اجادیث قرآنی

بازدید : 4079
زمان تقریبی مطالعه : 12 دقیقه
تاریخ : 15 اسفند 1393
اجادیث قرآنی
شناخت قرآن

1. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : ان الله - انزل في القرآن تبيان کل شيء حتي و الله ما ترک شيئاً يحتاج اليه العباد. «بحار الأنوار، ج 68، ص 237»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: نازل کرد خداوند در قرآن، بيان هر چيزي را تا اين که خداوند ترک نکرده چيزي را که بندگان به آن نياز دارند.

2. قال الامام علي - عليه السّلام - : فان في القرآن علم الاولين و الاخرين لم يدع لقائل مقالاً و لا يعلم تاويله الا الله و الراسخون في العلم. «بحار الأنوار، ج 24، ص 179»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: بدرستي که در قرآن علم اولين و آخرين است، براي گوينده مجالي را نگذاشته است و تأويل آن را (احدي) نمي داند مگر خدا وراسخين در علم.

3. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : ان القرآن حي لم يمت و انّه يجري کما يجري الليل و النهار و کما يجري الشمس و القمر و يجري علي اخرنا کما يجري علي اولنا.

«بحار الأنوار، ج 35، ص 403»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: به درستي که قرآن زنده اي است که نمي ميرد و به درستي که جاري مي شود مثل جريان شب و روز و مثل جريان خورشيد و ماه وجريان پيدا مي کند بر آخرين نفر از ما (اهل بيت)، همان طوري که جاري مي شود براولين نفر از ما.

4. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : ان هذا القرآن فيه منار الهدي و مصابيح الدجي يفجل جالٍ بصره و يفتح للضياء نظره. «وسايل الشيعه، ج 2، ص 170»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: همانا اين قرآن (کتابي) است که در آن جايگاه نور هدايت و چراغ هاي شب تار است، پس شخص تيزبين بايد که در آن دقت کند وبراي پرتوش نگاه خويش را بگشايد.

5. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : القرآن فانه کلام الرحمن و حرز من الشيطان و رجحان من الميزان. «بحار الأنوار، ج 92، ص 17»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: قرآن کلام خداوند بخشنده وامان و پناهگاهي از شيطان و برتري در ميزان است.

6. قال رسول الله -صلّي الله عليه و آله - : فان القرآن نزل علي خمسة وجوه حلال و حرام و محکم ومتشابه و امثالفاعملوا بالحلال و دعواالحرام و اعملوا بالمحکم و دعوا المتشابه و اعتبروا بالامثال.«مستدرک الوسائل، ج 4، ص 234»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: قرآن بر 5 قسم نازل شده: حلال  و حرام و محکم و متشابه و مثالها؛ پس عمل کنيد به حلال و واگذاريد حرام را و عمل کنيد به محکم و دفع کنيد متشابه را و عبرت بگيريد از مثالها.

7. قال الامام الباقر - عليه السّلام - : القرآن خاص و عام و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخ و الراسخون في العلم يعلمونه و رواه.«مستدرک الوسائل، ج 17، ص 332»

امام باقر - عليه السّلام - فرمود: براي قرآن خاص و عام و محکم و متشابه وناسخ و منسوخ است که صاحبان و راسخين در علم آن را مي دانند و روايت مي کنند.

8. قال الامام العسکري -عليه السّلام - : ان القرآن حق لاريب فيه عند جميع فرقها فهم في حاله الاجتماع عليه مصيبون و علي تصديق ما انزل الله مهتدون.«بحار الأنوار، ج 5، ص 20»

امام عسکري - عليه السّلام - فرمود: به درستي که قرآن حق است و نزد جميع فرقها هيچ شکي در آن نيست، پس ايشان در حال اجتماع بر آن در صواب هستند و بر تصديق آنچه خداوند نازل کرده هدايت شدگانند.


 9. قال الامام الکاظم - عليه  السّلام - : القرآن کلام الله لا تجعل له اسما من عندک فتکون من الضالين.«بحار الأنوار، ج 92، ص 118»
 

امام کاظم - عليه السّلام - فرمود: قرآن کلام خدا است، قرار نده براي آن اسمي از طرف خودت که (اگر چنين کني) از گمراهان مي باشي.


 10. سئل عن ابي جعفر - عليه السّلام - عن القرآن خالق ام مخلوق؟ فقال لهم: ليس بخالق و لا مخلوقٍ إنما هو کلام الخالق.«بحار الأنوار، ج 92، ص 121»
 

از امام باقر - عليه السّلام - سؤال شد از قرآن، که خالق است يا مخلوق؟
امام - عليه السّلام - فرمود: نه خالق است و نه مخلوق، همانا او کلام خالق است.
 

11. قال الامام علي - عليه السّلام - : ليس لاحد بعد القرآن من فافةٍ و لا لاحدٍ قبل القرآن غني. «غرر الحکم، ح 7495»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: براي احدي بعد از قرآن حاجتي نيست و براي احدي قبل از قرآن بي نيازي نيست.

