حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «اولین درس بزرگ عاشورا؛ درس فدا شدن در راه دین و در راه خداست. حسین‌بن‌على علیه‌السلام به همه‌ى مسلمانان بلکه به همه‌ى آزادگان عالم ولو غیر مسلمان، این درس را داد که اگر شرف انسان، آزادگى انسان و آرمانهاى انسان و براى مسلمانان دین آنان در معرض خطر قرار گرفت، دفاع از دین در سختترین شرائط و با سختترین مقدمات یک فریضه‌ى اسلامى و یک فریضه‌ى انسانى است.» ۱۳۶۷/۰۵/۲۸
عاشورا را نمى‌توان در قلمرو قشر خاصّى محدود كرد. تأثير و درس هاى آن براى همگان است. از اين رو پيام هايى هم كه در اين كتاب مطرح شده است، عامّ است و به يك صورت براى زنان و مردان و پيران و جوانان مطرح مى‌شود.
دين، جز آنچه در آيات و روايات آمده است، بايد در «صحنۀ عمل» جامعۀ اسلامى تجسّم يابد. صِرف انتساب به دين، بى‌آنكه در متن زندگى فردى و اجتماعى مسلمانان حضور كارساز داشته باشد، كافى نيست و همان «اسلام شناسنامه‌اى» خواهد بود.
اسلام، دينى است كه بعد سياسى آن بسيار نيرومند است. احكامى كه جنبۀ اجتماعى و سياسى دارد و نقشى كه يك مسلمان در قبال موضوع حق و باطل بر دوش دارد، نيز اهميّت مسأله حكومت و رهبرى و دخالت مردم در سرنوشت اجتماعى خويش و نظارت بر روند كارِ حاكمان و مسؤولان امور، گوشه‌اى از اين بُعد را نشان مى‌دهد.
هر حادثۀ تاريخى، موجى از آثار و پيامدهاى مختلف بر مى‌انگيزد، يا حدّ اقل زمينه موج آفرينى در آن است؛ به شرط آنكه جوهرۀ حادثه، هم شناخته و هم شناسانده شود. در اين صورت است كه تاريخ، از «نبش قبور» يا «غيبت مردگان» يا «نقّالى وقايع گذشته» در مى‌آيد و اهرمى حركت آفرين و منبعى الهام بخش مى‌گردد.
بعد عرفانى دين، دلدادگى ويژه‌اى است كه ميان بنده و خالق پديد مى‌آيد و نتيجۀ آن، «صبر»، «رضا»، «تسليم»، «شوق»، «اخلاص»، «يقين»، «اطمينان نفس»، «قرب به حق»، و اين گونه جلوه‌هاى مقدس است. در سايۀ اين تجلّى الهى است كه بنده، «خود» را نمى‌بيند و جز «او» را نمى‌شناسد و جز «پسند» او را نمى‌جويد.
«حيات طيبه» چيست؟ حيات ابدى با چيست؟ گذر از مرحلۀ «مرگ» و رسيدن به «خلود» چگونه به دست مى‌آيد؟ سعادت، عزّت، شخصيّت، حيات، عمر حقيقى، پيروزى در چيست و به چيست؟ حيات و مرگ فردى و اجتماعى را با چه معيارى مى‌توان شناخت؟ «عقيده» و «ايمان» در جهت گيرى و شكل‌گيرى تلاش‌هاى انسان چه نقشى دارد؟ مرز ميان «حيات انسانى» و «حيات حيوانى» چيست؟ و امثال اين‌گونه پرسش‌ها، در «عاشورا» جواب مى‌يابد و پيام عاشورا داشتن و يافتن حياتى برتر در سايۀ جهاد و شهادت و فنا در راه خدا و حق و عقيدۀ الهى است، تا زندگى‌ها از پوچى و كم
12 شهریور 1398
فرارسیدن ماه عزا و ماتم اهلبیت علیهم السلام بر شیعیان تسلیت باد
«حضرت سیدالشهدا(ع) به همه آموخت که در مقابل ظلم، در مقابل ستم، در مقابل حکومت جائر چه باید کرد. با اینکه از اول می‌دانست که در این راه که می‌رود راهی است که باید همهٔ اصحاب خودش و خانواده خودش را فدا کند و این عزیزان اسلام را برای اسلام قربانی کند، لکن عاقبتش را هم می‌دانست.»
