ياد ايام
بهمن شدو مرغ دلم كرد ياد بستـــــــان
همـــراه گل با باغبـــــان باغ ايــــــران
کردیاددشت لاله های سرخ خونیــــن
روئيده از خون شهيدان در ره ديـــن
ما در زمستان باغها ی لاله دیدیـــــــــم
در ژاله تهران هزاران لاله چيديـــــــــم
دیدیم ثمر بخشید خونهای شهیــــــــدان
پيروز بر كفر و ستم گشت راه ايمـــان
یادش به خیرآن روزهای اوج نهضت
ايام پيروزي ديـــن بر كفـــر و نكبــت
نیرنگهای دشمنان بر بـــاد مـی رفت
آخر رمق از جان استبـــداد مي رفت
بودیم شاهد رفتن دیو سیــــــــــــاهی
فرجام ذلت بار استبداد و شــــــــاهي
از غرب در بهمن طلوع شمس دیدیم
با نور او راه سعادت برگزيديــــــــــم
یادش به خیر روح خـدا آن قلب امت
مي كردچه نيكونهضت حق رازعامت
ملت به گرد محور ورکـــــــــن ولایت
گوشش به فرمان زعيمــــي با درايت
لبیک گویان یا خمینی رهبــــر مــــــا
آماده جان دادنيم تو امـــــر فرمـــــــا
والفجردربهمن چه خوب تفسیرگردید
آري ليال عشر در آن تقدير گرديـــــد
در این دهه حال و هوای دیگری بــــــود
يادش بخير صدق و صفاي ديگري بــــود
دوستی ،صمیمیت ،فداکاری و ایثـــــار
وحدت ، اخوت ،مهرباني هاي بسيـــار
مستکبران این ماجراراخوش نداشتند
از بهر نابودي آن همت كمــاشتنــــــد
اما خدا پشت و پنـــــــاه انقلاب است
نقشه تمام دشمنان نقش بر آب است
با جنگ وتحریم وترور گشتیم مقابل
اما نبرد دشمن زاينها هيــچ حاصــــل
یاران نبرد حق و باطل مستدام است
راه حقيقت يك ره آن راه امــام است
فرمانبری از رهبــــری بایـــــد نمـودن
خودرا زنا اهلان بـــرِئ بايـــد نمــودن
با وحدت وپیمــــــــــــودن راه ولایت
خواهيم رسيد بر قله فخــر و سعادت
راجی به درگاه خدایش شکــــر گوید
راهي بجز راه علي هرگز نپويــــــــد
چشم انتظاراست فجر آخر طالــع آید
در جمعه موعود محبوبش بيـايــــــد
محمد رجب زاده ( راجي )