خواندن دعای عبرات

در احوالات مرحوم سید رضی آمده است که مدتی درنزد یکی از امرای سلطان جرمافون زندانی بود و زندانی او مدتش طولانی و درسختی و فشار سپری می شد .

شبی در عالم خواب چشمانش به جمال امام زمان (عج)  روشن گردید . گریه زیادی کرد و متوسل به حضرت شد و آزادی خودرا از زندان تقاضا کرد .

پس حضرت فرمود: دعاى عبرات را بخوان.

سيّد گفت: دعاى عبرات كدام است؟

فرمود: آن دعا در مصباح تو است.

سيّد گفت: اى مولاى من! دعا در مصباح من نيست.

فرمود: در مصباح نظر كن، دعا را در آن خواهى يافت.

پس از خواب بيدار شده، نماز صبح را كرد و مصباح را باز نمود. پس ورقه اى در ميان اوراق آن يافت كه آن دعا در آن نوشته بود. پس ‍ چهل مرتبه آن دعا را خواند. و آن امير را دو زن بود يكى از آن دو عاقل و مدبّر و آن امير بر او اعتقاد داشت. پس امير در نوبه اش نزد او آمد. پس به امير گفت: يك از اولاد اميرالمؤمنين عليه السلام را گرفتى؟

امير گفت: چرا از اين مطلب سؤ ال كردى؟

گفت: شخصى را در خواب ديدم و گويا از رخسار او نور آفتاب مى درخشيد؛ پس حلق مرا ميان دو انگشت خود گرفت. آنگاه فرمود كه: مى بينم شوهر تو را كه يكى از فرزندان مرا گرفت و در طعام و شراب بر او تنگ گرفته.

پس من به او گفتم: اى سيّد من! تو كيستى؟

فرمود: على بن ابيطالب! بگو اگر او را رها نكرد، هر آينه خانه او را برسرش خراب خواهم كرد.

پس اين خواب منتشر شد و به سلطان رسيد. پس گفت: مرا به اين مطلب علمى نيست و از نواب خود جستجو كرد و گفت: كى در نزد شما محبوس است؟

گفتند: شيخ علوى كه به گرفتن او امر كردى.

گفت: او را رها كنيد و اسبى به او بدهيد كه بر آن سوار شود و راه را به او دلالت كنيد. پس به خانه خود برود.

منبع : کتاب 40 داستان شگفت انگیز از استغاثه و توسل به امام عصر (عج) -  عدنان زعفرانی