اخلاق، يكى از سه بعد عمدۀ دين است و اسلام بر سه بعد اصلى «اعتقاد»، «احكام» و «اخلاق» استوار است و تكميل ارزش‌هاى اخلاقى و جهت خدايى بخشيدن به صفات و رفتار انسان‌ها از اهداف عمدۀ بعثت انبيا است. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نيز فرمود: «اِنّٖى بُعِثْتُ لاُتَمِّمَ مَكٰارِمَ الاَخْلاٰقِ»
رسالت تبيين «مكتب» و تصحيح باورهاى مردم در مسائل عقيدتى و بينشى، بر عهده «امام» است. امامان با سخن و عملشان هم صورت صحيح اعتقادات را مى‌نمايايند، هم با انحرافات عقيدتى مقابله و مبارزه مى‌كنند.
عید قُربان یا عید الأضحی از عیدهای بزرگ مسلمانان دردهم ذی حجه. بنابر روایات اسلامی، در این روز خدا به ابراهیم خلیلفرمان داد تا فرزندش اسماعیل را قربانی کند. او اسماعیل را به قربانگاه برد ولی جبرئیل همراه با «قوچی» نازل شد و ابراهیم آن را به جای اسماعیل قربانی کرد.
21 مرداد 1398
نهم ذی الحجه سالروز شهادت حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام تسلیت باد
با نصب عبیدالله بن زیاد به حکومت کوفه و ترس و هراس کوفیان از او، آنان به ناگاه از اطراف مسلم پراکنده شدند. مسلم دستگیر شد و در روز عرفه (سال ۶۰ قمری) به دستور عبیدالله به شهادت رسید. ماجرای تنها ماندن و شهادت او در کوفه، موضوع یکی از روضه‌های مشهور در میان شیعیان است که در روز عرفه و گاه در اول محرمخوانده می‌شود.
از جمله دعاهاى مشهور این روز دعاى حضرت سید الشّهدا علیه السّلام است.
بشر و بشیر پسران غالب اسدى روایت کرده اند، که بعد از ظهر روز عرفه در صحراى عرفات خدمت آن حضرت بودیم، پس با گروهى از اهل بیت و فرزندان و شیعیان، با نهایت خاکسارى و خشوع، از خیمه خود بیرون آمدند، و در جانب چپ کوه ایستادند، و روى مبارک خویش را بسوى کعبه نمودند و دست ها را برابر صورت برداشتند مانند مسکینى که طعام طلبد، و این دعا را خواندند:
حج، از شکوه مندترین شعائر دین و از فرائض بزرگ اسلام است. سلام بر خدای مکّه، مکه سرزمین وحی الهی، سلام بر کعبه، مطاف فرشتگان کبریایی؛ سلام بر صفا؛ سلام بر سعی؛ سلام بر زمزم؛ زلالِ جاری محبت خدا؛ سلام بر مشعر؛ خاستگاه شعور؛ سلام بر مناء مذبح منیّت؛ سلام بر عرفات؛ عرصه عرفان ناب اسلام بر ابراهیم و مقامش و اسماعیل و حِجرش. سلام بر مدینه، مدفن عصاره هستی؛ سلام بر بقیع، قبرستان کهکشان های خفته در خاک و سلام بر همه رهبران راستین راه توحید؛ آنان که رمزهای عشق را شناختند و رازهای حج را دریافتند و سلام بر همه عاشقان
محمد بن علی بن موسی مشهور به امام جواد و امام محمدِ تقی (۱۹۵-۲۲۰ق) امام نهم شیعیان اثناعشری است. کنیه او ابوجعفر ثانی است. او ۱۷ سال امامت کرد و در ۲۵ سالگی به شهادت رسید. در میان امامان شیعه، وی جوان‌ترین امام در هنگام شهادت بوده است.
سنّ کمِ او در هنگام شهادت پدر، سبب شد تا شماری از اصحاب امام رضا(ع)، در امامت او تردید کنند؛ برخی، عبدالله بن موسی را امام خواندند و برخی دیگر به واقفیه پیوستند، اما بیشتر آنان امامت محمد بن علی(ع) را پذیرفتند.
.jpg)
