حجت الاسلام ناصر رفیعی در جمع عزادارن هیئت رزمندگان اسلام قم که در مجتمع امام خمینی (ره) گلزار شهدای علی بن جعفر(ع) برگزار شد، با بیان اینکه یکی از باورهای اعتقادی ما که شواهد زیادی در نهضت کربلا دارد و صدها آیه و هزاران روایت در خصوص آن وارد شده است مسئله آثار وضعی اعمال ما در این دنیا است افزود: عمل محصول کارخانه انسان است، اعمالی که انسانها انجام می دهند آثار وضعی خود را در قیامت به جای می گذارد.
 
حجت الاسلام رفیعی با بیان اینکه اثر اعمال انسان دو گونه فردی و اجتماعی است افزود: گاهی اثر گناه تنها در زندگی فردی آن شخص ظهور می کند و گاهی هم اثر عمل در زندگی عمومی ظاهر می شود.
 
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه عنوان داشت: اگر در جامعه ای منکری صورت گیرد و خواص سکوت کنند، همه از بین می روند و گاهی هم ممکن است یک عذاب به دلیل گناه خواص شامل عموم شود.
 
استاد حوزه و دانشگاه  با بیان اینکه اثر وضعی و آثار جنبی اعمال در همین دنیا اثرش را نشان می دهد افزود: اعمال ما در این دنیا قطع نظر از تجسم اعمال در قیامت ، آثارش در زندگی ما روشن و آشکار می شود.
 
وی اظهار داشت: هر کس مصیبت  برایش پیش آمد و داغی دید دلیل این نیست که گناه کرده است و آثار و حوادثی که برایمان پیش می آید سه حالت دارد و ممکن است کفاره گناهان، امتحان و یا ارتقاء درجه باشد.
 
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه بعضی اوقات مصائبی که در زندگی پیش می آید به دلیل گناه است افزود: در برخی از روایات آمده است چهل پرده بین عبد و خدا وجود دارد و همواره منشاء حوادث گناه نیست بلکه گاهی گناه و گاهی امتحان است.
 
* گاهی مصائب به منظور ارتقاء درجه بندگان است
 
وی ابراز داشت: گاهی مصائب به منظور ارتقاء درجه بندگان است، همانند سید الشهداء چرا که نمی توان گفت حوادث کربلا در اثر معصیت بوده است و این حرف را یزد به امام سجاد(ع) می زد.
 
حجت الاسلام رفیعی با بیان اینکه پیامبر (ص) فرمود سه گناه است که خداوند عقوبتش را در این دنیا جلو می اندازد افزود: آزار دادن والدین از جمله این سه گناه است که باعث کم شدن عمر می شود و برکت را از  زندگی سلب می کند.
 
وی ادامه داد: پیامبر(ص) فرمود هر کس ظلمی انجام دهد نتیجه اش را خیلی زود می بیند و بدترین ظلم هم این است که انسان  به یک ضعیفی ظلم کند.
 
عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه اضافه کرد: سومین گناهی که عقوبتش جلو می افتد این است که کسی به شما احسان کرده باشد و ما کفران کنید.