12. قال الامام علي - عليه السّلام - : من اتّخذ قول الله دليلاً هديَ الي الّتي هي اَقوم.«غرر الحکم، ح 8814»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: هر که گفتار خدا (قرآن) را راهنماي خودقرار دهد به آن چه محکمتر باشد هدايت مي گردد.

13. قال الامام الباقر -عليه السّلام - : ان القرآن واحدٌ نزل من عند واحدٍ.«تفسير برهان، ج 1، ص 21»

امام باقر - عليه السّلام - فرمود: قرآن يگانه است و از پيشگاه خداي يگانه نازل شده است. 

14. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : نزل القرآن اربعة اَرباعٍ رُبعٌ فينا و ربعٌ في عدوّنا و ربعٌ سُننٌ و امثالٌ و ربعٌ فرائض واحکام.«الکافي، ج 6، ص 464»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: قرآن بر چهار بخش نازل شده، يک چهارم درباره ما و يک چهارم درباره دشمنان ما و يک چهارم در سنن و امثال و يک چهارم آن واجبات و احکام است.

 

15. قال الامام علي - عليه السّلام - : هو الذي لا تزيغ به الاهواء و لا تلتبس به الشّبَهُ و الآراء.«غرر الحکم، ح 10047»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: آن (قرآن) چيزي است که منحرف نمي کنند او را خواهش هاي نفساني و آراي و شبهات در آن راه ندارد.

 
مهجوريت قرآن

1. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : و رأيت القرآنَ قد ثقُل علي الناس استماعُهُ و خفَ علي الناسِ استماع الباطل.«وسائل الشيعه، ج 16، ص 277»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: مي بينم که قرآن شنيدنش بر مردم سنگين است و شنيدن حرفهاي باطل بر آنها سهل.

2. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : سيأتي الزمان علي امتي لايبقي من القرآن الاسمه و لا من الاسلام الا اسمه يسمون به و هم ابعد الناس منه.«بحار الأنوار، ج 2، ص 109»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: زماني مي آيد بر امت من که باقي نماند از قرآن مگر همان ظاهر آن و از اسلام مگر اسم آن، آنها خود را مسلمان خوانندو ليکن دورترين مردم از اسلام هستند.

تفکر و تدبر در قرآن

1. قال الامام علي - عليه السّلام - : الا لا خير في قراءة لا يدبّر فيها.«معاني الاخبار، ص 67»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: همانا در قرائتي که در آن تدبر و تفکرنشود، خيري نيست.

2. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : يا مفضل لو تدبر القرآن شيعتنا لما شکوا في فضلنا ... .«بحار الأنوار، ج 53، ص 25»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: اي مفضل، اگر شيعيان ما در قرآن تدبرکنند و بينديشند، هر آينه شک نمي کردند در بزرگي و فضل ما.

3. قال رسول الله -صلّي الله عليه و آله - : ما انعم الله علي عبدٍ بعد الايمان بالله افضل من العلم بکتاب الله و المعرفة بتأويله. «بحار الأنوار، ج 92، ص 182»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: خدا بعد از نعمت ايمان به خود، نعمتي بالاتر از علم به کتاب خدا و شناخت تأويل آن نداده.

 

4. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : ويلٌ لمن لاکها بين لحييه و لم يتدبّرها.

«مجمع البيان، ج 2، ص 554»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: واي بر کسي که قرآن را در بين لبهاي خود لقلقه کند و در آن تدبر و تفکر نکند.

 

5. قال الامام الصادق - عليه السّلام - في دعاء: اللهم نشرتُ عهدک و کتابک فاجعل نظري فيه عبادة و قراءتي فيه تفکراً و فکري فيه اعتباراً و لا تجعل قرائتي قراءةً لاتدبر فيها و لا تجعل نظري فيه غفلة  «مصباح الانوار، ص 141»

امام صادق - عليه السّلام - در دعايي فرمود: خدايا منتشر کردم عهد و کتاب تو را، پس قرار بده نگاه من را بر آن عبادت و خواندن مرا در آن با تفکر و انديشيدن و فکر من در آن را وسيله عبرت قرار ده و قرار نده خواندن من را خواندني که در آن تدبر و تفکر نباشد و قرار نده نگاه مرا در آن، نگاهي غافل و بي خبر (از عمق مطالب آن).

6. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : المقريءُ بلا علم کالمعجب بلامال و لا مُلک يبغض الناس لفقره و يغبضونه لعُجبه فهو ابداً مخاصم للخلق في غير واجب و من خاصم الخلق فيما لم يؤمر به فقد نازع الخالقيه و الربوبيّة. «مصباح الشريعه، ص 44»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: قاري بدون آگاهي مثل پادشاه بدون مال وزمين است که دشمن مي شود مردم را به خاطر فقرش و مردم هم با او دشمن مي شوند به خاطر عجبش، پس هميشه او در حال جنگ و دعوا با خلق خدا در آن چه واجب نشده است وکسي که با خلق دشمني کند در آن چه به او دستور داده نشده، پس نزاع مي کند در خالقيت و ربوبيت خداوند.