متن و ترجمه دعای عبرات

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک یا رَاحِمَ الْعَبَرَاتِ وَ یا کاشِفَ الزَّفَرَاتِ [الْکرُبَاتِ ] أَنْتَ الَّذِی تَقْشَعُ سَحَابَ [سَحَائِبَ ] الْمِحَنِ وَ قَدْ أَمْسَتْ ثِقَالًاوَ تَجْلُو ضِبَابَ الْفِتَنِ وَ قَدْ سَحَبَتْ أَذْیالًا وَ تَجْعَلُ زَرْعَهَا هَشِیماًوَ بُنْیانَهَا هَدِیماً وَ عِظَامَهَا رَمِیماً وَ تَرُدُّ الْمَغْلُوبَ غَالِباًوَ الْمَطْلُوبَ طَالِباً وَ الْمَقْهُورَ قَاهِراً وَ الْمَقْدُورَ عَلَیهِ قَادِراً [إِلَهِی ] فَکمْ مِنْ عَبْدٍ نَادَاک رَبِّ إِنِّی مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ فَفَتَحْتَ لَهُ مِنْ نَصْرِک (أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ) [1] وَ فَجَّرْتَ لَهُ مِنْ عَوْنِک (عُیوناً فَالْتَقَی الْماءُ عَلی أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ) [2] وَ حَمَلْتَهُ مِنْ کفَایتِک (عَلی ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ) [3] رَبِّ إِنِّی (مَغْلُوبٌ فا انْتَصِرْ) [4] ثَلَاثاً ذکر بالا را سه بار بگو رَبِّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْتَحْ لِی مِنْ نَصْرِک (أَبْوابَ السَّماءِ بِماءٍ مُنْهَمِرٍ) [5] وَ فَجِّرْ لِی مِنْ عَوْنِک عُیوناً لِیلْتَقِی مَاءَ فَرَجِی (عَلی أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ) [6] وَ احْمِلْنِی یا رَبِّ مِنْ کفَایتِک (عَلی ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ) [7] یا مَنْ إِذَا وَلَجَ الْعَبْدُ فِی لَیلٍ مِنْ حَیرَتِهِ یهِیمُ وَ لَمْ یجِدْ لَهُ صَرِیخاً یصْرِخُهُ مِنْ وَلِی وَ لَا حَمِیمٍ وَ جُدْ یا رَبِّ مِنْ مَعُونَتِک صَرِیخاً مُغِیثاً وَ وَلِیاً یطْلُبُهُ حَثِیثاً ینْجِیهِ مِنْ ضِیقِ أَمْرِهِ وَ حَرَجِهِ وَ یظْهِرُ لَهُ أَعْلَامَ فَرَجِهِ اللَّهُمَّ فَیا مَنْ قُدْرَتُهُ قَاهِرَةٌ وَ آیاتُهُ بَاهِرَةٌ وَ نَقِمَاتُهُ قَاصِمَةٌ لِکلِّ جَبَّارٍ دَامِغَةٌ لِکلِّ کفُورٍ خَتَّارٍ صَلِّ یا رَبِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْظُرْ إِلَی یا رَبِّ نَظْرَةً مِنْ نَظَرَاتِک رَحِیمَةً تَجْلِی [تجمل ] بِهَا عَنِّی ظُلْمَةًعَاکفَةً مُقِیمَةً مِنْ عَاهَةٍ جَفَّتْ مِنْهَا الضُّرُوعُ وَ تَلِفَتْ مِنْهَا الزُّرُوعُ وَ انْهَمَلَتْ مِنْ أَجْلِهَا الدُّمُوعُ وَ اشْتَمَلَ لَهَا عَلَی الْقُلُوبِ الْیأْسُ وَ خَرَّتْ بِسَبَبِهَا الْأَنْفَاسُإِلَهِی فَحِفْظاً حِفْظاً لِغِرَاسٍ غَرْسُهَا بِیدِ الرَّحْمَنِ وَ شُرْبُهَا مِنْ مَاءِ الْحَیوَانِ وَ نَجَاتُهَا بِدُخُولِ الْجِنَانِ أَنْ تَکونَ بِیدِ الشَّیطَانِ تُحَزُّ وَ بِفَأْسِهِ تُقْطَعُ وَ تُجَزُّ إِلَهِی فَمَنْ أَوْلَی مِنْک بِأَنْ یکونَ عَنْ حَرِیمِک دَافِعاً وَ مَنْ أَجْدَرُ مِنْک بِأَنْ یکونَ عَنْ حِمَاک حَارِساً وَ مَانِعاً إِلَهِی إِنَّ الْأَمْرَ قَدْ هَالَ فَهَوِّنْهُ وَ خَشِنٌ فَأَلِنْهُ وَ إِنَّ الْقُلُوبَ کاعَتْ فَطَمِّنْهَا وَ النُّفُوسَ ارْتَاعَتْ فَسَکنْهَا إِلَهِی إِلَهِی تَدَارَک أَقْدَاماً زَلَّتْ وَ أَفْکاراً فِی مَهَامِهِ الْحَیاةِ ضَلَّتْ بِأَنْ رَأَتْ جَبْرَک عَلَی کسِیرِهَا وَ إِطْلَاقَک لِأَسِیرِهَا وَ إِجَارَتَک لِمُسْتَجِیرِهَا أَجْحَفَ الضُّرَّ بِالْمَضْرُورِ وَ لَبَّی دَاعِیهُ بِالْوَیلِ وَ الثُّبُورِ فَهَلْ یحْسِنُ مِنْ عَدْلِک یا مَوْلَای أَنْ تَدَعَهُ فَرِیسَةَ الْبَلَاءِ وَ هُوَ لَک رَاجٍ أَمْ هَلْ یجْمُلُ فِی فَضْلِک أَنْ یخُوضَ لُجَّةَ الْغَمَّاءِ وَ هُوَ إِلَیک لَاجٍ مَوْلَای لَئِنْ کنْتُ لَا أَشُقُّ عَلَی نَفْسِی فِی التُّقَی وَ لَا أَبْلُغُ فِی حَمْلِ أَعْبَاءِ الطَّاعَةِ مَبْلَغَ الرِّضَا وَ لَا أَنْتَظِمُ فِی سِلْک قَوْمٍ رَفَضُوا الدُّنْیا فَهُمْ خُمْصُ الْبُطُونِ مِنَ الطَّوَی ذُبْلُ الشِّفَاهِ مِنَ الظَّمَاءِ وَ عُمْشُ الْعُیونِ مِنَ الْبُکاءِ بَلْ أَتَیتُک بِضَعْفٍ مِنَ الْعَمَلِ وَ ظَهْرٍ ثَقِیلٍ بِالْخَطَایا وَ الزَّلَلِ وَ نَفْسٍ لِلرَّاحَةِ مُعْتَادَةٍ وَ لِدَوَاعِی الشَّهْوَةِ مُنْقَادَةٍ أَ مَا یکفِینِی یا رَبِّ وَسِیلَةً إِلَیک وَ ذَرِیعَةً لَدَیک أَنَّنِی لِأَوْلِیاءِ دِینِک مُوَالٍ وَ فِی مَحَبَّتِهِمْ مُغَالٍ وَ لِجِلْبَابِ الْبَلَاءِ فِیهِمْ لَابِسٌ وَ لِکتَابِ تَحَمُّلِ الْعَنَاءِ بِهِمْ دَارِسٌ أَ مَا یکفِینِی أَنْ أَرُوحَ فِیهِمْ مَظْلُوماً وَ أَغْدُوَ مَکظُوماً وَ أُقْضِی بَعْدَ هُمُومٍ هُمُوماً وَ بَعْدَ وُجُومٍ وُجُوماً أَ مَا عِنْدَک یا مَوْلَای بِهَذِهِ حُرْمَةٌ لَا تَضِیعُ وَ ذِمَّةٌ بِأَدْنَاهَا تَقْتَنِعُ فَلِمَ لَا تَمْنَعُنِی یا رَبِّ وَ هَا أَنَا ذَا غَرِیقٍ وَ تَدَعُنِی هَکذَا وَ أَنَا بِنَارِ عَدُوِّک حَرِیقٌ مَوْلَای أَ تَجْعَلُ أَوْلِیاءَک لِأَعْدَائِک طَرَائِدَ وَ لِمَکرِهِمْ مَصَایدَ وَ تُقَلِّدُهُمْ مِنْ خَسْفِهِمْ قَلَائِدَ وَ أَنْتَ مَالِک نُفُوسِهِمْ أَنْ لَوْ قَبَضْتَهَا جَمَدُوا وَ فِی قَبْضَتِک مَوَادُّ أَنْفَاسِهِمْ أَنْ لَوْ قَطَعْتَهَا خَمَدُوا فَمَا یمْنَعُک یا رَبِّ أَنْ تَکفَّ بَأْسَهُمْ وَ تَنْزِعَ عَنْهُمْ مِنْ حِفْظِک لِبَاسَهُمْ وَ تُعَرِّیهِمْ مِنْ سَلَامَةٍ بِهَا فِی أَرْضِک یسْرَحُونَ وَ فِی مَیدَانِ الْبَغْی عَلَی عِبَادِک یمْرَحُونَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَدْرِکنِی وَ لَمَّا یدْرِکنِی الْغَرَقُ وَ تَدَارَکنِی وَ لَمَّا غِیبَ شَمْسِی الشَّفَقَ إِلَهِی کمْ مِنْ خَائِفٍ الْتَجَأَ إِلَی سُلْطَانٍ فَآبَ عَنْهُ مَحْفُوظاً بِأَمْنٍ وَ أَمَانٍ أَ فَأَقْصِدُ یا رَبِّ أَعْظَمَ مِنْ سُلْطَانِک سُلْطَاناً أَمْ أَوْسَعَ مِنْ إِحْسَانِک إِحْسَاناً أَمْ أَکبَرَ مِنِ اقْتِدَارِک اقْتِدَاراً أَمْ أَکرَمَ مِنِ انْتِصَارِک انْتِصَاراً مَا عُذْرِی یا إِلَهِی إِذَا حُرِمْتُ مِنْ حُسْنِ الْکرَامَةِ نَائِلَک وَ أَنْتَ الَّذِی لَا تُخَیبُ آمِلَک وَ لَا تَرُدُّ سَائِلَک إِلَهِی إِلَهِی أَینَ أَینَ کفَایتُک الَّتِی هِی عصرة [نُصْرَةُ] الْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الْأَنَامِ وَ أَینَ أَینَ عِنَایتُک الَّتِی هِی جُنَّةُ الْمُسْتَهْدِفِینَ بِجَوْرِ الْأَیامِ إِلَی إِلَی بِهَا یا (رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ) [8] إِنِّی (مَسَّنِی الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ) [9] مَوْلَای تَرَی تَحَیرِی فِی أَمْرِی وَ تَقَلُّبِی فِی ضُرِّی وَ انْطِوَای عَلَی حُرْقَةِ قَلْبِی وَ حَرَارَةِ صَدْرِی فَصَلِّ یا رَبِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ جُدْ لِی یا رَبِّ بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ یسِّرْ لِی یا رَبِّ نَحْوَ الْبُشْرَی مَنْهَجاً وَ اجْعَلْ یا رَبِّ مَنْ ینْصِبُ لِی الْحِبَالَةَ لِیصْرِعَنِی بِهَا صَرِیعَ مَا مَکرَ وَ مَنْ یحْفِرُ لِی الْبِئْرَ لِیوقِعَنِی فِیهَا وَاقِعاً فِیمَا حَفَرَ وَ اصْرِفِ اللَّهُمَّ عَنِّی مِنْ شَرِّهِ وَ مَکرِهِ وَ فَسَادِهِ وَ ضَرِّهِ مَا تَصْرِفُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُتَّقِینَ وَ عَمَّنْ قَادَ نَفْسَهُ لِدِینِ الدَّیانِ وَ مُنَادٍ ینَادِی لِلْإِیمَانِ إِلَهِی عَبْدَک عَبْدَک أَجِبْ دَعْوَتَهُ ضَعِیفَک ضَعِیفَک فَرِّجْ غُمَّتَهُفَقَدِ انْقَطَعَ بِهِ کلُّ حَبَلٍ إِلَّا حَبْلَک وَ تَقَلَّبَ [تَقَلَّصَ ] عَنْهُ کلُّ ظِلٍّ إِلَّا ظِلَّک مَوْلَای دَعْوَتِی هَذِهِ إِنْ رَدَدْتَهَا أَینَ تُصَادِفُ مَوْضِعَ الْإِجَابَةِ وَ مَخِیلَتِی هَذِهِ إِنْ کذَّبْتَهَا أَینَ تُلَاقِی مَوْضِعَ الْإِعَانَةِ [غاثة] فَلَا تَرُدَّ عَنْ بَابِک مَنْ لَا یعْلَمُ غَیرَهُ بَاباً وَ لَا تَمْنَعْ دُونَ جَنَابِک مَنْ لَا یعْلَمُ سِوَاهُ جَنَاباً ثُمَّ اسْجُدْ وَ قُلْ سپس سجده کن و بگو

