : ۲۶۱ . تفسير القمّي : ج ۱ ص ۹۲ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۴۰۰

گریه برای اهل بیت علیهم السلام

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

36- لِكُلِّ شَيءٍ ثَوابٌ إلاَّ الدَّمعَةَ فينا.

  براى هر عملى، پاداشى [معيّن] است، جز اشك ريختن براى ما [كه پاداش آن، حدّ و اندازه ندارد].

كامل الزيارات : ص ۲۱۱ ح ۳۰۲ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۲۴۴

باقیات الصالحات

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

37- خَيرُ ما يُخَلِّفُ الرَّجُلُ بَعدَهُ ثَلاثَةٌ: وَلَدٌ بارٌّ يَستَغفِرُ لَهُ، وسُنَّةُ خَيرٍ يُقتَدى بِهِ فيها، وصَدَقَةٌ تَجري مِن بَعدِهِ.

  بهترين چيزى كه انسان از خود بر جاى مى‏گذارد، سه چيز است: فرزند نيكى كه برايش طلب آمرزش كند، روش نيكويى كه در آن از او پيروى شود، و صدقه جارى.

الأمالي للطوسي : ص ۲۳۷ ح ۴۲۰ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۲۵۸

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

38- سِتَّةٌ تَلحَقُ المُؤمِنَ بَعدَ وَفاتِهِ: وَلَدٌ يَستَغفِرُ لَهُ، ومُصحَفٌ يُخَلِّفُهُ، وغَرسٌ يَغرِسُهُ، وقَليبٌ  يَحفِرُهُ، وصَدَقَةٌ يُجريها، وسُنَّةٌ يُؤخَذُ بِها مِن بَعدِهِ.

  شش چيز است كه [ثواب آنها] بعد از وفات مؤمن به او مى‏رسد: فرزندى كه برايش آمرزش بطلبد، مصحفى كه از خود بر جاى گذارد، نهالى كه بكارد، چاهى كه آن را حفر كند، صدقه‏اى كه جارى سازد، و سنّتى كه بعد از او به كار بسته شود.

الكافي : ج ۷ ص ۵۷ ح ۵ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۲۵۲

عکس العمل

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

39-لا تَغتَب فَتُغتَبَ، ولا تَحفِر لِأَخيكَ حُفرَةً فَتَقَعَ فيها ؛ فَإِنَّكَ كَما تَدينُ تُدانُ.

  غيبت نكن كه از تو غيبت مى‏شود و براى برادرت چاه مَكَن كه خود در آن مى‏افتى؛ زيرا با هر دست بدهى، با همان دست، پس مى‏گيرى.

الأمالي للصدوق : ص ۵۰۵ ح ۶۹۷ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۳۳۰

ثواب زیارت امام حسین (ع)

الإمام الصّادق عليه‌السلام:

40-إنَّ للّه‏ عز و جل مَلائِكَةً مُوَكَّلينَ بِقَبرِ الحُسَينِ عليه‌السلام، فَإِذا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِيارَتِهِ أعطاهُم ذُنوبَهُ فَإِذا خَطا مَحَوها، ثُمَّ إذا خَطا ضاعَفوا لَهُ حَسَناتِهِ، فَما تَزالُ حَسَناتُهُ تُضاعَفُ حَتّى توجِبَ لَهُ الجَنَّةَ.

  خداى عز و جل، فرشتگانى گماشته بر قبر حسين عليه‌السلام دارد كه چون كسى قصد زيارت او را مى‏كند، خداوند، گناهانش را به آن فرشتگان مى‏بخشد و چون گامى بردارد، آنها، آن گناهان را مى‏زُدايند و در گام بعدى، نيكى‏هايش را دوچندان مى‏كنند و اين نيكى‏ها پيوسته افزون مى‏شوند تا جايى كه‏بهشت را برايش واجب مى‏كنند.

ثواب الأعمال : ص ۱۱۷ ح ۳۳ ، دانشنامه قرآن و حديث جلد ۱۸، ص : ۴۲۰

سوالات مسابقه « نورالاحادیث»

این سوالات از40 حدیث نبوی و 40 حدیث جعفری  به مناسبت 17 ربیع الاول خجسته میلاد حضرت نبی مکرم اسلام صلی الله و علیه و آله و امام جعفر صادق علیه السلام استخراج شده است  و به صورت 4 گزینه در مسابقه خواهد آمد .  داوطلبان شرکت در مسابقه باید قبل از ورود به مسابقه پاسخهای دقیق را پیدا کنند وبا آمادگی کامل در مسابقه شرکت نمایند .

