قسمت اول -از تولد تا شهادت ان حضرت
فصل اول : در ولادت با سعادت حضرت امام حسن علیه السّلام
فصل دوم : در بیان مختصرى از فضائل و مکارم اخلاق آن سرور
فصل سوّم : در بیان بعضى از احوال امام حسن ع و صلح آن حضرت با معاویه
فصل چهارم : در بیان شهادت حضرت مجتبى علیه السّلام و ذکر خبر جناده
فصل پنجم : در بیان طغیان معاویه در قتل و نهب شیعیان على علیه السّلام
فصل ششم : در ذکر اولاد امام حسن علیه السّلام و شرح حال جمله اى از آنها
اخلاق نقش مهمی در ارتقاء سطح زندگی انسان و دست یابی به کمال حقیقی بشر ایفا می کند. ولی اغلب افراد، بر این گمانند که سبک زندگی اخلاقی، نیاز به دوری از دنیا و گوشه نشینی دارد. یکی از مؤثرترین راه کارها برای از بین بردن این ذهنیت نادرست، بیان سبک زندگی توأم با اخلاق کسانی است که رفتار و منش خود را در تمام سطوح زندگی بر پایه کسب فضایل و دوری از رذایل بنا نهاده اند. معصومان (علیهم السلام) از آن جا که نمونه های عینی کمال انسانی هستند، بهترین الگو در این زمینه خواهند بود. از میان ایشان، بررسی زندگی و سیره امام حسن
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «اولین درس بزرگ عاشورا؛ درس فدا شدن در راه دین و در راه خداست. حسین‌بن‌على علیه‌السلام به همه‌ى مسلمانان بلکه به همه‌ى آزادگان عالم ولو غیر مسلمان، این درس را داد که اگر شرف انسان، آزادگى انسان و آرمانهاى انسان و براى مسلمانان دین آنان در معرض خطر قرار گرفت، دفاع از دین در سختترین شرائط و با سختترین مقدمات یک فریضه‌ى اسلامى و یک فریضه‌ى انسانى است.» ۱۳۶۷/۰۵/۲۸
عاشورا را نمى‌توان در قلمرو قشر خاصّى محدود كرد. تأثير و درس هاى آن براى همگان است. از اين رو پيام هايى هم كه در اين كتاب مطرح شده است، عامّ است و به يك صورت براى زنان و مردان و پيران و جوانان مطرح مى‌شود.
دين، جز آنچه در آيات و روايات آمده است، بايد در «صحنۀ عمل» جامعۀ اسلامى تجسّم يابد. صِرف انتساب به دين، بى‌آنكه در متن زندگى فردى و اجتماعى مسلمانان حضور كارساز داشته باشد، كافى نيست و همان «اسلام شناسنامه‌اى» خواهد بود.
اسلام، دينى است كه بعد سياسى آن بسيار نيرومند است. احكامى كه جنبۀ اجتماعى و سياسى دارد و نقشى كه يك مسلمان در قبال موضوع حق و باطل بر دوش دارد، نيز اهميّت مسأله حكومت و رهبرى و دخالت مردم در سرنوشت اجتماعى خويش و نظارت بر روند كارِ حاكمان و مسؤولان امور، گوشه‌اى از اين بُعد را نشان مى‌دهد.
هر حادثۀ تاريخى، موجى از آثار و پيامدهاى مختلف بر مى‌انگيزد، يا حدّ اقل زمينه موج آفرينى در آن است؛ به شرط آنكه جوهرۀ حادثه، هم شناخته و هم شناسانده شود. در اين صورت است كه تاريخ، از «نبش قبور» يا «غيبت مردگان» يا «نقّالى وقايع گذشته» در مى‌آيد و اهرمى حركت آفرين و منبعى الهام بخش مى‌گردد.
بعد عرفانى دين، دلدادگى ويژه‌اى است كه ميان بنده و خالق پديد مى‌آيد و نتيجۀ آن، «صبر»، «رضا»، «تسليم»، «شوق»، «اخلاص»، «يقين»، «اطمينان نفس»، «قرب به حق»، و اين گونه جلوه‌هاى مقدس است. در سايۀ اين تجلّى الهى است كه بنده، «خود» را نمى‌بيند و جز «او» را نمى‌شناسد و جز «پسند» او را نمى‌جويد.
