اخلاق نقش مهمی در ارتقاء سطح زندگی انسان و دست یابی به کمال حقیقی بشر ایفا می کند. ولی اغلب افراد، بر این گمانند که سبک زندگی اخلاقی، نیاز به دوری از دنیا و گوشه نشینی دارد. یکی از مؤثرترین راه کارها برای از بین بردن این ذهنیت نادرست، بیان سبک زندگی توأم با اخلاق کسانی است که رفتار و منش خود را در تمام سطوح زندگی بر پایه کسب فضایل و دوری از رذایل بنا نهاده اند. معصومان (علیهم السلام) از آن جا که نمونه های عینی کمال انسانی هستند، بهترین الگو در این زمینه خواهند بود. از میان ایشان، بررسی زندگی و سیره امام حسن
داوطلبان شرکت در مسابقه پیامهای عاشورا
برای اینکه بتوانید در فرصت 30 دقیقه به 20 سوال جواب صحیح بدهید بهتر است که اول 60 سوال مخزن را بررسی کرده و با استفاده از متون وارد شده در همین سایت پاسخهای آن را پیدا کنید و با آمدگی کامل به مسابقه وارد شوید . موفق باشید
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «اولین درس بزرگ عاشورا؛ درس فدا شدن در راه دین و در راه خداست. حسین‌بن‌على علیه‌السلام به همه‌ى مسلمانان بلکه به همه‌ى آزادگان عالم ولو غیر مسلمان، این درس را داد که اگر شرف انسان، آزادگى انسان و آرمانهاى انسان و براى مسلمانان دین آنان در معرض خطر قرار گرفت، دفاع از دین در سختترین شرائط و با سختترین مقدمات یک فریضه‌ى اسلامى و یک فریضه‌ى انسانى است.» ۱۳۶۷/۰۵/۲۸
عاشورا را نمى‌توان در قلمرو قشر خاصّى محدود كرد. تأثير و درس هاى آن براى همگان است. از اين رو پيام هايى هم كه در اين كتاب مطرح شده است، عامّ است و به يك صورت براى زنان و مردان و پيران و جوانان مطرح مى‌شود.
دين، جز آنچه در آيات و روايات آمده است، بايد در «صحنۀ عمل» جامعۀ اسلامى تجسّم يابد. صِرف انتساب به دين، بى‌آنكه در متن زندگى فردى و اجتماعى مسلمانان حضور كارساز داشته باشد، كافى نيست و همان «اسلام شناسنامه‌اى» خواهد بود.
اسلام، دينى است كه بعد سياسى آن بسيار نيرومند است. احكامى كه جنبۀ اجتماعى و سياسى دارد و نقشى كه يك مسلمان در قبال موضوع حق و باطل بر دوش دارد، نيز اهميّت مسأله حكومت و رهبرى و دخالت مردم در سرنوشت اجتماعى خويش و نظارت بر روند كارِ حاكمان و مسؤولان امور، گوشه‌اى از اين بُعد را نشان مى‌دهد.
هر حادثۀ تاريخى، موجى از آثار و پيامدهاى مختلف بر مى‌انگيزد، يا حدّ اقل زمينه موج آفرينى در آن است؛ به شرط آنكه جوهرۀ حادثه، هم شناخته و هم شناسانده شود. در اين صورت است كه تاريخ، از «نبش قبور» يا «غيبت مردگان» يا «نقّالى وقايع گذشته» در مى‌آيد و اهرمى حركت آفرين و منبعى الهام بخش مى‌گردد.
بعد عرفانى دين، دلدادگى ويژه‌اى است كه ميان بنده و خالق پديد مى‌آيد و نتيجۀ آن، «صبر»، «رضا»، «تسليم»، «شوق»، «اخلاص»، «يقين»، «اطمينان نفس»، «قرب به حق»، و اين گونه جلوه‌هاى مقدس است. در سايۀ اين تجلّى الهى است كه بنده، «خود» را نمى‌بيند و جز «او» را نمى‌شناسد و جز «پسند» او را نمى‌جويد.