انشاءالله مسابقه «نورالاحادیث » از شب ولادت پیامبر (ص) روی سایت فرهنگی مذهبی فلاح بارگزاری خواهد شد و داوطلبان محترم می توانند از طریق لینک

 « https://al-falah.ir/login »وارد مسابقه شوند . برای این مسابقه 14 جایزه 100 هزر تومانی در نظر گرفته شده است

********************************************************

1-برابر حدیث پیامبر (ص) هرکس نمازش را سبک بشمارد و آن را ضایع کند در قیامت همنشین چه کسانی خواهد بود ؟

2- پاداش رفتن به سوی مسجد چیست ؟

3- من رسول خدا هستم، كه از طرف او تبليغ و هدايت مي نمايم; و تو ......... مي باشي، كه امام و مقتداي (بندگان خدا) خواهي بود

4- برابر فرموده رسول خدا (ص) بدترین بدترین افراد چه کسی است ؟

5- رسول خدا - صلي الله عليه و آله – در باره چه  جیزهایی فرمود براي امّت خود احساس خطر مي كنم؟

6-برابر فرموده رسول خدا - صلي الله عليه و آله - عقاب و مجازات کدام گناهان  گناهان زودرس مي باشد و به قيامت كشانده نمي شود؟

7- رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: صبحگاهان حركت و كار خود را با چه چیزی  شروع نمائيد؟

8- براساس فرموده رسول خدا - صلي الله عليه و آله چه چیزهایی جزء مکارم اخلاق است ؟

9- مهلت دادن به بدهکار ناتوان چه ثوابی دارد ؟

10- رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: زماني بر مردم خواهد آمد كه صبر نمودن در برابر مسائل دين ـ و عمل به دستورات آن ـ همانند ........................

11- كسي كه با زني به جهت دين و ايمانش تزويج نمايد خداوند با او چه خواهد کرد ؟

12- رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هر كه رياست و مسئوليتي را بپذيرد و بداند كه أهليّت آن را ندارد...............................................................

13- رسول خدا - صلي الله عليه و آله –در باره صدقه پنهانی و اثرات آن چه  فرموده است ؟

14-برابر فرمایش پیامبر (ص) علاقه نسبت به رياست و ثروت سبب چه چیزی می شود ؟

15- رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: هركس نگاه حرامي به زن نامحرمي بيفكند،...................................

16- برابر فرموده رسول خدا - صلي الله عليه و آله تاثیر دوست براخلاق انسان تا چه حد است ؟

17- برابر فرموده رسول خدا - صلي الله عليه و آله پاداش صدقه ، قرض الحسنه  و صله رحم چقدر است ؟

18- برابر فرموده رسول خدا - صلي الله عليه و آله نتجه احترام به بزرگسالان در قیامت چیست ؟

19- رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: سرور و سيّد مردم در دنيا افراد .......... خواهند بود، و سيّد و سرور انسان ها در قيامت .......... مي باشند.

20- رسول خدا - صلي الله عليه و آله - فرمود: پروردگار متعال، مرا به چه چیزهایی سفارش کرده است ؟

21- امام صادق فرمود : خداوند ـ تبارك و تعالى ـ، فروشنده‏اى را كه كالايش را با سوگند خوردن به فروش مى‏رساند، ...................

22- برابر فرموده آمام صادق علیه السلام نتیجه گرانی قیمتها چیست ؟

23- برابر فرموده آمام صادق علیه السلام برکت را در چه چیزی باید جستجو کرد ؟

24-  گناهان بزرگ، حرام شده‏اند. اين گناهان عبارت‏اند از: شرك به خداى عز و جل... و ........................

25- هر كه در بازارها ذكر خداوند عز و جل بگويد، ........................................

26- هر بنده‏اى كه تقاضاى مسلمانى را براى فسخ معامله‏اى بپذيرد، خداوند متعال در روز قيامت،با او چه رفتاری خواهد داشت ؟

27- توبه انسان گنهکار در دم مرگ چه حکمی دارد ؟

28- بنده ای که نعمت را از خدا می داند خداوند با او چه رفتاری می کند ؟

29- نشستن پس از نماز صبح و پرداختن به تعقيبات و دعا تا طلوع خورشيد، برای کسب روزی چه اثری دارد ؟

30- برابر فرموده آمام صادق علیه السلام کسی که نمی تواند به زیارت امامان علیهم السلام برود چه باید بکند ؟

31-خداوند به کسی که حاجت مسلمانی را برآورده می کند چه ندایی می دهد ؟

32- برآوردن نياز مؤمن، برتر است از.......... حجّى كه با مناسكش پذيرفته شود.

33- کسی که در برابر ناگواریها و مشکلات صبر کند چه پاداشی دارد ؟

34- بهترين چيزى كه انسان از خود بر جاى مى‏گذارد چیست ؟

35-  ترجمه صحیح این حدیث چیست ؟ لا تَغتَب فَتُغتَبَ، ولا تَحفِر لِأَخيكَ حُفرَةً فَتَقَعَ فيها ؛ فَإِنَّكَ كَما تَدينُ تُدانُ.

36-چه ثوابهایی برای زیارت امام حسین علیه السلام ذکر شده است ؟

سوالات عمومی

37- نام پدر و مادر و محل تولد و سال تولد و کنیه  پیامبر اکرم (ص)

38- نام پدر و مادر و محل تولد و سال تولد و معروف ترین لقب امام ششم چیست ؟

39- معروفترین آیه قرآن که امر به وحدت می کند کدام است ؟

40-کدام یک از روسای مذاهب چهارگانه اهل سنت از شاگردان مکتب امام ششم بودند ؟