عید ولایت سال ده در هيجده ذي الحجه بود كاروان حج ز حج برگشتــــه بود در غدير خم چون آمد نبـــــــــــي امر رب آمد به تعيين ولــــــــــــي جبرئيل آن پيك رب العالميــــــــن پركشان از عرش آمد بر زميــن گفت خدا فرموده بلغ يا رســـول ورنه رسالت نمي باشد قبــــــول كرد اجرايش نبي امرخـــــــــــدا گفت جمع گردند حجـــــــاج خدا جمع گشتند ازيمين و ازيســـــار جمع آنها شد بيش از صـدهـزار بركه شددرياي مــــــوّاج بشـــــر هركسي گفتا چه باشد اين خبـــر ازجهاز اشتران شد منبـــــــــري پا نهاد بر آن مقام رهبــــــــــري برفراز منبرش چون جا گــرفت دست دامـــادش علي بالا گـرفت گفت هركسي رامنم مولاودوست ابن عم من علي مـــولاي اوست پيروي ازاوفرض است بـــرشما دشمنش هرگز نبخشــــــايد خـدا یا الهـــی وال من والـــی علــــی یا الهـــی عاد من عـــادا علــــی شد خداراضي ز كردار رســول دين اسلام گشت درنزدش قبول مُهرتاييد خورد بر آييــــن مــــا گشت دشمن نا اميد از ديـن مـا دين حق گرديد كامل با امــــــام كرد نعمت با ولايت او تمـــــــام هيجده ذي الحجه روزعيــد شد نزدشيعه بلكه خيرالعيــــــد شــد اي غدير اي بركه خاك حجــــاز رود اقيانوس دين شد ازتوبــاز نورحق گرديد در تو منجلـــــي گشت كشتيبان دريايت علــــــي اي غديرنام تـــو آوازه گــرفت با ولايت نام تو ســـازه گــرفت افتخارشيعه هستي اي غديـــــر نام تو در قلب شيعه كرده گيــر شيعه اندرروز توشد شادمـــان سربلند با نام مولاي جهـــــــان شيعه باشدزنده باعشق غديــــر اي خدااین عشق راازما مگیــر ما غديرييــــــــم تاروز ابـــــــــد يا علي گوييـــــم و الله و احــــد راجي اميدش به احسان عليست داروي دردش نداي ياعلي است
