رابطه سحر خيزى با كار روزانه
انسان بايد طورى باشد كه در هر كارى وارد مى شود بگويد: خدايا! به نام تو صادقانه وارد مى شوم، و از هر كارى
كه بيرون مى آيد بگويد: خدايا! به نام تو خالصانه از اين كار رخت بر مى بندم; يعنى با دست پر و نتيجه درست از اين
;« رب ادخلنى مدخل صد ق » : كار بيرون مى آيم. روشن است كه انسان در مورد كار حرام يا مكروه نمى تواند بگويد
گفته شود. هر كارى « واخرجنى مخرج صدق » چنانكه كار حرام و مكروه، پايان صادق و خالصى ندارد تا در باره آن
كه انسان شروع مى كند بايد به گون هاى باشد كه در آغاز آن بتواند بگويد:
« بسم الله الرحمن الرحيم »
و آن كار، واجب يا مستحب است. اين كه گفتند هنگام ورود در كار و آغاز عمل، نام خدا را فراموش نكنيد; يعنى نام خدا كليد واجب و مستحب است; زيرا كار حرام و مكروه را نمى شود به نام خدا انجام داد.
منبع : آیت الله جوادی عاملی - کتاب مراحل اخلاق در قرآن