إِلَهِی إِنَّ وَجْهاً إِلَیک فِی رَغْبَتِهِ تَوَجَّهَ فَالرَّاغِبُ خَلِیقٌ بِأَنْ تُحِبَّهُ [لَا تُخَیبَهُ ] وَ إِنَّ جَبِیناً لَک بِابْتِهَالِهِ سَجَدَ حَقِیقٌ أَنْ یبْلُغَ مَا قَصَدَ وَ إِنَّ خَدّاً لَدَیک بِمَسْأَلَتِهِ تَعَفَّرَ جَدِیرٌ أَنْ یفُوزَ بِمُرَادِهِ وَ یظْفَرَ وَ هَا أَنَا ذَا یا إِلَهِی قَدْ تَرَی تَعْفِیرَ خَدِّی وَ اجْتِهَادِی فِی مَسْأَلَتِک وَ جِدِّی فَتَلَقِّ یا رَبِّ رَغَبَاتِی بِرَحْمَتِک قَبُولًا وَ سَهِّلْ إِلَی طَلِبَاتِی بِرَأْفَتِک [بِعِزَّتِک ] وُصُولًا وَ ذَلِّلْ قُطُوفَ ثَمَرَةِ إِجَابَتِک لِی تَذْلِیلًا إِلَهِی فَإِذَا قَامَ ذُو حَاجَةٍ بِحَاجَتِهِ شَفِیعاً فَوَجَدْتُهُ مُمْتَنِعَ النَّجَاحِ سَهْلَ الْقِیادِ مُطِیعاً فَإِنِّی أَسْتَشْفِعُ إِلَیک بِکرَامَتِک وَ الصَّفْوَةِ مِنْ أَنَامِک الَّذِینَ أَنْشَأْتَ لَهُمْ مَا تَظِلُّ وَ تَقِلُّ