عمل به قرآن

1. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : من تعلم القرآن و لم يعمل به حشره الله يوم القيامة اعمي فيقول يا رب لم حشرتني اَعمي و قد کنت بصيراً قال کذلک اتتک آياتک فنسيتها.«عقاب الاعمال، ص 52»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: کسي که قرآن را بياموزد و به آن عمل نکند، خدا او را در روز قيامت کور محشور مي کند، پس مي گويد خدايا به خاطرچه مرا کور محشور کردي در حالي که من بينا بودم. خداوند متعال مي فرمايد: چگونه توآيات ما را خواندي و آنها را به فراموشي سپردي (به آنها عمل نکردي).

2. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : الحافظ للقرآن العاملُ به مع السَّفَرةِ الکرامِ البَرَرَةَ. «الکافي، ج 2، ص 603»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: کسي که قرآن را حفظ کند و به آن عمل نمايد با پيامبران بزرگوار و نيکو خواهد بود.

3. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : من تعلم القرآن فلم يعمل به و اثر عليه حب الدنيا و زينتهااستوجب سخط الله و کان في الدّرجة مع اليهود و النصاري الذي ينبذون کتاب الله وراء ظهورهم.«جامع الاخبار، ج 1، ص 221»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: کسي که قرآن را بياموزد و به آن عمل نکند و دنيا و زينت آن را بر قرآن ترجيح دهد، سزاوار خشم خدا است و در رديف يهود و نصاري قرار خواهد داشت که کتاب خدا را پشت سر انداخته اند.

4. قال الامام علي - عليه السّلام - : الله الله بالقرآن لا يسبقکم بالعمل به غيرکم. «نهج البلاغه، نامه 47»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: توصيه مي کنم شما را به قرآن، نبايد درعمل به قرآن ديگران بر شما پيشي گيرند.

5. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : ان في جهنم وادياً يستغيث فيه اهل النار کل يوم سبعين الف مرة فقيل له لمن يکون هذا العذاب؟ فقال - صلّي الله عليه و آله - : لشارب الخمر من اهل القرآن و تارک الصلوة.«وسايل الشيعه، ج 2، ص 838»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: همانا مکاني در جهنم هست که اهل آتش استغاثه و درخواست مي کنند در هر روز 70 هزار بار نجات از آن را، گفته شد يا رسول الله اين مکان براي کيست؟ حضرت فرمود: براي شارب خمر از اهل قرآن و تارک نماز.

6. قال الامام علي - عليه السّلام - : عليکم بکتاب الله من عمل به سبق.«نهج البلاغه، خطبه 156»

امام علي - عليه السّلام - فرمود: بر شما باد (عمل) به کتاب خدا که هر کس به آن عمل کند بر ديگران پيشي گيرد.

 

حفظ قرآن

1. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : عدد دَرَجِ الجنة عدد آيِ القرآن فاذا دخل صاحب القرآن الجنّة قيل له اِرقأ و اقْرأ (اقْرأ و اِرقأ) لِکل آية درجةً فلا تکون فوق حافظ القرآن درجةً. «بحار الأنوار، ج 92، ص 22»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: مقدار درجات بهشت به تعداد آيه هاي قرآن است، پس هنگامي که مصاحب قرآن وارد بهشت شود، به او گفته مي شود قرآن بخوان و بالا برو و براي هر آيه درجه اي است. پس بالاتر از درجه حافظان قرآن درجه اي نمي باشد.

2. قال الامام الصادق - عليه السّلام - : ان الذي يعالج القرآن و يحفظه بمشّقةٍ منه و قلة حفظٍ له اجران.«الکافي، ج 4، ص 409»

امام صادق - عليه السّلام - فرمود: هر کس که در فراگيري قرآن کوشش کند و به خاطر کمي حافظه آن را به سختي حفظ کند، براي او دو پاداش است (پاداش حفظ و پاداش تحمل سختي).

3. قال رسول الله - صلّي الله عليه و آله - : لا يعذّب الله قلباً وعي القرآن.

«سفينه البحار، ج 2، ص 415»

پيامبر اکرم - صلّي الله عليه و آله - فرمود: خدا قلبي را که در بر دارنده (حافظ) قرآن باشد، عذاب نمي کند.

4. سئل عن الامام الصادق - عليه السّلام - : اني احفظ القرآن علي ظهر قلبي فاقرؤه علي ظهر قلبي افضل او انظر في المصحف؛ قال فقال لي بل اقراه ... . «وسائل الشيعه، ج 6، ص 204»

شخصي از امام صادق - عليه السّلام - سؤال کرد: من قرآن را بر خانه دلم حفظ کردم پس مي خوانم آن را از حفظ، اين کار بهتر است يا اين که قرآن را از روي آن بخوانم، امام فرمود: پس برايم قرآن بخوان در حالي که با نگاه به قرآن، آن را قرائت مي کني.

با تشکر از سایت اندیشه قم

دیدگاه های کاربران

هیچ دیدگاهی برای این مطلب وارد نشده است!

ارسال دیدگاه