«حيات طيبه» چيست؟ حيات ابدى با چيست؟ گذر از مرحلۀ «مرگ» و رسيدن به «خلود» چگونه به دست مى‌آيد؟ سعادت، عزّت، شخصيّت، حيات، عمر حقيقى، پيروزى در چيست و به چيست؟ حيات و مرگ فردى و اجتماعى را با چه معيارى مى‌توان شناخت؟ «عقيده» و «ايمان» در جهت گيرى و شكل‌گيرى تلاش‌هاى انسان چه نقشى دارد؟ مرز ميان «حيات انسانى» و «حيات حيوانى» چيست؟ و امثال اين‌گونه پرسش‌ها، در «عاشورا» جواب مى‌يابد و پيام عاشورا داشتن و يافتن حياتى برتر در سايۀ جهاد و شهادت و فنا در راه خدا و حق و عقيدۀ الهى است، تا زندگى‌ها از پوچى و كم
12 شهریور 1398
فرارسیدن ماه عزا و ماتم اهلبیت علیهم السلام بر شیعیان تسلیت باد
«حضرت سیدالشهدا(ع) به همه آموخت که در مقابل ظلم، در مقابل ستم، در مقابل حکومت جائر چه باید کرد. با اینکه از اول می‌دانست که در این راه که می‌رود راهی است که باید همهٔ اصحاب خودش و خانواده خودش را فدا کند و این عزیزان اسلام را برای اسلام قربانی کند، لکن عاقبتش را هم می‌دانست.»
اخلاق، يكى از سه بعد عمدۀ دين است و اسلام بر سه بعد اصلى «اعتقاد»، «احكام» و «اخلاق» استوار است و تكميل ارزش‌هاى اخلاقى و جهت خدايى بخشيدن به صفات و رفتار انسان‌ها از اهداف عمدۀ بعثت انبيا است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز فرمود: «اِنّٖى بُعِثْتُ لاُتَمِّمَ مَكٰارِمَ الاَخْلاٰقِ»
رسالت تبيين «مكتب» و تصحيح باورهاى مردم در مسائل عقيدتى و بينشى، بر عهده «امام» است. امامان با سخن و عملشان هم صورت صحيح اعتقادات را مى‌نمايايند، هم با انحرافات عقيدتى مقابله و مبارزه مى‌كنند.
عید قُربان یا عید الأضحی از عیدهای بزرگ مسلمانان دردهم ذی حجه. بنابر روایات اسلامی، در این روز خدا به ابراهیم خلیلفرمان داد تا فرزندش اسماعیل را قربانی کند. او اسماعیل را به قربانگاه برد ولی جبرئیل همراه با «قوچی» نازل شد و ابراهیم آن را به جای اسماعیل قربانی کرد.
21 مرداد 1398
نهم ذی الحجه سالروز شهادت حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام تسلیت باد
با نصب عبیدالله بن زیاد به حکومت کوفه و ترس و هراس کوفیان از او، آنان به ناگاه از اطراف مسلم پراکنده شدند. مسلم دستگیر شد و در روز عرفه (سال ۶۰ قمری) به دستور عبیدالله به شهادت رسید. ماجرای تنها ماندن و شهادت او در کوفه، موضوع یکی از روضه‌های مشهور در میان شیعیان است که در روز عرفه و گاه در اول محرمخوانده می‌شود.
از جمله دعاهاى مشهور این روز دعاى حضرت سید الشّهدا علیه السّلام است.
بشر و بشیر پسران غالب اسدى روایت کرده اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحراى عرفات خدمت آن حضرت بودیم، پس با گروهى از اهل بیت و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکسارى و خشوع، از خیمه خود بیرون آمدند، و در جانب چپ کوه ایستادند، و روى مبارک خویش را بسوى کعبه نمودند و دست ها را برابر صورت برداشتند مانند مسکینى که طعام طلبد، و این دعا را خواندند:
.jpg)