وَ بَرَأْتَ مَا یدِقُّ وَ یحِلُّ أَتَقَرَّبُ إِلَیک بِأَوَّلِ مَنْ تَوَّجْتَهُ تَاجَ الْجَلَالَةِ وَ أَحْلَلْتَهُ مِنَ الْفِطْرَةِ الرَّوْحَانِیةِ مَحَلَّ السُّلَالَةِ حُجَّتِک فِی خَلْقِک وَ أَمِینِک عَلَی عِبَادِک مُحَمَّدٍ رَسُولِک صَلَوَاتُک عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ بِمَنْ جَعَلْتَهُ لِنُورِهِ مَغْرِباً وَ عَنْ مَکنُونِ سِرِّهِ مُعْرِباً سَیدِ الْأَوْصِیاءِ وَ إِمَامِ الْأَتْقِیاءِ یعْسُوبِ الدِّینِ وَ قَائِدِ الْغُرِّ الْمُحَجَّلِینَ وَ أَبُو الْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِینَ عَلِی أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیک بِخِیرَةِ الْأَخْیارِ وَ أُمِّ الْأَنْوَارِ الْإِنْسِیةِ الْحَوْرَاءِ الْبَتُولِ الْعَذْرَاءِ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ بِقُرَّتَی عَینِ الرَّسُولِ وَ ثَمَرَتَی فُؤَادِ الْبَتُولِ السَّیدَینِ الْإِمَامَینِ أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ وَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَینِ وَ بِالسَّجَّادِ زَینِ الْعِبَادِ ذِی الثَّفِنَاتِ رَاهِبِ الْعَرَبِ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ وَ بِالْإِمَامِ الْعَالِمِ وَ السَّیدِ الْحَاکمِ النَّجْمِ الزَّاهِرِ وَ الْقَمَرِ الْبَاهِرِ مَوْلَای مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الْبَاقِرِ وَ بِالْإِمَامِ الصَّادِقِ مُبَینِ الْمُشْکلَاتِ مُظْهِرِ الْحَقَائِقِ الْمُفْحِمِ بِحُجَّتِهِ کلَّ نَاطِقٍ مُخْرِسِ أَلْسِنَةِ أَهْلِ الْجِدَالِ مُسَاکنِ الشَّقَاشِقِ مَوْلَای جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ وَ بِالْإِمَامِ التَّقِی وَ الْمُخْلِصِ الصَّفِی وَ النُّورِ الْأَحْمَدِی

