دارچین درختی است کوچک، همیشه سبز، به ارتفاع 5 تا 7 متر که از تمام قسمت های آن بویی مطبوع استشمام می شود.
گل های آن در فاصله ماه های بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می شود. برگ این درخت سبز تیره و دارای گل هایی به رنگ سفید است.
نام علمی این گیاه Cinnamomum zeylanicum میباشد.
اسانس دارچین که تنها قسمت مهم دارچین است به مقدار یک درصد در پوست درخت مذکور وجود دارد و از تقطیر آن با آب نیز حاصل میشود.
این اسانس در صورت تازه بودن به رنگ زرد روشن است، ولی به مرور زمان و به علت اکسیده شدن به رنگ های زرد طلایی و سپس قهوهای مایل به قرمز درمیآید.
دارچین اولین بار در سریلانکا یافت شد و بعد از آن، تمام دنیا این چاشنی را شناختند و برای طعم بهتر غذاها استفاده کردند.
یک قاشق چای خوری دارچین، حاوی 28 میلی گرم کلسیم، 1 میلی گرم آهن و بیشتر از 1 گرم فیبر و مقدار زیادی ویتامین های C و K و منگنز است. همچنین مقدار 2/1 گرم کربوهیدرات دارد.
دارچین بومی سریلانکا و جنوب هند است و پوست درختچه آن کاربرد فراوانی به عنوان ادویه دارد.
برای تهیه دارچین، پوست این درختچه را جدا کرده و معمولا پودر می كنند و در غذا یا چای از آن استفاده می كنند.
دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سالم نگه می دارد.
دارچین برای زیاد شدن و تجدید نیروی جنسی نیز به كار می رود. كلیه ها را گرم می كند، ضعف كمر و پاها را از بین می برد و كم خونی را درمان می كند.
دارچین بهترین دارو برای دردهای عضلانی است. دارچین اثر آرام كنده و شاد كننده دارد و از بسیاری از داروهای آرام بخش بهتر است. در حقیقت می توان گفت دارچین، والیوم گیاهی است، زیرا در دارچین ماده ای به نام Cinnamodehyde وجود دارد كه روی حیوانات و انسان اثر آرام بخش دارد.
اثر مهم دیگر دارچین پایین آوردن تب می باشد و حتی امروزه دارچین را به صورت قرص و كپسول درآورده اند كه بعنوان "تب بُر" به كار می رود. دارچین رگ ها را باز می كند و باعث بهبود گردش خون می شود.
یکی از خواص دارچین این است که باعث افزایش کارآیی هورمون انسولین در بدن می شود و در نتیجه بدن نیاز کمتری به این هورمون برای کنترل قند خون پیدا می کند. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت گزارش داده اند که مصرف یک قاشق چایخوری دارچین در روز تاثیر بسیار مثبتی بر قند خونشان داشته است.
همچنین برخی تحقیقات نشان دهنده تاثیر مثبت دارچین در کاهش فشار خون بوده است.
دارچین خاصیت عجیب دیگری دارد و آن تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل بیماری هاست و حتی می توان گفت كه اثری مشابه پنی سیلین و آنتی بیوتیك دارد.
اگر حس كردید كه ضعیف شده اید و ممكن است مریض شوید، چای دارچینی را فراموش نكنید و حتی اگر سرما خورده اید یا ضعف شدید دارید، چای دارچین بهترین داروست.
دارچین به علت داشتن اسانس و تانن، محرک و قابض است و به عنوان تقویت کننده ی عمل هضم غذا و جریان گردش خون به کار می رود و از آن برای رفع سوءهاضمه، به ویژه در مواردی که با نفخ همراه باشد، به عنوان بادشکن استفاده می شود.
همچنین به علت داشتن تانن در رفع اسهال ، ضعف عمومی بدن و انعقاد خون مصرف می شود و به صورت دارو، مانند گرد و تنتور به کار می رود.
یكی از دانشمندان انگلیسی در كتابی كه قرن نهم تالیف نمود ادعا كرد كه دارچین معده را تمیز و آرام و قوی می كند . بنابراین اگر ناراحتی معده دارید حتما از دارچین استفاده كنید.
دارچین علاوه براین همه خواص، طعم بسیار خوبی نیز دارد. برای اینکه بیشتر از طعم و خاصیت درمانی دارچین بهره ببرید، می توانید موقع دم کردن چای، مقداری از پوست آن را در داخل قوری بریزید تا همراه با چای دم بکشد.
با بررسی اثر دو گیاه دارچین و سیاه دانه بر روی نفخ معده، نتایجی که به دست آمد نشان داد 60 درصد افرادی که سیاه دانه، 90 درصد افرادی که مخلوط دارچین و سیاه دانه و 10درصد افرادی که دارچین استفاده کرده بودند، بهبود یافتند. از طرف دیگر درصد بهبود یافتگان با مصرف مخلوط دارچین و سیاه دانه، در زنان و مردان یکسان بود.