
1- چه بسا شخص حريص بر امری از امور دنيا، كه بدان دست يافته و باعث نافرجامي و بدبختی او گرديده است، و چه بسا كسی كه برای امری از امور آخرت كراهت داشته و بدان رسيده، ولی به وسيله آن سعادتمند گرديده است. 2- تو را به پنج چيز سفارش ميكنم: اگر مورد ستم واقع شدی ستم مكن، اگر به تو خيانت كردند خيانت مكن، اگر تكذيبت كردند خشمگين مشو، اگر مدحت كنند شاد مشو، و اگر نكوهشت كنند، بيتابی مكن. 3- سخن نيك را از هر كسی، هر چند به آن عمل نكند، فرا گيريد. 4- چيزی با چيزی نياميخته است كه بهتر از حلم با علم باشد. 5- نهايت كمال، فهم در دين و صبر بر مصيبت، و اندازه گيری در خرج زندگاني است. 6- سه چيز از خصلتهای نيك دنيا و آخرت است: از كسی كه به تو ستم كرده است گذشت كنی، به كسی كه از تو بريده است بپيوندی، و هنگامی كه با تو به ندانی رفتار شود، بردباری كنی. 7- خداوند دوست ندارد كه مردم در خواهش از يكديگر اصرار ورزند، ولی اصرار در خواهش از خودش را دوست دارد. 8- دانشمندی كه از علمش سود برند، از هفتاد هزار عابد بهتر است. 9- هيچ بنده ای عالم نيست، مگر اينكه نسبت به بالا دست خود، حسادت نورزد، و زيردست خود را خوار نشمارد. 10- هر كه خوش نيت باشد، روزي اش افزايش مييابد. 11- هر كس با خانواده اش خوشرفتار باشد، بر عمرش افزوده ميگردد. 12- از سستی و بي قراری بپرهيز، كه اين دو، كليد هر بدی ميباشند، كسی كه سستی كند، حقی را ادا نكند، و كسی كه بي قرار شود، بر حق صبر نكند. 13- پيوند با خويشان، عملها را پاكيزه مينمايد، اموال را افزايش ميدهد، بلا را دور ميكند، حسا آخرت را آسان مينمايد، و مرگ را به تاخير مياندازد. 14- بهترين چيزی را كه دوست داريد درباره شما بگويند، درباره مردم بگوييد. 15- خداوند بنده مؤمنش را با بلا مورد لطف قرار ميدهد، چنانكه سفر كرده ای براي خانواده خود هديه ميفرستد، و او را از دنيا پرهيز ميدهد، چنانكه طبيب مريض را پرهيز ميدهد. 16- بر شما باد به پرهيزكاری و كوشش و راستگويی، و پرداخت امانت به كسی كه شما را بر آن امين دانسته است، چه آن شخص، نيك باشد يا بد. 17- غيبت آن است كه درباره برادرت چيزی را بگويی كه خداوند بر او پوشيده و مستور داشته است. و بهتان آن است كه عيبی را كه در برادرت نيست، به او ببندی. 18- خداوند، دشنام گوی بي آبرو را دشمن دارد. 19- تواضع، راضی بودن به نشستن در جايی است كه كمتر از شانش باشد، و اينكه به هر كس رسيدی سلام كنی، و جدال را هر چند حق با تو باشد، ترك كنی. 20- برترين عبادت، پاكی شكم و پاكدامنی است. 21- خداوند در روز قيامت در حساب بندگانش، به اندازه عقلی كه در دنيا به آنها داده است، دقت و باريك بينی ميكند. 22- آن كه از شما به ديگری علم بياموزد، پاداش او(نزد خدای تعالی) به مقدار پاداش دانشجوست، و از او هم بيشتر ميباشد. 23- هر كه علم و دانش را جويد برای آنكه به علما فخر فروشی كند، يا با سفها بستيزد، و يا مردم را متوجه خود نمايد، بايد آتش را جای نشستن خود گيرد. 24- خداوند عزوجل كسی را كه در ميان جمع، بدون ناسزاگويی شوخی كند، دوست دارد. 25- سه خصلت است كه دارنده اش نميميرد تا عاقبت شوم آن را ببيند: ستمكاری، ازخويشان بريدن، و قسم دروغ كه نبرد با خداست. 26- به خدا سوگند هيچ بنده ای در دعا، پافشاری و اصرار به درگاه خدای عزوجل نكند، جز اينكه حاجتش را بر آورد. 27- خداوند عزوجل از ميان بندگان مؤمنش آن بنده ای را دوست دارد كه بسيار دعا كند، پس بر شما باد دعا در هنگام سحر تا طلوع آفتاب، زيرا آن، ساعتی است كه درهای آسمان در آن هنگام باز گردد و روزيها در آن تقسيم گردد و حاجتهای بزرگ بر آورده شود. 28- دعای انسان پشت سر برادر ديني اش، نزديكترين و سريعترين دعا به اجابت است. 29- هر چشمی روز قيامت گريان است، جز سه چشم: چشمی كه در راه خدا شب را بيدار باشد، چشمی كه از ترس خدا گريان شود، و چشمی كه از محرمات الهی و گناهان بسته شود. 30- شخص حريص به دنيا مانند كرم ابريشم است كه هر چه بيشتر ابريشم به دور خود ميتند، راه بيرون شدنش را دورتر و مشكل تر ميكند، تا اينكه از غم و اندوه بميرد. 31- چه بسيار خوب است نيكيها پس از بديها، و چه بسيار بد است بديها پس از نيكيها. 32- چون مؤمن با مؤمنی دست دهد، پاك و بي گناه از يكديگر جدا ميشوند. 33- از دشمنی بپرهيزيد، زيرا فكر را مشغول كرده و مايه نفاق ميگردد. 34- هيچ قطره ای نزد خداوند، محبوبتر از قطره اشكی كه در تاريكی شب از ترس خدا و برای او ريخته شود، نيست. 35- هر كه بر خدا توكل كند، مغلوب نميشود، و هر كه از گناه به خدا پناه برد، شكست نميخورد. 36- افزايش نعمت از جانب خداوند قطع نميشود، مگر اينكه شكر از جانب بندگان قطع گردد. 37- خداوند دنيا را به دوست و دشمن خود ميدهد، اما دينش را فقط به دوست خود ميبخشد. 38- مؤمن برادر مؤمن است، او را دشنام نميدهد، از او دريغ نميكند، و به او گمان بد نميبرد. 39- هيچ كس از گناهان سالم نميماند، مگر اينكه زبانش را نگه دارد. 40- سه چيز پشت انسان را ميشكند: مردی كه عمل خويش را زياد شمارد، گناهانش را فراموش كند، و به رای خويش، خوشنود باشد. منبع : آستان قدس رضوی
|