النُّورِ الْأَنْوَرِ وَ الضِّیاءِ الْأَزْهَرِ مَوْلَای مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ وَ بِالْإِمَامِ الْمُرْتَضَی وَ السَّیفِ الْمُنْتَضَی وَ الرَّاضِی بِالْقَضَا مَوْلَای عَلِی بْنِ مُوسَی الرِّضَا وَ بِالْإِمَامِ الْأَمْجَدِ وَ الْبَابِ الْأَقْصَدِ وَ الطَّرِیقِ الْأَرْشَدِ وَ الْعَالِمِ الْمُؤَیدِ ینْبُوعِ الْحُکمِ وَ مِصْبَاحِ الظُّلَمِ سَیدِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ الْهَادِی إِلَی الرَّشَادِ وَ الْمُوَفَّقِ بِالتَّأْییدِ وَ السَّدَادِ مَوْلَای مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی الْجَوَادِ وَ بِالْإِمَامِ مِنْحَةِ الْجَبَّارِ وَ وَالِدِ الْأَئِمَّةِ الْأَطْهَارِ

عَلِی بْنِ مُحَمَّدٍ الْمَوْلُودِ بِالْعَسْکرِ الَّذِی حَذَّرَ بِمَوَاعِظِهِ وَ أَنْذَرَ وَ بِالْإِمَامِ الْمُنَزَّهِ عَنِ الْمَآثِمِ الْمُطَهَّرِ مِنَ الْمَظَالِمِ الْحَبِرِ الْعَالِمِ رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ بَدْرِ الظَّلَامِ التَّقِی النَّقِی الطَّاهِرِ الزَّکی مَوْلَای أَبِی مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِی الْعَسْکرِی وَ أَتَقَرَّبُ إِلَیک بِالْحَفِیظِ الْعَلِیمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ عَلَی خَزَائِنِ الْأَرْضِ وَ الْأَبِ الرَّحِیمِ الَّذِی مَلَّکتَهُ أَزِمَّةَ الْبَسْطِ وَ الْقَبْضِ صَاحِبِ النَّقِیبَةِ الْمَیمُونَةِ وَ قَاصِفِ الشَّجَرَةِ الْمَلْعُونَةِ مُکلِّمِ النَّاسِ فِی الْمَهْدِ وَ الدَّالِّ عَلَی مِنْهَاجِ الرُّشْدِ الْغَائِبِ عَنِ الْأَبْصَارِ الْحَاضِرِ فِی الْأَمْصَارِ الْغَائِبِ عَنِ الْعُیونِ الْحَاضِرِ فِی الْأَفْکارِ بَقِیةِ الْأَخْیارِ الْوَارِثِ لِذِی الْفَقَارِ

الَّذِی یظْهَرُ فِی بَیتِ ا للَّهِ ذِی الْأَسْتَارِ الْعَالِمِ الْمُطَهَّرِ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَلَیهِمْ أَفْضَلَ التَّحِیاتِ

وَ أَعْظَمَ الْبَرَکاتِ وَ أَتَمَّ الصَّلَوَاتِ اللَّهُمَّ فَهَؤُلَاءِ مَعَاقِلِی إِلَیک فِی طَلِبَاتِی وَ وَسَائِلِی فَصَلِّ عَلَیهِمْ صَلَاةً لَا یعْرِفُ سِوَاک مَقَادِیرَهَا وَ لَا یبْلُغُ کثِیرُ هِمَمِ الْخَلَائِقِ صَغِیرَهَا وَ کنْ لِی بِهِمْ عِنْدَ أَحْسَنِ ظَنِّی وَ حَقِّقْ لِی بِمَقَادِیرِک تَهْیئَةَ التَّمَنِّی إِلَهِی لَا رُکنَ لِی أَشَدَّ مِنْک فَ (آوِی إِلی رُکنٍ شَدِیدٍ) [10] وَ لَا قَوْلَ لِی أَسَدَّ مِنْ دُعَائِک فَأَسْتَظْهِرُک بِقَوْلٍ سَدِیدٍ وَ لَا شَفِیعَ لِی إِلَیک أَوْجَهَ مِنْ هَؤُلَاءِ فَآتِیک بِشَفِیعٍ وَدِیدٍ وَ قَدْ أَوَیتُ إِلَیک وَ عَوَّلْتُ فِی قَضَاءِ حَوَائِجِی عَلَیک وَ دَعَوْتُک کمَا أَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لِی کمَا وَعَدْتَ فَهَلْ بَقِی یا رَبِّ غَیرُ أَنْ تُجِیبَ وَ تَرْحَمَ مِنِّی الْبُکاءَ وَ النَّحِیبَ یا مَنْ لَا إِلَهَ سِوَاهُ یا مَنْ (یجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ ) [11] یا کاشِفَ ضُرِّ أَیوبَ یا رَاحِمَ عَبْرَةِ یعْقُوبَ اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی وَ انْصُرْنِی عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرِینَ وَ افْتَحْ لِی (وَ أَنْتَ خَیرُ الْفاتِحِینَ) [12] وَ الْطُفْ بِی یا رَبِّ وَ بِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ یا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَ بِرَحْمَتِک یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیدِنَا مُحَمَّدٍ النَّبِی وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ

[1]) سوره القمر، آیه 11 [2]) سوره القمر، آیه 12 [3]) سوره القمر، آیه 13 [4]) سوره القمر، آیه 10

[5]) سوره القمر، آیه 11 [6]) سوره القمر، آیه 12 [7]) سوره القمر، آیه 13 [8]) سوره القصص، آیه 21

[9]) سوره الانبیاء، آیه 83 [10]) سوره هود، آیه 80 [11]) سوره النمل، آیه 62 [12]) سوره الاعراف، آیه 89

 دعای آن حضرت در کارهای مهم، معروف به دعای (عبرات)

پروردگارا! از تو می خواهم ای رحم کننده بر اشکها، و ای برطرف کننده غمها، و ای تسلّی بخش دردها، توئی که ابرهای تیره محنتها و دردها که سنگینی نموده را زدوده، و ابرهای فتنه و آشوب که فراگیرشده رازائل می سازی، و گیاهان آنرا نابود، و ساختمانهایش را منهدم، و استخوانها را پوسیده می کنی، ستم کشیده را مسلّط، و طلب شده را طلب کننده، و مظلوم را زورمند، و کسی که در معرض تعرّض می باشد را قادر می گردانی.

بار الها! چه بسیار بنده ای که تو را نداکرده: پروردگارا مورد ستم واقع شده ام مرا یاری کن، پس تو برای یاری او بارانی سیل آسا از آسمان برایش فروفرستادی، و چشمه هایی را گشوده و آب به اندازه مشخصی بالا آمد، و از نگاهبانیت او را بر روی کشتی حمل نمودی.

ای آنکه هر گاه بنده در تاریکی شب متحیرانه تو را بخواند، و دوست مهربانی برای یاری و پناه نداشته باشد، از یاری تو پناه و دادرسی می یابد، و دوستی که او را بسوی خود خوانده، و از سختی رهائیش داده، و راههای گشایش را برایش می نمایاند.

خداوندا! ای آنکه قدرتش برتر، و عقابش برای جباران ستمگر دردناک، و برای هر کافر درهم کوبنده است، از تو می خواهم که نظر رحمتی بر من افکنی، که تاریکی پایداری که بر اثر بیماری بر من مسلط شده، و سینه ها از وجود شیر تهی، و زراعتها نابود، و اشکها خشک، و قلبها مأیوس، و جانها بسببش از بین می رود را زائل سازی.

بارالها! اغراض و امیالی که ایجاد و بقاء آن بدست توست، و رهایی از آنها تنها با داخل شدن به بهشت میسّر می باشد را از دسترسی شیطان و هلاکت و نابودی بدست آن رهائی بخش.

پروردگارا! چه کسی سزاوارتر از توست که از حریمت دفاع کند، و چه کسی شایسته تر از توست که از محرّماتت ممانعت بعمل آورد.

بار الها! کارم سخت شده آنرا آسان نما، و مرا برنج انداخته آنرا سهل گردان، و قلبها به لرزه درآمده آنرا تسلّی بخش، و جانها را وحشت فراگرفته آنرا آرام گردان.

خداوندا! خداوندا! گامهای لغزیده و افکار حیرت زده و گمراه را تدارک کن، اگر جبران شکستگی اش را ببیند، و رهایی اسارتش و پناه خواهی پناهنده اش را بنگرد، از ناراحتی متضرّر شود و ناله و فریاد سردهد.

پس ای مولایم آیا او که امیدوار بتوست را در چنگال بلا رها می کنی، آیا او که بتو پناهنده است را در دریای بیکران غوطه ور باقی می گذاری.

مولایم! اگر در تقوی و خویشتن داری خود را برنج نمی اندازم، و در عبادت و بندگی به مقام و خشنودی تو نرسیده ام، و در زمره گروهی قرارنگرفته ام که دنیارا رها ساخته اند.

شکمهایشان از گرسنگی به کمر چسبیده، و لبها از تشنگی خشک، و دیدگان از اشک کور گردیده است، بلکه با اعمالی اندک و گناهان و خطاهای بسیار و جانی که براحتی خود کرده و به کارهای زشت عادت نموده نزد تو آمده ام.

پروردگارا! آیا برای رسیدن بتو و چنگ زدن بریسمانت کفایت نمی کند که دوستدار اولیاء تو و محبّ آنان بوده، و همانند ایشان خود را برای تحمّل بلاها آماده ساخته، و رنج و ناراحتی مرا فراگرفته است.

آیا کفایت نمی کند که در میان ایشان مظلوم بوده و خشم خود را فرو می نشانم و در غمها و غصه ها غوطه ور می باشم.

