آفتاب روز هشتم ربیع‏الاول در حال طلوع بود، که آفتابی پرفروغ از دیگر سو غروب می‏کرد.

او یازدهمین پیشوای آسمانی مردمان، حضرت امام حسن عسکری ( علیه‏السلام ) بود ، که شمع وجودش پس از 28 سال پرتوافشانی به خاموشی می‏گرایید.

در سالروز شهادت آن امام بار دیگر زمین و آسمان در عزای سلاله‏ای پاک از خاندان نبوی سوگوار است، تا با گریه و فغان بر مظلومیت آن امام همام با فرزندش

حضرت ولی عصر (عجل اللّه‏ تعالی فرجه الشریف) هم ناله شود.






ــ لقب « عسکری »

از آن جا که امام یازدهم ( علیه‏السلام  )، همراه با پدر بزرگوارشان، امام هادی ( علیه‏السلام ) ، به شهر سامراء، پایتخت خلافت عبّاسی، منتقل شده،

و در آن جا در محله « عسکر » سکونت اجباری داشتند « عسکری » نامیده شدند.

ــ  کنیه ایشان « ابومحمّد » و بیشتر مردم، آن حضرت و پدر و جدّ ایشان را ملقّب به « اِبْنُ الرِّضا » (فرزند امام علی‏بن‏موسی‏الرضا علیهماالسلام ) می‏نامیدند.

از دیگر القاب آن حضرت، « زکیّ  » به معنی پاکیزه است.




ــ پدر و مادر

پدر ایشان، امام هادی ( علیه‏السلام ) ، و مادرشان، بانوی پارسا و شایسته، « حدیثه »  است، که امام‏عسکری در دامان پاک ایشان متولد و پرورش یافتند.

این بانوی بزرگوار از زنان مومنه و نیکوکار بود. در فضیلت این بانو همین بس که پس از شهادت امام حسن عسکری ( علیه‏السلام ) تا مدتی پناهگاه و نقطه اتکای

مومنان، در آن مقطع زمانی بسیار بحرانی و پر اضطراب بود.




ــ سامراء یادآور قیامت

وقتی خبر شهادت امام عسکری (ع) به مردم سامرا رسید، غم بر سر مردمان شهر سایه افکند.

« ابن صباغ مالکی »، یکی از دانشمندان اهل سنّت، در این باره می‏نویسد:  وقتی خبر درگذشت حضرت امام حسن عسکری ( علیه‏السلام ) منتشر شد،

سامراء به حرکت درآمد و سراپا فریاد و فغان و ناله گردید. بازارها تعطیل و مغازه‏ها بسته شد.

بنی‏هاشم، أُمرای لشکر، قاضیان شهر، شعرا، و سایر مردم برای شرکت در مراسم تشییع پیکر مطهّر امام عسکری (ع)  حضور یافته بودند. سامراء در آن روز

یادآور صحنه قیامت بود.




ــ توطئه طاغوت

پس از شهادت امام عسکری ( علیه‏السلام )  ، معتمد، خلیفه وقت عباسی برای آن که وانمود کند که از آن امام، فرزندی باقی نمانده است، دستور داد تا

میراث آن حضرت را میان مادر و برادرش جعفر تقسیم کنند. او بدین وسیله می‏خواست مسلمانان را از وجود امام بعدی ناامید کند. غافل از این که مردم عقیده

داشتند که از امام عسکری ( علیه‏السلام )  فرزندی باقی‏مانده است که امامت را به عهده خواهد گرفت؛ زیرا عده‏ای از شیعیان فرزند خردسال امام را در زمان

حیات ایشان دیده بودند.





ــ اقامه نماز

جنازه مطهّر و نورانی امام عسکری (ع)  را در حیاط خانه‏اش کفن کرده و در تابوت گذاشته بودند. برادر آن حضرت، جعفر کذّاب، پیش‏رفت تا بر جنازه امام نماز گزارد.

وقتی که خواست تکبیر نماز را بگوید، ناگاه کودکی آمد و لباس جعفر را گرفت و او را کنار کشید و گفت: « عمو! کنار برو، من باید بر پدرم نماز گزارم » .

جعفر در حالی که قیافه‏اش دگرگون شده بود، کنار رفت و آن کودک برجنازه امام نماز خواند.

سپس حضرت را در خانه خود در کنار قبر پدرش امام هادی ( علیه‏السلام  ) به خاک سپردند.

مركز نشر اعتقادات