«حيات طيبه» چيست؟ حيات ابدى با چيست؟ گذر از مرحلۀ «مرگ» و رسيدن به «خلود» چگونه به دست مى‌آيد؟ سعادت، عزّت، شخصيّت، حيات، عمر حقيقى، پيروزى در چيست و به چيست؟ حيات و مرگ فردى و اجتماعى را با چه معيارى مى‌توان شناخت؟ «عقيده» و «ايمان» در جهت گيرى و شكل‌گيرى تلاش‌هاى انسان چه نقشى دارد؟ مرز ميان «حيات انسانى» و «حيات حيوانى» چيست؟ و امثال اين‌گونه پرسش‌ها، در «عاشورا» جواب مى‌يابد و پيام عاشورا داشتن و يافتن حياتى برتر در سايۀ جهاد و شهادت و فنا در راه خدا و حق و عقيدۀ الهى است، تا زندگى‌ها از پوچى و كم
اخلاق، يكى از سه بعد عمدۀ دين است و اسلام بر سه بعد اصلى «اعتقاد»، «احكام» و «اخلاق» استوار است و تكميل ارزش‌هاى اخلاقى و جهت خدايى بخشيدن به صفات و رفتار انسان‌ها از اهداف عمدۀ بعثت انبيا است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز فرمود: «اِنّٖى بُعِثْتُ لاُتَمِّمَ مَكٰارِمَ الاَخْلاٰقِ»
رسالت تبيين «مكتب» و تصحيح باورهاى مردم در مسائل عقيدتى و بينشى، بر عهده «امام» است. امامان با سخن و عملشان هم صورت صحيح اعتقادات را مى‌نمايايند، هم با انحرافات عقيدتى مقابله و مبارزه مى‌كنند.
02 شهریور 1398
نهم ذی الحجه سالروز شهادت حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام تسلیت باد
با نصب عبیدالله بن زیاد به حکومت کوفه و ترس و هراس کوفیان از او، آنان به ناگاه از اطراف مسلم پراکنده شدند. مسلم دستگیر شد و در روز عرفه (سال ۶۰ قمری) به دستور عبیدالله به شهادت رسید. ماجرای تنها ماندن و شهادت او در کوفه، موضوع یکی از روضه‌های مشهور در میان شیعیان است که در روز عرفه و گاه در اول محرمخوانده می‌شود.
محمد بن علی بن موسی مشهور به امام جواد و امام محمدِ تقی (۱۹۵-۲۲۰ق) امام نهم شیعیان اثناعشری است. کنیه او ابوجعفر ثانی است. او ۱۷ سال امامت کرد و در ۲۵ سالگی به شهادت رسید. در میان امامان شیعه، وی جوان‌ترین امام در هنگام شهادت بوده است.
سنّ کمِ او در هنگام شهادت پدر، سبب شد تا شماری از اصحاب امام رضا(ع)، در امامت او تردید کنند؛ برخی، عبدالله بن موسی را امام خواندند و برخی دیگر به واقفیه پیوستند، اما بیشتر آنان امامت محمد بن علی(ع) را پذیرفتند.
خطبه غدیر، خِطابه‌ای از پیامبر اسلام(ص) است که علی(ع) را مولای مسلمانان معرفی می‌کند. پیامبر(ص) این خطبه را در ۱۸ ذی‌الحجه سال ۱۰ قمری، هنگام بازگشت از حجة الوداع در منطقه‌ای به نام غدیر خم، بعد از نزول آیه ۶۷ سوره مائده بیان کرد. بسیاری از عالمان شیعه و سنی این خطبه را نقل کرده‌اند.
واقعه غدیر از مهم‌ترین وقایع تاریخ اسلام است که در آن، پیامبر اسلام ص) هنگام بازگشت از حجةالوداع ۱۸ ذی‌الحجه سال دهم قمری در مکانی به نام غدیر خم، امام علی(ع) را ولی و جانشین خود معرفی کرد. حاضران در آن واقعه که بزرگان صحابه نیز در میان‌شان بودند، با امام علی (ع) بیعت کردند.
خطبه غدیر سخنرانی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است که درمحل معروف غدیر خم ایرادشد. دراجتماع پر شور آن روز بیش ازیک صدو بیست هزار نفر حضور داشتند.