خدایا! آیا این اعمال احترامی برایم نزد تو نمی آورد که زائل نشود، وذمّه ای که مرا از بلاها در امان دارد، پس پروردگارا چرا مرا که در گناهان غرق شده ام را بازنمی داری، و مرا که به آتش دشمنت سوخته ام را رها می سازی.

مولایم! آیا برای دوستانت نزد دشمنانت راههای خطر را گشوده، و برای نیرنگهایشان آنانرا کمینگاه قرارداده، و ایشان را در اختیار آنان قرار می دهی، در حالیکه تو مالک جانهایشان می باشی، که اگر آنرا قبض کنی نابود می شوند، و تمامی اعضاء وجودشان در قدرت توست، که اگر رهایشان سازی خاموش می گردند.

پروردگارا! چه چیز تو را مانع می شود که از ظلمشان جلوگیری و نگاهبانیت را از آنان بازداری، و سلامتی که با آن در زمین تو می گردند و در میدان تجاوز بربندگانت جولان می دهند را از آنان زائل سازی.

پروردگارا! مرا در یاب تازمانیکه غرق نشده ام، مرا دریاب تا آنگاه که شمس وجودم افول ننموده است.

خداوندا! چه بسیار کسانی که از ترس به سلطانی پناه برده و با امنیت و آرامش مراجعت نموده اند، آیا به کسی برتر از تو درفرمانروایی، یا برتر از تو در فضل و احسان، یا افزونتر از تو در قدرت و اقتدار، یا گرامیتر از تو دریاری و کمک رجوع کنم.

خدایا! اگر خواهنده ات را ازیاریت منع کنی عذرم چیست، در حالیکه تو آرزومندت را نا امید نکرده و خواهنده ات را رد نمی کنی.

پروردگارا! پروردگارا! کجاست رحمت تو که یاریگر بندگان مستضعف توست؟ و کجاست نگاهبانیت که پناه ستمکشان از جبّاران زمان است؟

پروردگارا! بسوی من، بسوی من لطف و رحمتت را متوّجه ساز، مرا از گروه ستمگران رهایی بخش، که مورد ستم واقع شده ام، و تو مهربانترین مهربانانی.

مولایم! تحیرم را در کارم، و ناراحتیم را در سوزش قلب و حرارت سینه ام می بینی، پروردگارا! به آنچه تو شایسته آنی راه گشایش و فرجی بمن عطا فرما، و راه سهل و آسانی را برایم مهیا ساز.

و کسی را که برای بدام انداختن من دام نهاده تا نابودم کند مکر و فریبش را بخودش بازگردان، و کسی را که چاهی برایم کنده تا مرا در آن بیندازد خودش را در آن افکن، و شرّ و مکر و فساد و ضررهای او را که از پرهیزگارانت باز می داری را از من بازدار.

پروردگارا! بنده تو بنده توست، دعایش را اجابت نما، و ناتوان توست ناتوان توست، غم و اندوهش را برطرف ساز، بدرستیکه تمام دستاویزها جز دستاویز تو از او قطع شده، و تمام پناهگاهها جز پناهگاه تو از او زائل شده است.

مولایم! این دعایم را اگر رد کنی جایگاه اجابت دیگری نمی یابد، و گمانم بتو را اگر تکذیب کنی کجا صدق آن بثبوت رسد، پس کسی را که درگاه دیگری را نمی شناسد از درِخانه ات نران، و کسی را که جز با تو آشنانیست را از خودت دورنساز.

خداوندا! چهره ای که با امید بسویت آمده شایسته بی توجهّی نیست، و پیشانی ای که در مقابل تو بسجده افتاده سزاوار رسیدن به مقصود است، و گونه ای که بانیازمندی روی زمین نهاده شده شایسته است که خواهنده به مراد و مقصودش نائل آید.

بارالها! این بخاک نهادن گونه ام و تضرّعم در خواست از تو و تلاش من است، برحمتت امیدهایم را محقّق ساز، و به رأفتت انجام خواسته هایم را سهل و آسان گردان، و چیدن ثمرات اجابت دعاهایم را بمن بنمایان.

خدایا! آنگاه که نیازمندی در مقابل تو ایستاده و تو را شفیع قراردهد و تو او را شخصی بیایی که دعایش امکان اجابت ندارد، ولی مطیع و منقاد می باشد، من از تو طلب شفاعت می کنم به بزرگواریت و بزرگواری پیامبران برگزیده ات، که بخاطر آنان موجودات را خلق کرده، و از آسمان نازل فرمودی آنچه فرو فرستادی.

بتو نزدیکی می جویم به اوّلین فردی که تاج جلالت بر سر اونهادی، و جایگاه نیکوی از خلقت را به او بخشیدی، حجّتت در خلقت و امینت در بین بندگانت، محمد، فرستاده ات، و به امیرالمؤمنین علی خاستگاه نور او و بیانگر سرّاو، سید اوصیاء و پیشوای متقین، رهنمای دین، پیشوای سپیدرویان در قیامت، پدر امامان رهنما.

