***************

شب زنده داران

ساقي صدايم زد مرا ،  يك شب به هنگـــام سحـــر

خوان كرم گسترده اند ،تا چند خوابــــــــي بي ثمــر

بين جمع مستان دور هم ، شوري به پا بنمـــوده اند

سرخوش به نوش باده اند ،پا را نمي شناسند زسر

از بس كه مي نوشيده اند ،كور و كر و لالند همـــــه

ليكن كه گويا چشم دل ، واگشته جاي چشـم ســر

گشتم ميان اين و آن ، كردم نظر رخسارشــــــــــان

اما نمي ديدند مرا ، بودند ز هر جـا بي خبـــــــــــــر

من غبطه مي خوردم بر ، احوال اين دلــــدادگــــان

سرخوش به جامي گشته انديك سوهمه كردندنظر

ساقي صدايم زد بيا ، اي آمــده در بــــــــزم مــــــا

 جامي بنوش و مست شو ، از سر گيــر راهي دگـر

در جمع مستان خانه كن ، با عاشقان هم ناله شـو

اين جا بساط عاشقي است ،بايدكه جان رادادوسـر

گفتم كه من خاكيستم ،  از عالـــــم فانيــستــــــم

عشق از راهي ديگر است،من راچه باشد زين گـذر

گفتا به عشق گر خو كني ، سيرت اگر نيكـو كنـــي

 بر جمع مستان رو كني ، عاشق شوي با يك نظــر

معشوق ما بس دلرباست ، زيبا و پاك و با صفـاست

سويش اگر رهرو شوي ،  بر تو نمـــايد او نظــــــــر

با عشق او حيران شوي ،از پاي و بست ويران شوي

سرگشته ونالان شوي،باشــي به سويـش دربه در

مجنون و شيدايش شوي ،  با دل بينــايــش شــوي

 محو تماشايش شوي ، جز او نمـــي بينـــي دگـــر

پس ساقيا لطفي نمــــا ، پر كن برايـــــم جــــام را

در جمع مجنونان نويـــس ، نــــام مـــرا با خــــط زر

شايد خدا قسمت كند ، معشــوق مرا دعوت كنـــد

قدري به من رغبت كند سويش بيايم من به ســـر

آن قدربه من نوشان تو مي،تاجــــان زتن گرددرهـا

چشم دلم بينا شود ،  معشوقــــم آيـــــد در نظــر

با عشق او حيران شوم ،از پاي وبست ويران شـوم

 سرگشته ونالان شوم باشــم به سويــش دربه در

مجنون و شيــدايش شوم ، با دل بينـــايــش شـوم

 محو تماشايش شـــوم ، جز او نبينــم مـن دگـــــر

محمد رجب زاده ( راجی )

***************************