نام پدر محمد متولد سال 1340 محل تولد روستای ون ( یوسف آباد فعلی )
ویژگیهای دوران کودکی و زندگینامه وی :
علاقه شدید به مجالساهل البیت و فراگیری مسائل دینی داشت و چندین مرتبه از روحانیونی که در ماههای رمضان و محرم برای تبلیغ به روستا می رفتندجایزه گرفت . چهار سال بیشتر نداشت که از نعمت پدر محروم شد و پدرش دار فانی را وداع گفت .وی تحصیلات خود را تا پایان دوره راهنمایی در عشق آباد ادامه داداما به علت عدم تمکن مالی تحصیل را رها کرده برای تامین معاش خانواده به شهرهای تهران ، طبس ، گچساران ، دوگنبدان و اردکان مهاجرت و به کارگری مشغول شد . با اوج گرفتن تظاهرات علیه رژیم شاه او نیز مانند سایر اقشار انقلابی در راهپیما ییها شرکت می کرد . علیرغم اینکه تنها پسر نان آور خانواده بود و می توانست از خدمت سربازی معاف شود وقتی فهمید مادرش استشهاد محلی درست کرده که اورا معاف نمایدآن را گرفت و پاره کرد و در تاریخ 18/7/59 بهسربازی رفت بعد ازدوره آموزشی که در تربت حیدریه دید درگردان 104 لشکر 77 خراسان سازماندهی و سپس به جبهه اعزامشد . وی به عنوان بی سیم چی و منشی گروهان در عملیاتهای مختلف از جمله فتح المبین، ثامن الائمهو طریق القدس شرکت نمود و در عملیات فتح بستان مجروح و به برای مداوا به تهران منتقل گردید و بعد از چند روز در تاریخ 18/9/1360 شربت شهادت را نوشید . پیکر پاکش به بخش دستگردان منتقل و با تشییع جنازه مردم حزب الله بخش دستگردان در زادگاهش روستای ون به خاک سپرده شد .
خاطرهای از شهید به نقل از همرزم او محمد علی صفر زاده
دوره آموزشی ما در پادگان تربت حیدریه تمام شد . مسئول پادگان بنا داشت ازاو در امور دفتری پادگان استفاده کند و همان جا اورا نگه دارداما هرچه کردند او راضی نشد در پادگان بماندو گفت من آمده امآموزش نظامی را فرا بگیرم و برای دفاع از میهن اسلامی، خودمرا به جبهه های نبر حق علیه باطلبرسانم . من به همشهریهای خود قول دادم که سر صدام را ببرمو اصرار زیاد فرماندهوی را قانع نکردو او بلافاصله به جبهه اعزام شد
فرازی از وصیت نامه
اکنون که پای در چکمه می کنم و آماده نبرد با کافران بعثی می شوم از خدا می خواهم که دستم روی ماشه نرود مگر به خاطر او و به یاد او ، زیرا هدفم اللهو مرادم روح الله و عشقم شهادت است . اگر چنانچه باخون من اسلام زنده می شود بگذار خون من ریخته شود . خدایا این خون ناقابل را از من قبول فرما .
برادران و خواهران من اگر در این راه شهید شدم برای من هیچ نگران نباشید و هر وقت برمزار من آمدید ، اگر می خواهید که روح من شاد باشد گریه نکنید .