و بتو نزدیکی می جویم به برگزیده برگزیدگان، و مادر انوار مقدّسه، وانسیه حوراء، بتول عذراء، فاطمه زهرا، و به دو نور دیده پیامبر و دو میوه قلب زهرا، دوسید و دو امام ابی محمد حسن وابی عبدالله حسین.

و به علی بن حسین السجاد، زینت بندگان، راهب عرب، و کسی که در اثر کثرت عبادت بر جبینش علامت سجده رقم خورده بود، و به مولایم محمد بن علی الباقر، امام دانا و سید حاکم، ستاره پرفروغ و ماه تابان.

و به امام راستگو جعفر بن محمد الصادق، مبین مشکلات و نمایانگر حقایق، پاسخ گوینده بهر گوینده بادلیل و برهان، بسکوت و ادارنده هر جدال کننده، ساکن کننده هر حرکت.

و به مولایم موسی بن جعفر، امام پرهیزکار، و خالص و مخلص، و نور احمدی و نور انور و پرتو شکوفا، و به مولایم علی بن موسی الرضا، امام مرتضی، و شمشیر از نیام برکشیده.

و به مولایم محمد بن علی الجواد، امام گرامیتر، درگاه امیدواران و راه روشن، و دانای مؤید، سرچشمه حکمتها و چراغ تاریکیها، سید عرب و عجم هدایتگر به راه راست، و موفق به تأیید و تسدید.

و به امام علی بن محمد که در پادگان متوّلد شد، عطای خداوند و پدر پیشوایان پاک که با پندها بشارت داد و ترساند، و به مولایم ابی محمد حسن بن علی العسکری امام منزه از گناه، پاکیزه از هر ستم و ظلم، دانای دانایان، ماه تابان، و بهارمردمان، متقی و بخشنده پاکیزه و پاک.

و بتو نزدیکی می جویم به نگهبان دانایی که او را برخزینه های زمین قرارداده، و پدر مهربانی که بسط و قبض را درید قدرت اونهادی، دارای مناقب نیکو، درهم کوبنده درخت ملعونه.

سخنگو با مردم در گاهواره، و رهنمای بسوی راه راست، پوشیده از دیدگان، حاضر در شهرها، پوشیده از دیدهای تیز اوهام و افکار، باقیمانده نیاکان، وارث شمشیر ذوالفقار، کسی که درخانه خداوند ظاهر می شود، دانای پاکیزه حجة بن الحسن، که بهترین تحیتّها و برترین برکتها و کاملترین درودها بر ایشان باد.

پروردگارا! اینان پناهان من درخواسته هایم و وسائل من هستند، پس برایشان درود فرست، درودی که جز تو اندازه اش را نداند و انبوه خلق و به امام علی بن محمد که در پادگان متوّلد شد، عطای خداوند و پدر پیشوایان پاک که با پندها بشارت داد و ترساند، و به مولایم ابی محمد حسن بن علی العسکری امام منزه از گناه، پاکیزه از هر ستم و ظلم، دانای دانایان، ماه تابان، و بهارمردمان، متقی و بخشنده پاکیزه و پاک.

و بتو نزدیکی می جویم به نگهبان دانایی که او را برخزینه های زمین قرارداده، و پدر مهربانی که بسط و قبض را درید قدرت اونهادی، دارای مناقب نیکو، درهم کوبنده درخت ملعونه.

سخنگو با مردم در گاهواره، و رهنمای بسوی راه راست، پوشیده از دیدگان، حاضر در شهرها، پوشیده از دیدهای تیز اوهام و افکار، باقیمانده نیاکان، وارث شمشیر ذوالفقار، کسی که درخانه خداوند ظاهر می شود، دانای پاکیزه حجة بن الحسن، که بهترین تحیتّها و برترین برکتها و کاملترین درودها بر ایشان باد.

پروردگارا! اینان پناهان من درخواسته هایم و وسائل من هستند، پس برایشان درود فرست، درودی که جز تو اندازه اش را نداند و انبوه خلق به اندکی از آن راه نبرد، و بهترین گمانم را در مورد ایشان تحقّق بخش، و برترین آرزویم را به منصه ظهور برسان.

خدایا! دستگیره محکمی جز تو ندارم که بدان چنگ زنم، و گفتار ارزشمندتری جز خواندن تو ندارم تا بدان دلگرم باشد، و شفیعانی آبرومندتر جز این گروه ندارم تا نزد تو آورم.

پروردگا را! آیا راه دیگری جز اجابت دعایم و رحم نمودن براشکها و ناله هایم باقی مانده است، ای کسی که جز او خدایی نیست، ای اجابت کننده مضطرّ و بیچاره آنگاه که او را بخواند.

ای رحم کننده بر اشکهای یعقوب، و ای برطرف کننده ناراحتی ایوب، مرا بیامرز و مشمول رحمتت قرارده، و برگروه کافر یاری نما، و راه گشایشی بر من عطاکن و تو بهترین راه گشایی، ای دارای نیروی قوی و ای مهربانترین مهربانان.